Kurum ve örgüt bağlamında yapılan bu çalışmada, grup karar verme süreçleri ile karar süreç çıktıları arasındaki ilişki incelenmiştir. Karşılıklı fayda dinamiği, grup karar verme süreçlerinin sonuçlar üzerindeki etkilerini düzenleyen bir faktör olarak ele alınmıştır. Deutsch (1949, 1962)’un Karşılıklı Sosyal Bağımlılık teoremine göre grup içerisindeki karşılıklı ilişkiler, grup üyesini dayanışma içerisinde hedefe de götürebilir, rekabete de itebilir. Literatürdeki karar verme paradigmalarından Çatışma Modeli (Coombs, 1987) ve Hesap Verebilirlik Model’inden (Lerner & Tetlock, 1999) faydalanılarak, karşılıklı fayda kavramı bağlamında üç grup karar verme süreci (Bireysel Görev Katılımı, Negatif Sosyo-duygusal Tecrübe ve Enformasyon Baskınlığı) ile grup karar çıktıları (karar kalitesi, karara bağlılık ve süreç etkinliği) arasındaki ilişkiyi resmetmek için bir süreç modeli geliştirilmiştir. İzmir’de bir yükseköğrenim kurumunda öğrenci ve çalışanlara uygulanan anket verisi (n=166), kısmi en küçük kareler tabanlı geliştirilen Yapısal Eşitlik Modeli ile analiz edilmiştir. Araştırma bulgularına göre bir kısım süreçlerin direkt, bir kısım süreçlerin ise karşılıklı faydanın düzenlemesiyle pozitif ve negatif etkileri saptanmıştır. Süreçlerin birbirleri ile etkileşimleri ise çok büyük oranda anlamlı bir etkiye sahip değildir. Pratik ve teorik katkılar tartışılmıştır.