Klâsik edebiyatımızda nazire geleneğinin çok yaygın olduğu bilinmektedir. Nazire geleneği içinde tertip edilen nazire mecmualarının çokluğu, bu geleneğe şâirlerin verdiği değerin bir göstergesidir. Bu yazıda Şeyh Gâlib’in belki de en ünlü şiiri olan “Ey dil ey dil …” musammatının nazire geleneği içindeki yeri değerlendirilecektir. Şeyh Gâlib’den yüzyıllar önce onunla aynı çizgide şiir yazan Gubârî ve Nizamoğlu’nun şiirleriyle karşılaştırılarak Şeyh Gâlib’in şiirinin bir nazire zincirinin halkası olup olmadığı tesbit edilecektir.