Yrd. Doç. Dr. Fulya Akyildiz, Yrd. Doç. Dr. Fatih DEMİR

Beşinci Yılında Bilgi Edinme Hakkı: Uşak İli Örneği

Yönetimde açıklığı ve halkın yönetime katılımını sağlayan araçlardan biri,yönetimin halka tanıdığı bilgi edinme hakkıdır (BEH). Türkiye’de 24 Nisan 2004tarihinde yürürlüğe giren BEH Kanunu ve uygulamayı düzenleyen Yönetmelik, açıklığıve halkın yönetime katılımını öngören maddeler içermektedir. Bu hakkın kabuledilmesiyle birlikte, kamu yönetiminin geleneksel işleyişinin ve halkın kamu yönetimineyaklaşımının değişmesi düşünülmektedir.Araştırmada, halkın BEH’den yararlanarak belediyelere ve valiliklere yapmışoldukları başvuruların belediyelerin ve valiliklerin kararlarına ve sunmuş olduklarıhizmetlere yansıması Uşak Belediyesi ve Uşak Valiliği örneği üzerindenincelenmektedir

Anahtar Kelimeler:

Gizlilik, açıklık, bilgi edinme hakkı, yönetime halkkatılımı

Beşinci Yılında Bilgi Edinme Hakkı: Uşak İli Örneği

Keywords:

-,

PDF

___

AKILLIOĞLU, Tekin (1983), Yönetim Önünde Savunma Hakkı, Türkiye Orta Doğu ve Amme İdaresi Enstitüsü (TODAİE) Yayını, Ankara.
AKINCI, Müslüm (1999), Bağımsız İdari Otoriteler ve Ombudsman, Beta Yayınları, İstanbul.
AKYÜZ, A. Erdem (2009), “Bilgi Edinme Hakkı Kanunu Açıklaması”, http://www.hed.org.tr/takvim.htm (09.12.2009).
Belediye Kanunu, Kanun No: 5393, Kabul Tarihi: 3.7.2005, 25874 sayılı ve 13.07.2005 tarihli Resmi Gazete.
Bilgi Edinme Hakkı Kanunu, Kanun No:4982, Kabul Tarihi: 09.10.2003, 25269 sayılı ve 24.10.2003 tarihli Resmi Gazete.
Bilgi Edinme Hakkı Kanununun Uygulanmasına İlişkin Esas ve Usuller Hakkında Yönetmelik, Bakanlar Kurulu Karar Tarihi ve Sayısı: 19.4.2004- 2004/7189, 25445 sayılı ve 27 Nisan 2004 tarihli Resmi Gazete.
Oysa örneğin Güney Afrika’da bu hakkın kapsamı daha geniş tutulmuş ve bilgiye erişim sağlama yükümlülüğü, bilgilerin herhangi bir hakkın korunması veya kullanılması için gerektiği durumlarda özel kuruluşları da kapsamına almıştır (CfPA, 2001, 23).
BOZKURT, Ömer (1990), “Avrupa Topluluklarında Yurttaşların Yönetime Katılması”, Amme İdaresi Dergisi, Cilt 23, Sayı 2–4, TODAİE Yayını, Ankara, s.23–34.
CfPA -Center for Policy Alternatives (2001), “Global Trends on the Right to Information: A Survey of South Asia”, July 2001.
Charter of Fundamental Rights of the European Union, 2000 O.J. (C 364) 1 (Dec. 7, 2000)
Council of Europe (1950), Protocol No. 7 to the 1950 European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms, E.T.S. 117, signed at Rome on 4 November.
EKEN, Musa (1994), “Kamu Yönetiminde Gizlilik Geleneği ve Açıklık İhtiyacı”, Amme İdaresi Dergisi, Cilt 27, Sayı 2, s. 25–54.
EKEN, Musa (2005), Yönetimde Şeffaflık: Teori – Uygulama, Sakarya Kitabevi, Adapazarı.
EROĞUL, Cem (1999), Devlet Yönetimine Katılma Hakkı, İmge Kitabevi, Ankara.
ERYILMAZ, Bilal (2002), Kamu Yönetimi, Erkam Matbaacılık, İstanbul.
FINDIKLI, Remzi (1996), “Yönetimde Açıklık-Açık Yönetim”, Türk İdare Dergisi, Sayı 412, İçişleri Bakanlığı Yayını, Ankara, s.103–110.
GUGGENBUHL, A. (1998), “A Miracle Formula or An Old Powder in A New Packaging? Transparency and Openness After Amsterdam”, Deckmyn, Veerle ve Ian Thomson (Ed.), Openness and Transparency in the European Union, European Institute of Public Administration, Maastricht, s.9–38.
IYER, Venkat (2000), “Freedom of Information: Principles for Legislation”,http://www.bytesforall.org/Egovernance/html /freedom_info.htm (27.11.2009).
Kamu Görevlileri Etik Davranış İlkeleri ile Başvuru Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelik, 25785sayılı ve 13.04.2005 tarihli Resmi Gazete.
Kamu Görevlileri Etik Kurulu Kurulması ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun, Kanun No: 5176, Kabul Tarihi: 25.5.2004, 25486 sayılı ve 08.06.2004 tarihli Resmi Gazete.
Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanunu, Kanun No: 5018, Kabul Tarihi: 10.12.2003, 25326 sayılı ve 24.12.2003 tarihli Resmi Gazete.
KÖSEOĞLU, Özer, Fatma Yurttaş ve Cihan Selek (2005), “Yolsuzluğu Önlemede Kullanılan Araçlardan Biri Olarak Yönetimde Açıklık ve Bilgi Edinme Hakkı”, 18-19 Kasım 2005, 2. Siyasette ve Yönetimde Etik Sempozyumu, Sakarya Üniversitesi Yayını, Sakarya, s.143-163.
LODGE, Juliet (2003), “Transparency and EU Governance: Balancing Openness with Security”, Journal of Contemporary European Studies, Vol. 11, No: 1, s.95–117.
LUTZ, Georg (2003), “Participation, Information and Democracy: When Do Low Turnout and Low Information Make a Difference –and Why?”, http://www.ipw.unibe.ch/mitarbeiter/lutz/docs/APSA2003 (01.11.2009). GeorgLUTZ.pdf
MALCOLM, W. (2009), “Freedom of Information Act Can Only Succeed with Open Attitude”, foiasucceed.html (27.11.2009).
http://foi.missouri.edu/internatfoinews/
MARTIN, Robert ve Estelle Feldman (1998), “Working Paper: Access to Information in Developing Countries”, .org/working_papers/martin-feldman/1-what.html (06.12.2009).
http://www.transparency
MENDEL, Toby (2009), “Freedom of Information as an Internationally Protected Human Right”, (27.11.2009).
http://www.article19.org/ docimages/627.htm
MOORE, Nick (2009), “Rights and Responsibilities in an Information Society”, (23.11.2009).
NOHUTÇU, Ahmet (2003), “Tekno- Ekonomik Paradigma Dönüşümünden Yeni Demokratik Yönetim Mekanizmalarına: Bilgi ve İletişim Teknolojilerinin Devlet ve Kamu Yönetimine Etkileri”,17–18 Mayıs 2003, 2. Ulusal Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi Bildiriler Kitabı, Kocaeli Üniversitesi Yayını, İzmit, s.1–13.
Office of the Auditor General (1997), Government Accountability, Office of the Auditor General, Alberta.
O’REGAN, K. (2004), “Democracy and Access to Information in the South African Constitution: Some Reflections”, Publications/SeminarReports/Unisa-Accesstolnformation/oregan. (13.11.2009).
http://www.kas.org.za/ pdf
ÖZAY, İl Han (1996), Günışığında Yönetim, Alfa Yayınları, İstanbul.
ROURKE, Francis E. (1957), “Secrecy in American Bureaucracy”, Political Science Quarterly”, Vol. 72, December, s.540-542.
SARITI, A.W. (2000), “From the Editor”, Sariti, A.W (Ed.), Accountability in Government, Issues of Democracy Democracy and Human Rights-U.S. Department of State Pres, Washington.
SUNG Nak-in (2001), “Korea Country Report (English summary)”, 13– 14 Nisan 2001, Asian Conference on Civil Society and Access to Government- Held Information, Japonya, Tokyo.
ŞENGÜL, Ramazan (2007), “Bilgı Edinme Hakkı Kanunu Türk Kamu Yönetimini ‘Camdan Eve’ Dönüştürür mü?”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, Cilt 60, Sayı 3, s.-215–234.
ŞENGÜL, Ramazan (2008), Bilişim Çağında Şeffaf Yönetim, Nobel Yayın, Ankara.
TANİLLİ, Server (2002), Devlet ve Demokrasi -Anayasa Hukukuna Giriş, Adam Yayınları, İstanbul.
TI Source Book 2000 (2000), “The Right to Information –Information, Public http://www.transparency.org/sorcebook/24.pdf (01.11.2009). and Public Records”,
Transparency International (2009), Global Corruption Report 2009: Corruption and the Private Sector, Cambridge University Press, Cambridge, UK.
Uşak Valiliği (2010), 2007-2009 Bilgi Edinme Başvuru Raporları.
VAUGHN, Robert G. (2000), “Trancparency-the Mechanisms: Open Government and Accountability”, Sariti, A.W. (Ed.), Accountability in Government, Issues of Democracy Democracy and Human Rights-U.S. Department of State Press, Washington, s.10-15.
WADHAM, John ve Kavita Modi (2003), “National Security and Open Government in the United Kingdom”, National Security and Open Gevrnment: Striking the Right Balance, The Maxwell School of Syracuse University Press, New York, s.75–100.
YAŞAMIŞ, Firuz Demir (2009), “Anayasa Hukuku ve İnsan Hakları Açısından Bilgi Edinme Hakkı”, http://www.bilgilenmehakki.org (29.11.2009).
YILMAZ, Mehmet M. (2009), “Sonucu Belli Bir Araştırma”, Hürriyet, 10 Şubat.
http://www.international/budget.org/conference/2nd/idasa299.pdf, 14.11.2009.
http://www.privacyinternational.org/foi/foi-laws.jpg, 25.11.2009.
http://www.transparency.org/cpi/2003/cpi2003.en.html, 27.11.2009.
http://www.transparency.org/policy_research/surveys_indices/cpi/2009/ cpi_2009_table, 07.02.2010.
http://www.tuik.gov.tr, 25.02.2010.