Bu çalışmada Halide Edip Adıvar’ın kaleme aldığı Vurun Kahpeye adlı roman olumlu kahramanlar, belirtik ve örtük hakikat, kahramanın iç dünyasının açılımı ve yazarın eserine uzaklığı açılarından ele alınmış ve bu süreçte eser Cengiz Aytmatov tarafından kaleme alınan Cemile adlı romanla karşılaştırılmıştır. Aynı zamanda olumlu kahramanlar başlığı altında Özbek ve Kırgız edebiyatından da örnekler vererek Türk edebiyatında tip olarak tanımlanan terim ile olumlu kahraman olarak tanımlanan terim arasındaki farklar üzerinde durulmuştur. Kahramanın iç dünyasının açılımı ile ilgili karşılaştırmalı olarak verilen örnekler vasıtasıyla yapılan karşılaştırmalarda ise ilkesel olarak doğru olanın ne olduğu araştırılmıştır. Yazarın eserine uzaklığı konusu da irdelenerek karşılaştırması yapılan romanlar arasında sanatsal olarak bir değerlendirme yapılmıştır. Ayrıca makalede Halide Edip Adıvar’ın oluşturmaya çalıştığı varsayılan kolektif bellek üzerinde de durularak eserin bu yüzden belirtik hakikate yakın bir çizgide kaleme alındığı üzerinde durulmuş ve Vurun Kahpeye adlı eserin sanat değeri açısından bir yargıya varmaya çalışılmıştır. 

In this study the novel called “Vurun Kahpeye” which was written by Halide Edip Adıvar, was emphasized in terms of positive characters, obvious and implicit reality, evolution of the inside world of the character and the distance of the writer to novel and in this process it was compared with the novel called “Cemile” which was written by Cengiz Aytmatov. At the some time the differences between the term which is defined as type and the term which is defined as positive character in Turkish literature giving examples from Uzbek and Kyrgyz literatures under the title of positive characters, were emphasized. Through the comparative examples and comparisons the question of principal truth was investigated in the character`s inside world. An artistic evaluation was made among the evaluated novels by examining the subject of the distance of the writer to novel. Also, in the article the collective memory which was supposed to be formed by Halide Edip Adıvar was emphasized because of this the novel was reality and it was tried to pass judgment on the artistic value of the novel called “Vurun Kahpeye”.