17. yüzyıl İngiliz edebiyatının önemli yazarlarından olan John Dryden’ın edebi yapıtlarının ana çerçevesini Dramatik Poesy, Bir Deneme (1668) adlı eseri oluşturmaktadır. Bu eser edebi eleştiride büyük bir iz bırakmıştır. Oyun ve şiir ile ilgili önemli fikirlerini bu eserinde ortaya koyan Dryden, İngilizlerin edebiyata katkılarını ve önemini vurgulamaktadır. Dryden, İngiliz edebiyatının, eski çağlar ve devamındaki Fransız edebiyatlarından daha üstün görülmesi için vaktin geldiğini savunmaktadır. Dryden, edebiyatta şiirdeki kafiyenin önemine dikkat çekerken, İngiliz tiyatro oyunlarının Fransız tiyatro oyunlarından daha iyi olduğunu da iddia etmektedir. İngiliz oyunlarının konu-olay örgüsünün daha zengin ve karakterlerin daha canlı olduklarını vurgulamaktadır. Bu çalışma, Dryden’in Deneme’si ve bu Deneme’nin öne sürdüğü edebi eleştiriyi ele almaktadır. Ayrıca bu çalışmada Dryden’ın Annus Mirabilis (1667), Her Şey Aşk Uğruna (1677), “Mac Flecknoe” (1678-79) ve Absolom ve Akitofel (1681) adlı eserleri de edebi eleştiri çerçevesinde incelenecektir. Dryden’ın Deneme’de öne sürdüğü fikirlerin aslında şairin şiir ve edebi eleştiri bakımından kendi yeteneklerinin yansıması olduğu, örneklerle ortaya konulacaktır.

John Dryden, a great poet of the 17th century English literature, has left a tremendous stamp in literary criticism with his An Essay of Dramatic Poesy (1668), an essay that includes a frame of his literary output. Providing such important aspects for literary criticism like ideas about plays and poetry, Dryden works on the elaboration of Englishness in literature. He claims that it is high time contemporary English authors and critics elevated their literature above that of the ancients and the French. By stressing on the importance of rhyme in poesy, Dryden argues that English plays are better than those in France because they have richer plot and livelier characters. This study will focus on Dryden’s Essay and the frame of literary criticism that this Essay puts forward. It will also analyse Dryden’s Annus Mirabilis (1667), All for Love (1677), “Mac Flecknoe” (1678-79), and Absolom and Achitophel (1681) in terms of these works’ reflection of the Essay’s main outline. The study will conclude that what Dryden comes with in his Essay is the precise and clear picture of his talent as a poet and literary critic.