İngiltere, Japonya, Norveç, Finlandiya, Singapur, Rusya ve Türk Eğitim Sistemlerinin Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi

Bu çalışmada İngiltere, Japonya, Norveç, Finlandiya, Singapur, Rusya ve Türkiye’deki mevcut eğitim sistemlerinin karşılaştırmalı olarak incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada kullanılan genel karşılaştırma ölçütleri; eğitim felsefesi, eğitim sisteminin genel yapısı, öğrenme-öğretme ortamları ve eğitimde ölçme değerlendirme uygulamaları boyutlarıdır. Araştırmada Türkiye ile birlikte uluslararası TIMSS ve PISA sınav sonuçlarına göre başarılı olan ülkelerin (İngiltere, Japonya, Norveç, Finlandiya, Singapur ve Rusya) eğitim sistemleri incelenmiştir. Araştırma da nitel araştırma yönteminden bütüncül çoklu durum araştırması desenine uygun olarak gerçekleştirilmiştir. Verilerin elde edilmesinde nitel veri toplama yöntemlerinden doküman incelemesi kullanılmış ve veriler betimsel analiz yöntemiyle çözümlenmiştir. Araştırmadan elde edilen veriler doğrultusunda Türkiye, İngiltere, Japonya, Norveç, Finlandiya, Singapur ve Rusya eğitim sistemleri incelenerek ulaşılabilen veriler eğitim felsefesi, eğitim sisteminin genel yapısı, öğrenme-öğretme ortamları ve eğitimde ölçme değerlendirme uygulamaları boyutlarında karşılaştırılmış, benzerlikler ve farklılıklar ortaya konulmuştur. Türkiye’nin PISA sınavındaki durumu tartışılarak İngiltere, Finlandiya, Japonya, Norveç, Singapur ve Rusya örneğiyle ilgili olarak önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Türk Eğitim Sistemi, Karşılaştırmalı Eğitim, İngiltere, Japonya, Norveç, Finlandiya, Singapur, Rusya, Türkiye

A Comparative Analysis of England, Japan, Norway, Finland, Singapore, Russia and Turkey Education Systems

This study is aimed to examine comparatively the existing education systems in England, Japan, Norway, Finland, Singapore, Russia and Turkey. General comparison criteria used in the research philosophy of education, general structure of the education system, learning-teaching environments and measurement and evaluation practices in education. The education systems of the countries that were successful according to the results of the international TIMSS and PISA exams, together with Turkey, were examined in the study. The research was also carried out in accordance with the holistic multiple case research design from the qualitative research method. Document analysis ,one of the qualitative data collection methods, was used to obtain the data, and the data were analyzed with the descriptive analysis method. With the data obtained from the research, the education systems of Turkey, England, Japan, Norway, Finland, Singapore and Russia were examined in line, the data that could be reached were compared in terms of education philosophy, general structure of the education system, learning-teaching environments and assessment and evaluation practices in education, and similarities and differences were revealed. Turkey's situation in the PISA exam was discussed and suggestions were made regarding the example of England, Finland, Japan, Norway, Singapore and Russia.

Keywords:

Turkish Education System, Comparative Education, England, Japan, Norway, Finland, Singapore, Russia, Turkey,

PDF

___

Aldemir, A. Y (2010). Türkiye Ve Japonya’da İngilizce öğretmeni yetiştirme sistemlerinin karşılaştırılması (Yüksek Lisans Tezi). Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
Aoki, M. (2017) Let's discuss changes to education in Japan. Erişim adresi: https://www.japantimes.co.jp/life/2017/03/06/language/lets-discuss-changes-education japan/#.XK0CXpgzZ3j
Ataünal, A. (2003). Niçin ve nasıl bir öğretmen? Ankara: Mev Ar-Ge Merkezi.
Avcı, B. ve Toy, B. Y. (2018). Norveç ve Türkiye eğitim sistemleri ile öğretmen yetiştirme sistemlerinin karşılaştırılması. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 12(25), 39-59.
Aydın, H. (2012). Yapılandırmacılık felsefi temeller ışığında. Ankara: Nobel Yayınları
Background Note: Russia. U.S. Department of State. Erişim adresi: https://www.wikizeroo.net/? q=aHR0cDovL3dlYi5hcmNoaXZlLm9yZy93ZWIvMjAxNjA2MTUxMjAzNTUvaHR0cDovL3d3dy5zdGF0ZS5nb3Yvci9wYS9laS9iZ24vMzE4My5odG0
Bakioğlu, A. ve Göçmen. G. (2013). Singapur eğitim sistemi. Ayşen Bakioğlu (Ed.), Karşılaştırmalı eğitim yönetimi (ss. 127-155). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
Bıkmaz, F. (2006). Yeni ilköğretim programları ve öğretmenler. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 39(1), 99-116.
Blaster, M. (2016). Japan’s first drone high school course to begin next year, teaches piloting, law and more. Erişim adresi: https://soranews24.com/2016/08/05/japans-first-drone- high-school-course-to-begin-next-year-teaches-piloting-law-and-more/
Boavista, C. (2017). Norway: Its educational system. Journal of Education and Human Development, 6(2), 113-116.
Chai, C. S., Tan, L. Deng, F. ve Koh, J. H. L. (2016). Examining pre-service teachers design capacities for web-based 21st century new culture of learning. Australasian Journal of Educational Technology, 33(2), 78-95.
Çayır, D.(2015). Eğitim Felsefeleri Nedir? Erişim adresi: https://indigodergisi.com/2015/04/egitim-felsefeleri/
Çelik, N. (2015). Türkiye ve Rusya Federasyonu ortaöğretim İngilizce dersi öğretim programlarının karşılaştırılması (Yüksek Lisans Tezi). Gaziosmanpaşa Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Tokat.
Çınar, A. (2007) Modern batı düşüncesi ekseninde rasyonel teoloji. İstanbul: Düşünce Kitabevi
Demirel, Ö. (2000). Karşılaştırmalı eğitim. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Demirel, Ö. (2012). Eğitim sözlüğü (5. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Deng, Z. ve Gopinathan, S. (2016). PISA and high-performing education systems: Explaining Singapore’s educationsuccess. ComparativeEducation, 52(4), 449-472. doi:10.1080/03050068.2016.1219535
Department for Children, Schools andFamilies. (2010). Guide tothelawforschoolgovernors. Erişim adresi: https://assets.publishing.service.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attachment_data/file/340594/DCSF-Accounts_2009-10.pdf 12.07.2021
DET (2011). The education mirror 2011. Oslo: Utdanningsdirektoratet.
Education in Finland (2017). Finnish education in a nutshell. Erişim adresi: https://www.oph.fi/download/146428_Finnish_Education_in_a_Nutshell.pdf
Education System in The UK Erişim adresi: https://assets.publishing.service.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attachment_data/file/219167/v01-2012ukes.pdf
Erdoğan, İ. (2003). Karşılaştırmalı eğitim: Türk eğitim bilimleri çalışmaları içinde önemsenmesi gereken bir alan. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(3), 265-282.
Ertürk, R. (2012). Varoluşsal Din Felsefesine Giriş. İstanbul:Yarın Yayınları.
ESD (2018). EducationStatistics Digest. Erişim adresi: https://www.moe.gov.sg/docs/default-source/document/publications/education-statistics-digest/esd_2018.pdf
European Commission (2020). How is the commission working to deliver a European education arena? Erişim adresi: https://ec.europa.eu/education/study-in-europa/country- profiles/norwey
EURYBASE (2010a). Organisation of theeducationsystem in the United Kingdom-England, WalesandNorthernIreland. Erişim adresi: https://www.exeter.ac.uk/media/universityofexeter/collegeofsocialsciencesandinternationalstudies/education/pgce/pre-coursedocuments/pre-coursedocuments2017- 18/Secondary_MFL_-_Eurydice_explanation_of_the_English_education_system.pdf
Eurydice (2006). The education system in England, Wales and Northern Ireland2006. European Comission: Eurydice
Eurydice (2007). Eurybase The Information Database on Education Systems in Europe. Erişim adresi: https://ctne.fct.unl.pt/pluginfile.php/1282/mod_folder/content/0/uk_educational_system.pdf?forcedownload=1
Eurydice (2011). Türk Eğitim Sisteminin Örgütlenmesi Ankara: MEB Basımevi. Erişim adresi: http://sgb.meb.gov.tr/eurydice/kitaplar/Turk_Egitim_sistemi_2011/Turk_Egitim_Sisteminin_Orgutlenmesi_2011.pdf
Eurydice (2018). United Kingdom - England Overview. Erişim adresi: https://eacea.ec.europa.eu/national-policies/Eurydice /content/united-kingdom-england_en
Eurydice (2018a). Norway Overview Erişim adresi: https://eacea.ec.europa.eu/national-policies/Eurydice /content/norway_en
Gutek, G. L. (2017). Eğitime felsefi ve ideolojik yaklaşımlar. N. Kale (Ed.). Philosophical and Ideological Perspectives on Education. Ankara: Ütopya Eğitim Dizisi.
Günay, D. ve Gür, B. S. (2009). Dünyada üniversiteye giriş sistemleri ve ÖSS. İ. Bircan (Ed.) Türkiye’nin 2023 vizyonunda üniversiteye giriş sistemi kongresi (s. 234-243). Ankara: Atılım Üniversitesi.
Hatch, T. (2017). A new model forintegratingtechnology in schools? Thework of eduLab in Singapore.
İpek, C. (2001). Japonya’da yerel yönetimler ve eğitim. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 2(2), 175-187.
Jackson, R. (2004). Intercultural educationan drecent European pedagogies of religious education. Intercultural education, 15(1), 3-14.
Just Landed (2019). Schools in Norway, The Norwegian Education System. Erişim adresi: https://www.justlanded.com/english/Norway/Norway-Guide/Education/Schools-in-Norway
Kaysı, A. G. F. ve Aydın, H. (2014). Fatih projesi kapsamında tablet bilgisayar içeriklerinin değerlendirilmesi. E-International Journal of Educational Research, 5(3), 72-85.
Koç, M. H. (2018). Etkinlik Çalışmaları Değerlendirme Ölçeği: Bir Ölçek Geliştirme Çalışması. JASS Dergisi, 67, 49-59
Koh, H. H. (2018). The leadership role of middle leaders in six selected primary schools in Singapore (Doctoral Dissertation). Erişim adresi: http://hdl.handle.net/11343/213895
Lai, H. J. (2010). Secondary school teacher’s perceptions of interactive White board training workshops: A case study fromTaiwan. Educational Technology, 26(4), 511-522.
Legco, (2019). Erişim adresi: www.legco.gov.h
Leino, K. (2014). The Relationship between ICT use and reading literacy Focus an 15-year-old Finnish students in PISA Studies. Finnish Institute For Educational Research, University of Jyvaskyla.
Levent, F. ve Yazıcı, E. (2014). Singapur eğitim sisteminin başarısına etki eden faktörlerin incelenmesi. Eğitim Bilimleri Dergisi, 39, 121-143.
Lim, K. (2013). Teacher Education in Singapore. doi: 10.13140/2.1.3100.2245.
Low, L. E. ve Tang, S. O. (2017). Teacher education policy: Recruitment, preparation and progression. Erişim adresi: https://www.springer.com/cda/content/document/cda_downloaddocument/9789811033841-c2.pdf?SGWID=0-0-45-1600822-p180490251
Malaty, G. (2006). What are the Reasons Behind the Success of Finland in PISA? Gazette des Mathematiciens, 108, 59-66.
McMillan, J. H. (2000). Educational research: Fundamentals for the consumer (3rd Edition). New York: Longman.
MEB (2016). Milli Eğitim İstatistikleri örgün eğitim 2015/’16. Erişim adresi: http://sgb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2016_03/18024009_meb_istatistikleri_orgun egitim_2015_2016.pdf
MEB (2016). fatihprojesi.meb.gov.tr. Erişim adresi: http://fatihprojesi.meb.gov.tr/proje-hakkinda/
MEB (2017). PISA 2015 ulusal raporu. Ankara: MEB Yayını.
MEB (2018). Erişim adresi: http://pisa.meb.gov.tr/wp-content/uploads/2014/11/PISA2015_UlusalRapor.pdf adresinden 31.12.2018
MEB (2021). Türkiye’de Dönemlere Göre Net Okullaşma Oranı. Erişim adresi: http://sgb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2020_09/04144812_meb_istatistikleri_orgun_egitim_2019_2020.pdf
MEC (2017). Finnish Education in a Nutshell. https://www.oph.fi/download/146428_Finnish_Education_in_a_Nutshell.pdf adresinden erişildi.
MEXT [Japon Eğitim, Kültür, Spor, Bilim ve Teknoloji Bakanlığı]. (2018). Outline of HigherEducation. Erişim adresi: http://www.mext.go.jp/english/
Ministry of Education and Culture [MEC] (2017). Education System in Finland. Erişim adresi: http://www.minedu.fi/OPM/Koulutus/koulutusjaerjestelmae/?lange
MOE (2015). Ministry of Education. Bringingoutthebest in everychild. Erişim adresi: https://www.moe.gov.sg/docs/default-source/document/about/files/moe-corporate-brochur e.pdf
MOE (2018a). Ministry of Education. Erişim adresi: https://www.moe.gov.sg/education/education-system
MOE (2018b). Ministry of Education. Bringing out the best in every child. Erişim adresi: https://www.moe.gov.sg/docs/default-source/document/about/files/moe-corporate-brochur e.pdf
Nazarova V.N. (2014). Education in Russia. Moscow: Pero.
NCEE (2019). Building a Better System the NCEE Blueprint. Erişim adresi: www.ncee.org
NFER (2019). Educational Research Journal. Erişim adresi: www.nfer.ac.uk
Nuffic (2015). Education system Japan described and compared with the Dutch system,
OECD (2010). PISA 2009 Results: What students know and can do – Student performance in reading, mathematics and science (Volume I). doi: 10.1787/9789264091450.
OECD (2010). Singapore: Rapid Improvement Followed by Strong Performance. Erişim adresi: https://www.oecd.org/countries/singapore/46581101.pdf
OECD (2010b). PISA 2009 at a Glance. OECD Publishing. doi:10.1787/9789264095298-en
OECD (2013). Education Policy Outlook: Norway Erişim adresi: https://www.regjeringen.no/globalassets/upload/kd/vedlegg/internasjonalt/unesco/nor_profile_final_version_en.pdf
OECD (2014). PISA 2012 Results: WhatStudentsKnowand Can Do – StudentPerformance in Mathematics, Reading.OECD Publishing.doi:10.1787/9789264201118-en
OECD (2015). Education Policy Outlook Japan. Erişim adresi: https://www.oecd.org/education/Japan-country-profile.pdf
OECD (2015). Results From PISA 2015. Erişim adresi: https://www.oecd.org/pisa/PISA-2105-Financial-Literacy-Russian-Federation.pdf
OECD (2018). Global forum on Transparencyand Exchange of Information forTaxPurposes: Singapore 2018 (Second Round): Peer Review Report on the Exchange of Information on Request, OECD Publishing, Paris. Erişim adresi: https://read.oecd-ilibrary.org/taxation/global-forum-on-transparency-and-exchange-of-information-for-tax-purposes-singapore- 2018-second-round_9789264306165-en#page4
Phillips, D. C. ve Soltis, J. F. (2004). Perspectives on learning. New York: Teachers College Press.
Regjeringen (2020). Karaktersnittet fortsetter. Erişim adresi: https://www.regjeringen.no
Research report: UK (2017). Erişim adresi: https://www.gov.uk/government/collections/research-reports
Rogan, J. M. ve Grayson, D. J. (2003). Towards a theory of curriculum implementation with particular reference to science education in developing countries. International Journal of Science Education, 25 (10), 1171-1204.
Ryan, M. ve Rose, S. (2011). Number of Instructional Days/ Hours in the School Year. Education Commission of the States, 15(12), 265-297. Erişim adresi: http://www.ecs.org/clearinghouse/95/05/9505.pdf
Sahlberg, P. (2007). Lessons from Finland. American Educator. Erişim adresi: http://www.cimo.fi/instancedata/prime_product_julkaisu/cimo/embeds/cimo.www.structure/25535_American_educator_summer_2011.pdf
Şimşek, M., Tuncer, M. ve Dikmen, M. (2018). PISA 2015’e katılan öğrencilerin PISA’ya ilişkin görüşleri. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(58), 559-569.
Tutkun, Ö. F. (2010). 21. yüzyılda eğitim programının felsefi boyutları. Gazi Üniversitesi, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(3), 993-1016.
Türkoğlu, A. (1998). Karşılaştırmalı eğitim dünya ülkelerinden örneklerle. Adana: Baki Kitabevi.
UNECOPES (2001). Quality Assurance in Higher Education in the Russian Federation. Erişim adresi: https://www.qqi.ie/QualRec%20Country%20Education%20Profiles/Russia%20Education%20System.pdf
Volkava, T. (2017). Russian Federation ECEC Workforce Profile. Erişim adresi: http://www.seepro.eu/English/pdfs/RUSSIA_ECEC_Workforce..pdf
Wells, H. K. (2003). Emperyalizmin felsefesi pragmatizm.(2. Baskı). İstanbul:Sorun yayınları.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (6. baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Zhao, I (2017). Singapore: World Class Education Embracesed Techand Skills Based Learning. Erişim adresi: https://www.emergingedtech.com/2017/02/singapore-world-class- education-embraces-edtech-and-skills-based-learning/