Farklılıklara Saygı Ölçeği’ nin Kırgız Kültürüne Uyarlanması

Bu çalışmanın amacı Öksüz ve Güven (2012) tarafından geliştirilen Farklılıklara Saygı Ölçeği’ ni Kırgız kültürüne uyarlamaktır. Bu amaçla 2015-2016 eğitim öğretim yılında Kırgızistan Türkiye Manas Üniversitesinde öğrenim gören 371 (205 Kadın, 166 Erkek) Kırgız öğrenci ile açımlayıcı faktör analizi, aynı üniversitede öğrenim gören 244 öğrenci ile de doğrulayıcı faktör analizi çalışması yapılmıştır. Verilerin toplanmasında Öksüz ve Güven (2012) tarafından geliştirilmiş olan Farklılıklara Saygı Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde SPSS 16.0 VE AMOS 24.0 paket istatistik yazılımları kullanılmıştır. Araştırma sonuçları, Farklılıklara Saygı Ölçeği Kırgızca formu’ nun 20 maddeden oluşan 4 faktörlü bir yapı gösterdiğini, bu modelin kabul edilebilir bir uyum iyiliğine sahip olduğunu göstermektedir. Araştırma sonuçlarına göre ölçeğin Cronbach Alpha katsayısının .717 olduğu tespit edilmiştir. Araştırma sonuçları Farklılıklara Saygı Ölçeği Kırgız Formu’ nun Kırgız kültüründe bireylerin farklılıklara saygı düzeylerinin belirlenmesinde kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçek olduğunu göstermektedir

THE ADAPTATION OF THE RESPECT OF DIFFERENCES SCALE TO KYRGYZ CULTURE

This study aimed to adapt the Respect of Differences Scale to Kyrgyz culture. Exploratory factor analysis was made with the participants included 371 university students (Female 205, Male 166) attending Kyrgyz Turkish Manas University, confirmatory factor analysis was made with 244 university students as well. The Respect of Differences Scale developed by Öksüz and Güven (2012) was used to obtain data. SPSS 16.0 and AMOS 24.0 were used to analyze data. Research results show that Respect of Differences Scale Kyrgyz Form consists of 20 items with 4 factors and has acceptable goodness of fit as well. Cronbach’s Alpha is .717. Research results show that Respect of Differences Scale Kyrgyz Form is reliable and valid scale to measure respect of differences levels in Kyrgyz culture

___

  • Akbaş, G. ve Korkmaz, L. (2007). Ölçek Uyarlaması (Adaptasyon). Türk Psikoloji Bülteni, 13(40).
  • Arslan, A. ve Kırık, A. M. (2013). Sosyal Paylaşım Ağlarında Konum Belirleme Ölçeğinin Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması, Öneri, 10(40). 223-231.
  • Barry, B. (2000). Culture and Equality, Cambridge, Polity Press.
  • Capowskı, G. (1996). Managing Diversity, Emerald Management Reviews, 85, 13-19.
  • Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal Bilimler İçin Çok Değişkenli İstatistik. Ankara: Pegem Akademi.
  • Ewijk, A. (2011). Diversity and Diversity Policy: Diving Into Fundamental Differences, Journal of Organizational Change. Management, 24,5.
  • Foxman, E. ve Easterling, D. (1999). The Representation of Diversity in Marketing Principles Texts: An Exploratory Analysis, Journal of Education for Business, 285-288.
  • Griggs, L.B. (1995). Valuing Diversity: Where From . . . Where To. Griggs, L.B. And Louw, L.L. (eds), Valuing Diversity: New Tools for a New Reality, McGraw-Hill, New York, NY: 1-14.
  • Harrison, D. A., Price K. H. ve Bell, M. P. (1998). Beyond Relational Demography: Time and the Effects of Surface and Deep Level Diversity on Work Group Cohesion, Academy of Management Journal, 41(1), 96-107.
  • Hubbard, E. E. (2004). The Manager’s Pocket Guide to Diversity Management, Amherst, Massachusetts: HRD Press.
  • Jackson, S. E., Joshi, A. ve Erhardt, N. L. (2003). Recent Research On Team And Organizational Diversity: SWOT Analysis And İmplications. Journal of Management. 29,6, 801-830.
  • Jehn, K. A., Northcraft G. B. ve Neale, M. A. (1999). Why Differences Make a Difference: A Field Study of Diversity, Conflict, and Performance in Workgroups, Administrative Science Quarterly, 44(4):741-763.
  • Litvin, D. R. (1997). The Discourse Of Diversity: From Biology To Management. Organization, 4,2, 187-210.
  • Loden, M. ve Rosener, J. B. (1991). Workforce America : Managing Employee Diversity as a Vital Resource Homewood , IL: Business One Irwin.
  • Memduhoğlu, H. B. (2007). Yönetici Ve Öğretmen Görüşlerine Göre Türkiye’de Kamu Liselerinde Farklılıkların Yönetimi, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Mutlu, G. (2015). Çatışmalardan Beş Yıl Sonra Kırgızistan: İstikrar Mı Kırılganlık Mı?. Analist Dergisi, Avrasya.Temmuz
  • Öksüz, Y. ve Güven, E. (2012). Farklılıklara Saygı Ölçeği (FSÖ): Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. The Journal of Academic Social Science Studies, 5(5), 457-473.
  • Point, S. ve Singh, V. (2003). Defining and dimensionalising diversity: evidence from corporate websites across Europe. European Management Journal, 21,6, 730-61.
  • Sürgevil, O. (2008). Farklılık Ve İşgücü Farklılıklarının Yönetimine Analitik Bir Yaklaşım, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
  • Tropp, L. R. (2012). Understanding and Responding to Intergroup Conflict: Toward an Integrated Analysis, The Oxford Handbook of Intergroup Conflict, doi:10.1093/oxfordhb/9780199747672.013.0001
  • Zapata, M. A. (2009). Planning Across Differences: Collaborative Planning In The California Central Valley, University of Illinois at Urbana-Champaign.