Üniversite Okul Takımlarında Yer Alan Bireysel ve Takım Sporu Yapan Öğrencilerin Öfke Düzeylerinin Farklı Değişkenlere Göre İncelenmesi

Bu araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinin öfke düzeylerini farklı değişkenlere göre araştırmaktır. Araştırmada betimsel nitelikli tarama modeli kullanıldı. Bu araştırma Kırgızistan Türkiye Manas üniversitesi bünyesinde farklı spor branşlarına sahip üniversite öğrencileri ile sürdürüldü. Çalışmaya 89 erkek 51 kadın katıldı ve gönüllü katılım kriteri esas alındı. Araştırmanın verileri araştırmacı tarafından hazırlanan kişisel bilgi formu ve sürekli öfke ve öfke tarzlarının belirlenmesi için sürekli Öfke-Öfke Tarz Ölçeği (SÖ-ÖTÖ) kullanıldı. Elde edilen veriler bilgisayar ortamında SPSS 21.0 istatistik programı aracılığıyla değerlendirildi. Normallik analizleri yapılarak ikili grup karşılaştırmaları için independent sample t testi üç ve daha fazla grup karşılaştırmaları için One Way Anova testi kullanıldı. Gruplar arasındaki karşılaştırmalarda ise LSD ve scheffe testleri kullanıldı. Çalışmanın sonucunda üniversite öğrencilerinin sürekli öfke – öfke tarz ölçeği alt boyutları ile cinsiyet, aktif spor yılı ve spor düzeyleri arasında anlamlı bir fark olmadığı görüldü ancak öğrencilerin sahip oldukları branş ve yaş değişkeni arasında sürekli öfke ve öfke dış alt boyutunun etkilendiği tespit edildi. Bu çalışmada tercih edilen spor branşı ve yaş faktörü öğrencilerde öfke düzeylerinin belirlenmesi ve öğrencilerin öfkelerini kolay bir şekilde ifade edebilme yetenekleri üzerinde etkili olabileceği sonucuna varılmıştır.

Analysis of Individual and Team Sports Students in Unıversıty School Teams According to Dıfferent Varıables

The purpose of this study is to investigate university students anger levels acording to different variables. The descriptive survey model was used in the study this research was carried out within Kyrgyzstan Turkey Manas University college students with different sport their owners. 89 men and 51 women participated in the study and voluntary participation criteria were taken as basis. The data of the study were used in the personal information form prepared by the researcher and the constant anger- anger style scale (CA-ASS) to determine the trait anger and anger styles. The data obtained were evaluated in computer enviroment using the SPSS 21.0 statistics program. By conducting normality analyzes, independent sample t test for pairwise group comprisons, One Way Anova test was used for comparisons of three or more groups. LSD and scheffe tests were used for comparisons between groups. As a result of the study, it was found that there was no significant difference between the sub-dimensions of the constant anger-anger style scale and gender and sports levels of the university students, but it was found that the external sub-dimension of constant anger and anger was affected among the branches of the students. In this study, it was concluded that some sports branches may have an effect on students abilities in determining their anger levels and expressing their anger easily.

PDF

___

Araz, G. Y. (2017). Spor yapan bireylerin kaygı düzeyleri, saldırganlık eğilimleri ve yaklaşma-uzaklaşma tepkilerinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Trakya Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Edirne.
Averill, J. R. (1983). Studies on anger and aggression: implications for theories of emotion. American psychologist, 38(11), 1145-1160.
Balkaya, F., & Şahin, N. H. (2003). Çok boyutlu öfke ölçeği. Türk Psikiyatri Dergisi, 14(3), 192-202.
Baykan, E. (2018). Y ve Z nesil taekwondocuların sürekli öfke düzeylerinin saptanması ve ilişkili faktörlerin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Bozok Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yozgat.
Berkowitz, L., & Harmon-Jones, E. (2004). Toward an understanding of the determinants of anger. Emotion, 4(2), 107-130.
Boman, P. (2003). Gender differences in school anger. International Education Journal, 4(2), 71-77.
Bostancı, N., Albayrak, B., Bakoğlu, İ., Çoban, Ş., (2006), “Üniversite öğrencilerinde çocukluk çağı travmalarının depresif belirtileri üzerine etkisi” New/Yeni Symposium Journal. 44 (4):189-25.
Bozkurt, B. (2017). Genç kategorisindeki bireysel ve takım sporcularının öfke kontrollerinin değerlendirilmesi (Yüksek Lisans Tezi). Haliç Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Burger, J. M. (2006). Kişilik (1. Baskı). İstanbul: Kaknüs Yayınları, 25-35.
Certel Z, Bahadır Z. (2012). Takım Sporu Yapan Sporcularda Benlik Saygısı Ve Sürekli Öfke Ve Öfke İfade Tarz İlişkisinin İncelenmesi, Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 2012; 14 (2): 157-164.
Demir, H. Sezan, T. Demirel, H. Yalçın, Y. G. Altın, M. (2017). Sporcuların Öfke İfade Tarzları. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9 (9), 408-414.
Duran, Ö., & Eldeleklioğlu, J. (2005). Öfke kontrol programının 15 ve 18 yaş arası ergenler üzerindeki etkililiğinin araştırılması. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(3), 267-280.
Hamdan-Mansour, A.M., Dardas, L.A., Nawafleh, H., Abu-Asba, M.H., (2012), “Psychosocial predictors of anger among university students” Children and Youth Services Review, 34: 474–479.
İbrahim, İ.M.S. (2018). Irak Ve Türkiye'de Öğrenim Gören Üniversite Öğrencilerinin Öfke İfade Tarzları, Doctoral dissertation, Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya.
İmamoğlu Kaya, M. (2019). Kadın Futbolcularda Antrenmanın Algılanan Stres, Sporda Güdülenme, Sürekli Öfke Ve Öfke T arzı Düzeylerine Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Hitit Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
İnallı, Ç. (2019). Su Sporlarıyla Uğraşan Sporcuların Beş Faktör Kişilik Yapıları Ve Öfke İfade Tarzları Arasındaki İlişki, Yüksek Lisans Tezi, Manisa Celal Bayar Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Kalyoncu, H. (2014). Aile içi şiddet ve şiddet ortamında çocuklar (1. Baskı). İstanbul: Yediveren Yayınevi s. 46-67.
Karasar, N. (2009). “Araştırmalarda Rapor Hazırlama” Ankara: Nobel Yayınevi.
Kaya, N., Solmaz, F., (2009), “Bir üniversite hastanesinin kulak burun boğaz kliniğinde çalışan hemşirelerin öfke ve ifadesi” Türkiye Klinikleri Hemşirelik Bilimleri Dergisi. 1 (2): 56-64.
Kesen, N. F., Deniz, M. E., & Durmuşoğlu, N. (2007). Ergenlerde saldırganlık ve öfke düzeyleri arasındaki ilişki: yetiştirme yurtları üzerinde bir araştırma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(17), 353-364.
Leary, M. R., Twenge, J. M., & Quinlivan, E. (2006). Interpersonal rejection as a determinant of anger and aggression. Personality and social psychology review, 10(2), 111-132.
Özer, A,K., (1994), “Sürekli öfke ve öfke ifade tarzı ölçeği ön çalışması” Türk Psikoloji Dergisi, 9:26-35.
Robins, S., & Novaco, R. W. (1999). Systems conceptualization and treatment of anger. Journal of Clinical Psychology, 55(3), 325-337.
Shokoufeh, S. (2018). Türkiye'de elit erkek ve bayan güreşçiler ile spor yapmayan bireylerin zihinsel yetenek, liderlik ve saldırganlık düzeylerinin incelenmesi (Doktora Tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Samsun.
Soykan, Ç. (2003). Öfke ve öfke yönetimi, Kriz Dergisi, 11(2), 19-27.
Tutkun, E. Güner, B. Ağaoğlu, A. Soslu, R. (2010). Takım Sporları ve Bireysel Sporlar Yapan Sporcuların Saldırganlık Düzeylerinin Değerlendirilmesi, Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi, 1(1), 23-29.
Yavuz, S. (2015). Farklı spor dallarındaki sporcu, seyirci ve yöneticilerin küresel vatandaşlık ve saldırganlık ilişkisi (Adana–Mersin ili örneği) (Yüksek Lisans Tezi). Dumlupınar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kütahya.
Yıldız M. (2008). Farklı Liglerde Yer Alan Futbolcuların Kişilik Tipleri ile Sürekli Öfke- Öfke İfade Tarzlarının İncelenmesi. Doktora Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
Yöndem, Z. D., & Bıçak, B. (2008). Öğretmen adaylarının öfke düzeyi ve öfke tarzları. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 5(2), 1-15.