DİVRİĞİ BÖLGESİNİN (DOĞU TÜRKİYE) BAZI RUDİSTLERİ

1970 yılında Enstitümüz jeologlarından Dr. Alpaslan Can, Sivas ilinin Divriği ilçesi civarı kalkerlerinden topladığı fosil koleksiyonunu tetkik edilmek üzere bize getirmişti. Numuneler sayıca fazla olmasına rağmen cins ve tür bakımından fakirdirler. Bunlardan ikisi hariç, hepsi aynı cins ve türe aittirler: Sabinia rlanjica Pejovic. Çok sayıda numune olması sebebiyle gerek üst, gerekse alt kavkıdan enine ve boyuna kesitler yapılabilmiş, özellikle yalancı kanal tabakası ince kesitte incelenebilmiştir. Tetkikimizden şu sonuç ortaya çıkmaktadır:1. Pejovic'in yeni türünün tarifinde eksik olan alt kavkı, dış ve iç vasıfları ile belirtilmiştir.2. S. rlanjica Pejovic'in bir alt türü bulunmuştur.3. Türkiye'de bugüne kadar bilinen tek Sabinia türü olan S. klinghardti Boehm'den başka ikinci bir Sabinia türü bulunduğu tespit edilmiştir. Fosillerin bulunduğu bölgenin kısa jeolojisi, Dr. Alpaslan Çan'ın verdiği nota göre özetlenmiştir. Gerek fosillerin incelenmesi fırsatını bana verdiğinden, gerekse bölgenin jeolojisi hakkında verdiği bilgi için kendisine teşekkür ederim.

QUELQUES RUDISTES PROVENANT DE LA REGION DE DİVRİĞİ (TURQUIE ORIENTALE)

En 1970, M. Alpaslan Can, geologue du M.T.A., nous consigna une collection de fossiles af in d'en effectuer 1'etude. Ces organismes etaient ramasses dans les calcaires situes non loin de Divriği (Sivas). Nonobstant leur nombre assez considerable, les prelevements se sont averes pauvres en genre et en espece. Abstraction faite pour deux echantillons, la totalite des prelevements appartient a un seul genre et a une seule espece: Sabinia rtanjica Pejovic. Etant donne que nous disposions d'un large nombre d'echantillons, il a ete possible d'executer des sections transversales et longitudinales soit dans la valve superieure, soil dans celle inferieure. Surtout la couche du pseudocanal a fait 1'objet d'une etude particuliere en plaque mince.

___

  • l — BOEHM, G. (1897) : Beitrag zur Gliederung der Kreide in den Venetianer Alpen. Zeitschrift der Dtulschen Geologischen Gesellschaft, Band 49, S. 160-181.
  • 2 — (1898) : Zur Kenntniss der Gattung Joufia. Zeitschrift der Deutschen Geologischen Gesellschaft, Band 50, S. 591-592.
  • 3 — BOEHM, J. (1927) : Beitrag zur Kenntniss der Senonfauna der Bithynischen Halbinsel. Palaeontographica Band 69, S. 187-222.
  • 4 — COX, L.R. (1960) : Two new radiolitids from the Upper Cretaceous of Turkey. Bulletin of the British Museum (NaturalHistory), Geology, vol. 4, no. 9, p. 425-433.
  • 5 — DOUVİLLE, H. (1890-1897) : Etudes sur les Rudistes. Mem. Soc. Geol. France, no. 6.
  • 5 — (1904) : Sur quelques Rudistes â canaux. Bull. Soc. Geol. France, tome 4, p. 519.
  • 7 — KARACABEY, N. (1959) : Türkiye'de Joufia reticulata Boehm'ün bulunuşu ve yaşı hakkında. M.T.A. Derg., no. 52, Ankara.
  • 8 — (1969): Doğu Türkiye'de bulunan Joufia Boehm türü hakkında. M.T.A. Derg., no. 73, s. 149-154.
  • 9 — KÜHN & PEJOVIC (1959) : Zwei neue Rudisten aus Westserbien. Sıtzungsberichten der Österr. Akademie der IVissenschaften, Mathem.-naturw KL, Abt. l, Band 168, Heft 10, S. 979-989.
  • 10 - PARONA, C.F. (1908) : Notizie sulla fauna a Rudiste della Pietra di Subiaco nella valle dell'aniene. Boll. Della Soc. Italıana, vol. 27, p. 299-310.
  • 11 — PEJOVIC, D. (1966-1967) : Sabinia rtanjıca n. sp. du Maestrichtien de la Serbie orientale. Vesnik Geologija, Serija A, t. 24-25, s. 297-299.
  • 12 — POLSAK, A. (1965) : Joufia reticulata Boehm dans Ie Maestrichtien de Bespel au Nord Ie Jajce (Bosnie). Geoloski Vjesnik, tome 18/2, p. 337-340.
  • 13 — SNETHLAGE, E. (1905) : Über die Gaitung Jnufia G. Boehm. Sonderabdruck aus Berichle der Naturforschenden Gesellschaft, Ber. 16, S. 1-8.