Baklagil tane yemleri, yüksek düzeyde protein ve enerji kapsayan yem maddelerindendir. Ruminant rasyonlarında çok kısa bir adaptasyon süresi uygulanarak kullanılmakta ve hem konsantre yem karmalarına katılabilmekte, hem de kaba yemlerle birlikte verilebilmektedir. Özellikle yüksek düzeylerde protein niteliğinde olmayan azot kullanımının uygun olmadığı ve düşük kaliteli yemlerin verildiği yemleme sistemlerinde baklagil tane yemlerinin kullanımı yararlı olmaktadır. Baklagil tane yemlerinin rumende parçalanan proteininin yüksek, kükürt kapsayan amino asitlerin düşük olması kullanımı sınırlamaktadır. Diğer taraftan çoğu baklagil tane yemleri lektinler, proteinaz inhibitörleri, protein niteliğinde olmayan amino asitler, polifenolik bileşikler, goitrojenler, saponinler, siyanogenetik glikozidler gibi antinutrisyonel faktörler içermektedir. Bu faktörlerin olumsuz etkileri ruminantlarda, monogastrik hayvanlara kıyasla daha az görülmektedir. Baklagil tane yemleri yağlı tohum küspeleri gibi yüksek proteinli yem maddelerinin az ve pahalı olduğu bölgelerde değerli alternatif yem maddeleridir. Hayvan beslemede kullanılan başlıca baklagil tane yemleri fiğ, soya, bakla, bezelye ve lupendir.

Grain legumes are feedstuffs of high protein and energy content. Little adaptation period is required for their usage in ruminant rations. Grain legumes can be added to the concentrate feed mixtures and used as a supplement for roughages. The usage of grain legumes are useful in feeding systems where high levels of non-protein nitrogen are inappropriate and where low quality feeds are given. The effective usage of grain legumes is limited due to high amounts of rumen degradable protein and low amounts of sulphur-containing amino acid. Grain legumes generally contain antinutritional factors such as lectins, proteinase inhibitors, non-protein amino acids, polyphenolic compounds, goitrogens, saponins, cyanogenetic glycosides. The adverse effects of antinutritional factors are rarely seen in ruminants than in monogastric animals