Fransa’daki Üniversite Öğrencilerinin Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğrenme Nedenleri

Bilim, kültür, sanat, eğitim, siyaset, turizm, ticaret ve iletişim alanlarındaki ilişkilerin yürütülebilmesi için toplumda ana dilden başka dillerin de öğrenilmesi gerekmektedir. Bununla birlikte günümüzde yabancı dil olarak Türkçe öğretiminin üzerinde titizlikle durulması gereken önemli bir konuya dönüştüğü de bilinmektedir. Bu araştırma ile Fransa’daki üniversite öğrencilerinin yabancı dil olarak Türkçeyi tercih etme nedenlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırma, nitel araştırma desenlerinden “bütüncül tek durum deseni” ile yürütülmüştür. Araştırma, 2016-2017 akademik yılının ikinci yarıyılında Fransa’da öğrenim gören ve Türkçe öğrenmekte olan 66 üniversite öğrencisi ile yürütülmüştür. Araştırma verileri katılımcılara yöneltilen bir görüşme sorusu aracılığıyla toplanmıştır. Veriler üzerinde yapılan içerik analizi sonucunda katılımcıların; “bireysel nedenler”, “akademik nedenler”, “sosyal nedenler”, “ekonomik nedenler” ve “Türkçe kaynaklı nedenler” başlıklarında toplanabilen nedenlere bağlı olarak Türkçe öğrendikleri belirlenmiştir. Bu nedenlere ilişkin alt başlıklar incelendiğinde, ana dili Fransızca olan katılımcıların en sıklıkla “Türkiye’de bulunma veya yaşama” nedeniyle Türkçe öğrenmek istedikleri tespit edilirken; ana dili Fransızca olmayan katılımcıların ise en sıklıkla “merak” nedenine bağlı olarak Türkçe öğrenmek istedikleri belirlenmiştir. Araştırma sonuçları Fransa’daki üniversite öğrencilerine yönelik Türkçe materyaller geliştirilirken göz önüne alınabilir.

Reasons for University Students in France to Learn Turkish as a Foreign Language

Knowledge of foreign languages besides ones native language is indispensable to maintaining relations in the fields of science, culture, art, education, politics, tourism, commerce and communication in the society. Today, teaching Turkish as a foreign language has become a hot topic that needs to be highlighted. This study seeks to determine why university students in France prefer to learn Turkish as a foreign language. Within the domain of qualitative research, this study embraced a “holistic single case design.” It was performed with a total of 66 university students studying in France and learning Turkish in the second semester of the 2016-2017 academic year. The research data were obtained using an interview question answered by the participants. The content analysis of the data showed that the students chose to learn Turkish for the following reasons, which may be grouped under “personal reasons”, “academic reasons”, “social reasons”, “economic reasons” and “Turkish-oriented reasons.” An analysis of these reasons showed that the students, whose native language is French, mostly reported that they wanted to learn Turkish “to stay or live in Turkey” whereas the students, whose native language was not French, mostly stated that they wanted to learn Turkish “out of curiosity.” The findings of this study may offer insights into designing materials in Turkish for university students in France.

___

Şengül, K. (2014). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde alfabe sorunu. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 3(1), 325-339. https://doi.org/10.7884/teke.245.

Şimşek, M. R. (2018). Yabancılar için İngilizce ve Türkçe ders kitaplarındaki kültürel içeriklerin karşılaştırılması. bilig- Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, 84, 301-327. Erişim adresi: http://bilig.yesevi.edu.tr/yonetim/icerik/makaleler/2283-published.pdf.

Tanrıkulu, F. (2019). Yabancılara Türkçe öğretimi sertifika programına katılan öğretmenlerin mültecilere yönelik tutumları. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 46, 380-393. https://doi.org/10.9779/pauefd.490559.

Taşdelen, V. (2020). The philosophical contents of Diwan Lughat Al-Turk. Journal of Divinity Faculty of Hitit University, 19(1), 151-172. https://doi.org/10.14395/hititilahiyat.673391.

Tiryaki, E. N. (2017). Yabancılara Türkçe öğretiminde öğrencilerin metin oluşturma becerilerinin ve sorunlarının belirlenmesi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(1), 21-32. https://doi.org/10.17556/erziefd.300077.

Tok, M. ve Yıgın, M. (2013). Yabancı uyruklu öğrencilerin Türkçe öğrenme nedenlerine ilişkin bir durum çalışması. Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 8, 132-147.

Turhan Tuna, S. (2014a). Yabancılara Türkçe öğretiminde Türk Halk Edebiyatı metinleri kullanımı: Oğuz Kağan Destanı örneği. Turkish Studies, 9(3), 1481-1497. http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.6316.

Turhan Tuna, S. (2014b). Yabancı öğrencilere Türkçe öğretiminde Türk kültür elçisi olan Atasözleri’nin kullanımı. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1), 1-10. https://doi.org/10.21666/mskuefd.55151.

Tüm, G. (2014). Çok uluslu sınıflarda yabancı dil Türkçe öğretiminde karşılaşılan sesletim sorunları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(2), 255-266. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/87113.

Ungan, S. (2006). Avrupa Birliğinin dil öğretimine karşı tutumu ve Türkçenin yabancı dil olarak öğretilmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15, 217-226. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/55372.

Ustabulut, M. Y. ve Kara, M. (2019). Yansıtıcı düşünme becerileri eğitiminin yabancı dil olarak Türkçe öğreten öğretmenlerin ölçme ve değerlendirme sürecinin gelişimine etkisi. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 14 (27), 122-146. https://doi.org/10.35675/befdergi.503252.

Ünal, D. Ç. (2017). Ana dili Almanca olan Erasmus öğrencilerinin Türkçe öğrenmeye yönelik deneyimlerinin ve yaklaşımlarının incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları, 26, 293-328. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/turkiyat/issue/30359/488811.

Yağmur, K. (2010). Batı Avrupa’da uygulanan dil politikaları kapsamında Türkçe öğretiminin değerlendirilmesi. bilig- Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, 55, 221-242. Erişim adresi: http://bilig.yesevi.edu.tr/yonetim/icerik/makaleler/2639-published.pdf.

Yağmur Şahin, E. (2013). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenen öğrencilerin yazılı anlatımlarındaki ek yanlışları. Tarih Okulu Dergisi, 6(15), 433-449. http://dx.doi.org/10.14225/Joh283.

Yakışır, A. N. (2009). Modern bir olgu olarak çokkültürlülük. (Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.

Yanık, C. (2012). Dünyadaki çokkültürlülük tartışmaları bağlamında Türkiye’de çokkültürlülük eleştirel bir bakış. (Doktora Tezi). Bursa Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.

Yeşilyurt, E. T. (2019). Yabancılara Türkçe öğretiminde kültür aktarımında Nasreddin Hoca fıkralarının B2 seviyesinde değerlendirilmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (1999). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınevi.

Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Yıldız, Ü. (2013). The need for a department of teaching Turkish as a foreign language: A proposal. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 70, 1839-1846. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2013.01.261.

Yıldız, Ü. (2015). An investigation into European learners’ needs with regards to Turkish as a foreign language. The Anthropologist, 19(3), 585-596. https://doi.org/10.1080/09720073.2015.11891693.

Yin, R. K. (1994). Case study research: Design and methods (2nd ed.). Thousand Oaks: Sage Publications.

Yüce, S. (2016). Yabancılara Türkçe öğretiminde nitelikli öğretim elemanı sorunu. Aydın Tömer Dil Dergisi, 1(1), 105-116. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/382491.