Totaliterizm ve Dezenformasyon

Bu makalede ele alınacak olan konu, geniş ve genel anlamda dezenformasyonun siyasal rejimlerdeki, özellikle totaliter sistemlerdeki yeri ve fonksiyonları. Türkçede tam bir karşılığı olmadığı için “disinformation” kelimesini Türkçeye ses uyumuyla dezenformasyon olarak kullanıyoruz. Kavramın hemen çağrıştırdığı üzere bu konu, yine Türkçeye ses uyumu yapıp enformasyon olarak kullandığımız “information” kavramıyla ilişkili. Bu kavramı Türkçeye sıklıkla “bilgi” diye çeviriyoruz, ama bilgi kelimenin anlamını tam olarak karşılamıyor. Enformasyon bilgi yanında malumat, haber gibi anlamlara da geliyor. Olağan şartlarda bu kelimeyle kastedilen doğru bilgi, haber, malumat. Oysa dezenformasyon faaliyetinde bilgi, haber ve malumatın bilinçli ve sistematik biçimde yanlış, uydurma, eksik, çarpıtılmış, yönlendirilmiş biçimde kullanılması söz konusu. Hemen vurgulamak gerekir ki dezenformasyon, günlük hayatta beyaz yalan biçiminde tezahür ettiği kimi durumlar dışında, kendi başına bir amaç değil. Bir ara form. Bir amaca hizmet eden bir araç. Bu makale dezenformasyon faaliyetlerinin ne olduğunu, nasıl yürütüldüğünü ve devletler tarafından kendi ülkelerinde kendi vatandaşlarına karşı niçin ve nasıl kullanıldığını ve devletler arasındaki çekişme ve yarışmalarda hangi amaçlarla, ne gibi metotlarla devreye sokulduğunu tespit ve tahlil masasına yatırmaya çalışmakta.

___

  • Atilla Yayla, “Bilgi çağı ve bazı sonuçları”, Atilla Yayla, Liberal Bakışlar içinde, İstanbul: Profil Yayınları, 2014, s. 45. F. A. Hayek, “Bilginin Toplumda Kullanımı”, çev. Turan Yay, Liberal Düşünce, Yıl 12, Sayı 45, Kış-Bahar 2007, s. 153-164 Atilla Yayla, “Hayek, Sosyal Düzen ve Demokrasi”, Atilla Yayla, Liberal Bakışlar içinde, s. 207-8. Lary Arnhart, Siyasi Düşünce Tarihi, Ankara: Liberte Yayınları, 2008. Thomas Mayor, “Avcı Toplayıcılar: Orijinal Liberteryenler”, çev. Atilla Yayla, Liberal Düşünce, Yıl 18, Sayı 71, Yaz 2013, s. 232. Atilla Yayla, Siyaset Bilimi, Ankara: Liberte Yayınevi, 2016 (üçüncü baskı), s. 121 vd.