Toplumsal Bütünleşme Bağlamında Sosyal Sermaye ve Çokültürcülük

Toplumsal bütünleşme son dönem, toplumların en çok ihtiyaç duydukları ve hükümetlerinde bu konuda ciddi uğraşlar içinde olduğu bir durumdur. Bu anlamda özellikle modern dönemde devletler için çeşitli nedenlerle oluşan çokkültürlü yapı en önemli sorunmuş gibi durmaktadır. Toplumsal bütünleşmeyi sağlama adına farklı toplulukları ortak norm ve değerler çerçevesinde ortak amaçta buluşturmak, devletlerin en önemli görevi halini almıştır. Bu açıdan son dönem sıklıkla gündeme gelen iki teorinin bu anlamda ilgi çektiği söylenebilir: sosyal sermaye ve çokkültürcülük. Her iki teorinin farklı kültürlerin bütünleşmesine dair pek çok ortak noktada buluştukları söylenebilir. Bu nedenle bu çalışmada çağdaş liberal ve sosyal demokrat eşitlikçilik anlayışı çerçevesinde doğan çokkültürcülük bağlamında çoğulcu davranan ve birlikte yaşama kültürünün iyi örnekliğini sergileyen devletler sosyal sermayenin güçlü olduğu ülkeler midir? Ya da sosyal sermayesi güçlü olan ülkeler çokkültürcü bir politika mı izlemektedir? sorularının cevabı aranmaya çalışılmıştır. Sonuç olarak ayrıştırma, ötekileştirme ve ırkçılığın olmadığı güven ve huzurun olduğu topluluklar sosyal sermaye ve çokkültürcülüğün korelasyon içinde olduğu topluklardır denebilir.

Anahtar Kelimeler:

toplumsal bütünleşme, sosyal sermaye, çokkültürcülük

PDF

___

Ağcasulu, Hülya (2017), “Sosyal Sermaye Kavramı ve Temel Bakış Açılarının Karşılaştırılması”. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, s. 8 (7), ss. 114-129.
Anık, Mehmet (2012), Kimlik ve Çokkültürcülük Sosyolojisi. İstanbul: Açılım Kitap Yayınları.
Aydemir Mehmet Ali ve Özşahin. M. C. (2011), “Türk Demokrasisinde Kayıp Halkayı Keşfetmek: Türkiye Örneği Üzerinden Sosyal Sermaye-Demokrasi Bağlantısını Yeniden Düşünmek”. Akademik İncelemeler Dergisi, s. 6 (1), ss. 41-87.
Beşer, Ali Hadar ve Hira, İsmail (2017), “Sosyal Sermayeye Eleştirel Bakmak”. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, s. 1, ss. 23-37.
Büyükilikmen, A. Y. (2015), “Sosyal Sermaye ve Ölçülmesi”. Selçuk Üniversitesi Sosyal ve Teknik Araştırmalar Dergisi, s. 10, ss. 45-52.
Coleman, James S. (1990), Foundation of social Theory. Cambridge: MA: Harvard University Press.
Dünya Değerler Araştırması Beşinci Dalga (2005-2009) ve Altıncı Dalga (2010-2014).
http://www.tepav.org.tr/tr/blog/s/5273/Turkler+neden+birbirine+guvenmez (16 Mart 2018 tarihinde erişilmiştir).
Fine, Ben (2010), “Sosyal Sermaye”. Der: M. M. Şahin ve A. Z. Ünal, (çev: Ö. F. Peksöz ve M. M. Şahin), İstanbul: Değişim Yayınları.
Fukuyama, Firancis (2002), “Social Capital and Development: The Coming Agenda”. SAIS Review, 22(1), ss. 3‐37.
Fukuyama, Firancis (2009), Büyük Çözülme. (Çev. Hasan Kaya), İstanbul: Prodil Yayınları.
Fukuyama, Firancis (2010), “Sosyal Sermaye ve Sivil Toplum”. Der: M. M. Şahin ve A. Z. Ünal, (Çev: S. Tekel), İstanbul: Değişim Yayınları.
Grooteart, Christiaan (2010), “Sosyal Sermaye: Kayıp Halka”. Sosyal Sermaye Kuram Uygulama Eleştiri içinde, Der., Mehmet Murat Şahin, Ahmet Zeki Ünal, (çev. N. Öztürk ve H. M. Arslan), İstanbul: Değişim Yayınları.
Giddens, Anthony (1994), Modernliğin Sonuçları. (çev. Ersin Kuşdil), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Güleç, Firdevs (2019), “Sınıf Öğretmenlerinin Kültürel Sermaye Yeterlilikleri ile Çokkültürlü Eğitime Yönelik Tutumlarının İncelenmesi: Siirt İli Örneklemi”. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Afyon.
Habermas, Jürgen (2010), “Demokratik Anayasal Devlette Tanınma Savaşımı”. Haz. Amy Gutmann, (çev. Mehmet H. Doğan), İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Habermas, Jürgen (2010), “Öteki” Olmak, “Öteki”yle Yaşamak. (çev. İlknur Aka), İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Harriss, Jhon and Renzi, P. D. (2010), “Sosyal Sermaye Kavramı: ‘Kayıp Halka’mı Yoksa Analitik Olarak mı Kayıp? Bibliyografik Bir Giriş Denemesi”. Der: M. M. Şahin ve A. Z. Ünal, (çev: M. Çelik ve M. M. Şahin), İstanbul: Değişim Yayınları.
Karagül, Mehmet and Masca Mahmut (2005), “Sosyal Sermaye Üzerine Bir İnceleme”. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, s.1, ss. 37-52.
Kılınç, Zeynel Abidin (2010), “Yurttaşlık Ahlakı Olarak Sosyal Sermaye”. Bilgi, s. 21, ss. 1-37.
Kymlicka, Will (1998), Çokkültürlü Yurttaşlık-Azınlık Hakların Liberal Teorisi. (çev. Abdullah Yılmaz), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Kymlicka, Will (2006), “Yükümsüz Özne”. (çev. Özlem Üskül Engin ve Murat Develioğlu), Cemaatçiler ve Liberaller içinde, Ankara: Dost Yayınları.
Modood, Tariq (2014), Çokkültürcülük Bir Yurttaşlık Tasarımı. (çev., İsmail Yılmaz), İstanbul: Phoenix Yayınları.
Olate, Rene D. (2003), “Local Institutions, Social Capital and Capabilities: Challenges for Development and Social Intervention in Latin America”. Center For New Institutional Social Sciences Seminars, Washington University, October 29.
Okumuş, Ejder (2017), Güven Toplumu. Ankara, Maarif Yayınları.
Özcan, Burcu and Zeren Fatma (2013), “Sosyal Güven ve Ekonomik Kalkınma: Avrupa Ülkeleri Üzerine Mekânsal Ekonometri Analizi”. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İibf Dergisi, 8(1), ss. 7-36.
Parekh, Parekh (2002), Çokkültürlülüğü Yeniden Düşünmek. (çev. Bilge Tanrıseven), Anakara, Phoenix Yayınları.
Putnam, Robert (1993,) Making Democracy Work: Civic Tradations in Modern İtaly. New Jersey: Princetion Üniversty Press.
Putnam, Robert (2010), “Tek Başına Bowling: Amerika’nın Azalan Sosyal Sermayesi”. Der: M. M. Şahin ve A. Z. Ünal, (çev: T. Ulutaş ve M. M. Şahin), İstanbul: Değişim Yayınları.
Roccefeller, Steven C. “Yorum”. Çokkültürcülük Tanınma Politikası, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, 2010.
Sertkaya, Burak ve Özcan, Günay (2017), “Sosyal Sermayenin Ekonomik Gelişme Açısından Önemi: Gelişmiş ve Gelişmekte Olan Ülkeler Üzerine Bir Değerlendirme”. Bulletin of Economic Theory and Analysis, 2(1), ss. 1-12.
Smart, Alan (2008), “Social Capital”. Anthropologica, 50 (2), pp. 409-416.
Şan, Mustafa Kemal (2006), “Küreselleşme Çağında Farklılık ve Çokkültürlülük Siyaseti”. Avrupa Günlüğü EUROAGENDA- 8, ss. 299-335.
Şan, Mustafa Kemal ve Akyiğit, Handan (2015), “Sosyal Sermaye Tartışmaları ve Türkiye’de Sosyal Sermayenin Ölçülmesi Sorunu”. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 34, ss. 123-134.
Taylor, Charles (2010), “Tanınma Politikası”. Çokkültürcülük, Edt. Amy Gutmann, New Jersey: Prenceton Üniversity Press, ss. 25-73.
Taylor, Charles (2011). Modernliğin Sıkıntıları. (çev. Uğur Canbilen), Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
Tecim, Erhan (2011), Sosyal Güven Sosyal Sermaye ve Dindarlık Çalışması. Konya: Çizgi Kitabevi.
Tekinalp, Şermin (2005), “Küreselleşen Dünyanın Bunalımı: Çokkültürlülük”. Journal of İstanbul Kültür University, 3 (1), ss. 75-87.
Tolley, Erin (2011), Multicultural Policy Index: Immigrant Minority Policies. Kingston: School of Policy Studies, Publications Unit.
Uğuz, Hülya Örseli, Erhan Sipahi Esra Banu (2011), “Sosyal Sermayenin Ölçümü: Türkiye Deneyimi”. Akademik İncelemeler Dergisi, 6, (1), ss. 8-40.
Woolcock, Michael and Narayan Deepa (2000), “Social Capital: Implications for Development Theory, Research, and Policy”. World Bank Research Observer, Vol. 15 (2), pp. 225-249.
Woolcock, Michael (2003). “Social Capital, Encyclopedia of Community”. Edt. K. Christensen and D. Levinson, 1258-1262, Sage Publications, London.
Yarcı, Selman (2011), “Pierre Bourdieu’da Sosyal Sermaye Kavramı”. Akademik İncelemeler Dergisi, 6 (1), ss. 125-135.
Zizek, Slovaj (2011), Kırılgan Temas. (çev. Tuncay Birkan), İstanbul: Metis Yayınları.
Walzer, Michael (2010), “Yorum”. Çokkültürcülük Tanınma Politikası, Haz. Amy Gutmann, (çev. Cem Akaş), İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.