Sigorta kelimesi güvence anlamına gelmektedir. Türkçeye Batı dillerinden geçen kelime, evrilerek en son halini almıştır.  Kavram olarak bakıldığında ise sigorta insan yaşamında meydana gelecek ve gelmesi muhtemel olan risklerin yaratacağı maddi zararların karşılanmasını amaç edinmiş bir finansal hizmet olarak tanımlanabilir. Söz konusu finansal hizmet bizzat bu hizmeti vermek amacıyla kurulmuş olan ve kâr amacı güden özel firmalar tarafından yürütülür. Modern sigortacılık Batı dünyasında son hâlini almış olsa da kökleri çok eskiye gitmektedir. En bilinen ve ilk sigorta örnekleri deniz yoluyla taşınan malların zarara uğramasına karşın yapılmış olan uygulamadır. Bu uygulamanın kökleri 1200’lü yıllara kadar dayanmaktadır. Sigortacılık insanların günlük hayatlarında karşı karşıya olduğu riskleri konu alır. Bu riskler, genellikle benzer olduğundan, çeşitli sınıflandırmalar yapılmasına imkân vermektedir. Bu açıdan bakıldığında sigorta,  kâr amacı gütmeyen sosyal güvenlik sigortası ve kâr amacı güden şirketler tarafından sunulan özel sigorta hizmetleri olarak sınıflandırılabilir. Özel sigorta hizmeti sunmak için kurulan şirketler hem kendi çıkarlarını gözetir hem de müşterilerinin zararlarını karşılamayı taahhüt ederler. Bu şekilde, sigorta sektörünün hem bireysel faydalarının hem de ülke ekonomisini güçlendirici yönlerinin olduğu görülmektedir. Gelişmiş Batı ülkelerinde sigorta olgusu yerleşmiş ve ekonominin önemli bir parçası durumuna gelmiş iken Türkiye gibi gelişmekte olan ülkelerde sigorta sektörü nispeten daha geri kalmıştır ve çeşitli kültürel, sosyal ve siyasal sorunlarla mücadele etmektedir.