Türkiye’nin ve Tarım Bölgelerinin Tarımsal Mekanizasyon Düzeyindeki Değişimlerin Son On Yıl (2010-2019) ve Gelecek Yıllar (2020-2030) İçin Değerlendirilmesi

Bu çalışmada, Türkiye İstatistik Kurumu (TUİK) verilerine göreTürkiye’nin ve on tarım bölgesinin; son 10 yıla (2010-2019) aittarımsal mekanizasyon düzeyi gösterge değerleri (kW ha-1, traktörsayısı 1000 ha-1, ha traktör-1, makina traktör-1) belirlenmiş ve gelecekyıllar (2020-2030) için kW ha-1 değeri trend analizi yardımıyla tahminedilmiş ve değerlendirilmiştir. Türkiye’nin on tarım bölgesi veTürkiye genelinde yıllara göre mekanizasyon düzeyi göstergelerindenkW ha-1 ve traktör 1000 ha-1 değerleri artmış, makina traktör-1 değeriise azalmıştır. kW ha-1 değeri; en yüksek Ege Bölgesinde (2.86-3.72kW ha-1), en düşük Doğu Karadeniz Bölgesinde (0.35-0.44 kW ha-1)oluşmuş, Türkiye genelinde son on yılda ortalama %3.22 artışgöstermiş ve 1.67-2.22 kW ha-1 olarak gerçekleşmiştir. Gelecek yıllar(2020-2030) için kW ha-1 değeri; Türkiye ve tüm tarım bölgelindeyıllara göre artış göstereceği tahmin edilmiştir. Gelecek yıllar (2020-2030) için ortalama artış değerleri %0.89-3.18 arasında gerçekleşeceğiöngörülmektedir. kW ha-1 değeri; Türkiye geneli için 2020 yılında2.27, 2025 yılında 2.55 ve 2030 yılında 2.84 olması tahminedilmektedir. Makina traktör-1 oranındaki azalma; on yıllık süreçtemakina sayılarındaki artış oranlarının traktör sayılarındaki artışoranlarından daha az olmasından kaynaklanmaktadır.

Evaluation for the Last Ten Years (2010-2019) and Next Years (2020-2030) of Changes in Agricultural Mechanization Level of Turkey and the Agricultural Regions

In this study, agricultural mechanization level indicator values (kW ha-1, number of tractors 1000 ha-1, ha tractor-1, machine tractor-1) for the last ten years (2010-2019) of Turkey and ten agricultural regions was determined based on the Turkey Statistical Institute (TSI) data, and kW ha-1 value for the next ten years (2020-2030) was estimated and evaluated with the help of trend analysis. kW ha-1, and tractor 1000 ha-1 values from the mechanization level indicators increased, and machine tractor-1 value decreased in Turkey's ten agricultural regions and in Turkey overall by years. The highest kW ha-1 value was found in the Aegean region (2.86-3.72 kW ha-1), while the lowest was seen in the Eastern Black Sea region (0.35-0.44 kW ha-1). Overall, kW ha-1 value have increased with an average of 3.22%, and occurred as 1.67-2.22 kW ha-1 in the last decade in Turkey. kW ha-1 value for the next ten years (2020-2030) in Turkey and all agricultural regions is estimated to increase by years. Average increase values for the upcoming ten years (2020-2030) are expected to be between 0.89- 3.18%. kW ha-1 value anticipated as 2.27 in 2020, 2.55 in 2025 and as 2.84 in 2030 in Turkey. The decrease in the ratio of machine tractor-1 is due to the fact that the increase rates in the number of machines in the ten-years period is less than the increase rates of the tractor numbers.

___

  • Abdikoğlu Dİ 2019. Trakya Bölgesinde Tarımsal Mekanizasyon Düzeyinin İllere Göre Belirlenmesi. KSÜ Tarım ve Doğa Dergisi, 22(6):865-871.
  • Altuntaş E 2016. Türkiye’nin Tarımsal Mekanizasyon Düzeyinin Coğrafik Bölgeler Açısından Değerlendirilmesi. Türk Tarım – Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi, 4(12): 1157-1164.
  • Baran MF, Gökdoğan O, Durgut MR 2014. Batı Marmara Bölgesi’nin Tarımsal Mekanizasyon Özellikleri. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi 1(4): 561-567.
  • Bayram M, Altuntaş E 2016. Tokat İli’nin 2003 ve 2013 Yılları için Mekanizasyon Özelliklerindeki Değişiminin İncelenmesi, Tarım Makinaları Bilimi Dergisi, 12(3): 213-220.
  • Doğan Z, Arslan S, Berkman AN 2015. Türkiye’de Tarım Sektörünün İktisadi Gelişimi ve Sorunları: Tarihsel Bir Bakış. Niğde Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8(1): 29-41.
  • Ekinci K, Kulcu R, Kaya D, Yaldız O, Ertekin C 2010. The Prospective of Po-tential Biogas Plants That Can Utilize Animal Manure in Turkey. Energy Exploitation and Exploration, 28 (3): 187-206.
  • Evcim HÜ, Ulusoy E, Gülsoylu E, Tekin B 2010. Tarımsal mekanizasyon durumu sorunları ve çözüm önerileri. Türkiye Ziraat Mühendisleri VII. Teknik Kongresi Bildiriler Kitabı-2, Ankara s. 989- 1007.
  • Gökdoğan O 2012. Türkiye ve Avrupa Birliği’nin Tarımsal Mekanizasyon Düzeyi Göstergelerinin Karşılaştırılması. Adnan Menderes Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 9(2): 1–4.
  • İleri MS 2010. Tarımsal Mekanizasyon Sektör Raporu, TARMAKBİR, Ankara.
  • Koçtürk D, Onurbaş Avcıoğlu A 2007. Türkiye’de bölgelere ve illere göre tarımsal mekanizasyon düzeyinin belirlenmesi. Tarım Makinaları Bilimi Dergisi, 3(1): 17-24.
  • Korucu T, Aybek A, Sivrikaya F 2015. Türkiye’nin Tarım Bölgeleri Bazında Mekanizasyon Düzeyinin Yersel Değişim Haritalarının Oluşturulması ve Değerlendirilmesi. KSÜ Doğa Bilimleri Dergisi, 18(4): 77-90.
  • Landers A 2000. Resource management: farm machinery/selection, investment and management. Farming Press, United Kingdom, pp. 151.
  • Özgüven MM, Türker U, Beyaz A 2010. Türkiye’nin Tarımsal Yapısı ve Mekanizasyon Durumu. GOÜ, Ziraat Fakültesi Dergisi, 27(2): 89-100.
  • Ruiyin H, Wenqingv Y, Yadong Z, Van Sonsbeek G 1999. Improving management system of agricultural machinery in jiangsu. Proceedings of 99 International Conference on Agri. Engine, Beijing, China, pp. I-42-45
  • Sabancı A, Sümer SK, Say MS, Has M 2003. Türkiye’de Ekonomik Traktör Parkı ve Gelişimi. Tarımsal Mekanizasyon 21. Ulusal Kongresi, 3-5 Eylül, Konya.
  • Sağlam C, Kuş ZA 2016. Orta Anadolu Bölgesi İllerinde Tarımsal Mekanizasyon Düzeyinin Yıllara Göre Değişimi. Nevşehir Bilim ve Teknoloji Dergisi TARGİD Özel Sayı 364-371.
  • Say SM, Sabancı A, Başçetinçelik A, Özgüven F, Öztürk HH 2010. Tarım Makinaları1. Nobel Kitabevi Yayın Dağıtım ve Pazarlama Ltd. Şti. Adana.
  • TÜIK 2020. Türkiye İstatistik Kurumu. Tarımsal İstatistik Verileri. http://www.tuik.gov.tr (Erişim tarihi: Ocak-Mart 2020).
  • Ulusoy E, Türkay B, Has M, Dönder Ö, İleri S, Canoğlu S, Önal Ş, Bilgen H, Demir V, Yazgı A 2020. Tarım Makinaları Sanayinde Mevcut Durum ve Gelecek. Türkiye Ziraat Mühendisliği IX. Teknik Kongresi Bildiriler Kitabı-1, s 233-256, Ankara.
  • Witt SF, Witt CA 1992. Modeling and Forecasting Demand in Tourism. Academic Press, London, 208 s.
  • Yavuz H 2016. Hayvancılık Destekleme Politikalarının Tarımsal İşletmeler Açısından Değerlendirilmesi: Amasya İli Örneği. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Fen Bil. Ens., Tarım Ekonomisi ABD, Yüksek Lisans Tezi, 110s.
KSÜ Tarım ve Doğa Dergisi-Cover
  • ISSN: 2619-9149
  • Yayın Aralığı: Yılda 6 Sayı
  • Başlangıç: 2018
Sayıdaki Diğer Makaleler

Onosma armeniacum Ekstraktının Çeşitli Kanser Hücrelerindeki Sitotoksik Etkisinin Değerlendirilmesi

Selim DEMİR, İbrahim TURAN, Elif AYAZOĞLU DEMİR, Ufuk ÖZGEN

Bazı Toprak Bakterilerinin Domates Bitkisindeki Kök-Ur Nematodu Meloidogyne javanica (Treub) Chitwood Populasyonlarına Etkisi

Neziha Gamze AKBAY, Ramazan ÇETİNTAŞ, Mustafa KÜSEK

Büyük Menderes Nehri’nde (Aydın) Yaşayan İki Tatlı Su Balığı Türünün Kas Dokularındaki Total Yağ Asidi Kompozisyonunun Araştırılması

İrem BAYAR, Aslıhan İNCİ, SERAP ÜNÜBOL AYPAK, AYŞEGÜL BİLDİK

Türkiye Şeftali Piyasasının Ekonomik Analizi ve Pazarlama Marjları

Hasan VURAL, Veli Anıl ÇAKAN

Use of Gyttja as Litter Material in Broiler Houses

Gülümser FORT, Beyhan YETER

Türkiye Faunası İçin İki Yeni Stigmaeid Akar (Acari: Stigmaidae) Kaydı

Mustafa AKYOL

Konya İlinde Yetiştirilen Patates Yumrularında Lastik Çürüklük Hastalık Etmeni Geotrichum candidum’un İzolasyonu, Morfolojik ve Moleküler Karakterizasyonu

SONER SOYLU, Merve KARA, Osman TOKETTİ, EMİNE MİNE SOYLU, Aysun UYSAL, Şener KURT

Batman Şehir Merkezi ve Hasankeyf ilçesinin Myxomycetes Çeşitliliği

Hayri BABA, Betül ALTAŞ, Mustafa SEVİNDİK

Elazığ Koşullarına Uygun Kuru Fasulye Çeşitlerinin Araştırılması

Leyla İDİKUT, Tolga KARABACAK

The Effect of Some Parameters on the Production of L(+) Lactic Acid Using Wheat Wastewater by Rhizopus oryzae NRRL-395

Ali GÖÇER, Mehmet ALMA, Yekta GEZGİNÇ, Eyyüp KARAOĞUL