Asıl adı Mehmet Raşit Öğütçü olan Orhan Kemal; 1914-1970 yılları arasında yaşamış, roman öykü ve şiirleriyle tanıdığımız toplumcu gerçekçi bir yazarımızdır. Orhan Kemal’in dördü kendi eserlerinden uyarladığı 72. Koğuş, Bekçi Murtaza, Kardeş Payı, Eskici Dükkânı ve İspinozlar adlı beş tiyatro eseri vardır. Bu eserlerin tamamında; adaletsiz bir dünyada sınıf çatışması altında ezilen bireylerin insan kalma mücadelelerini acı bir gerçeklik içinde anlatır. Bu çalışmada Orhan Kemal’in tiyatro oyunları; eser merkezli bir yaklaşımla ve ezen-ezilen bireyler bağlamında incelenecektir. Bu bireyler arasında varolan ezen-ezilen hiyerarşisi gösterilmeye çalışılacaktır. Oyundaki karakterlerin ortak ve ayırt edici özellikleri üstünde durularak yazarın vermek istediği mesajların hangi yöntemlerle okura/seyirciye iletilmeye çalışıldığı analiz edilecektir.