Obesity Prevention Program for University Students: A Randomized Controlled Study Protocol

Aim: The purpose of this study was to determine the effects of protective nursing interventions, such as education, healthy nutrition and physical activities for reducing obesity risk, and motivational messages sent via social media on the reduction of obesity risk in university students. Methods: This randomized controlled study, which has two parallel sections, was conducted with seventy university students in the risk group for obesity. Experimental and control groups were randomly selected and assigned. Interventions regarding nutritional habits, physical activities, and motivational social media messages lasted for eleven weeks. The primary outcome measures were scores for nutrition-exercise attitudes, nutrition-exercise behaviors, and exercise benefits/obstacles. The secondary outcome measures were body mass indexes, waist-to-hip ratios, and body fat percentages. Data were collected by the assistant investigator, not knowing who was in the experimental and control groups. This study ensured blinding in terms of data collectors, statistical analyses, and reporting. The data were analyzed using the SPSS 20 software package. Conclusion: This study is important as a model that can provide evidence for further studies to be conducted to reduce obesity risk.

Üniversite Öğrencileri İçin Obezite Önleme Programı: Randomize Kontrollü Çalışma Protokolü

Amaç: Bu çalışmanın amacı; obezite yönünden risk grubunda bulunan üniversite öğrencilerinde obezite riskini azaltmaya yönelik sağlıklı beslenme ve fiziksel aktiviteyi içeren eğitim/uygulamalardan ve sosyal medya aracılığıyla gönderilen motivasyonel mesajlardan oluşan koruyucu hemşirelik girişimlerinin obezite riskini azaltma üzerine etkisini belirlemektir. Yöntem: Müdahale ve kontrol grubu olarak iki paralel kolu bulunan çalışma üniversite öğrencileri ile Randomize Kontrollü Bir Araştırma şeklinde yürütülmüştür. Araştırmaya obezite riski bulunan 70 üniversite öğrencisi alınmıştır. Müdahale ve kontrol grubu randomize olarak seçilmiş ve atanmıştır. Deney grubuna yönelik beslenme alışkanlıkları, fiziksel aktivite uygulamaları ve sosyal medya aracılığıyla gönderilen motivasyonel mesajlarla ilgili uygulamalar 11 hafta sürmüştür. Birincil sonuç çıktıları; Beslenme-Egzersiz Tutum Puanı, Beslenme-Egzersiz Davranış Puanı ve Egzersiz Yarar Engel Puanıdır. İkincil sonuç çıktıları; Beden kütle indeksi, Bel/Kalça Oranı ve Vücut yağ yüzdesidir. Veriler deney ve kontrol grubunda kimlerin olduğunu bilmeyen yardımcı araştırmacı tarafından toplanmıştır. Deney ve kontrol grubu belirtilmeden bilgisayara kayıt edilen verilerin analizi bir istatistik uzmanı tarafından yapılmıştır. Bu şekilde veri toplayıcılar, istatistiksel analizler ve rapor yazımı yönünden körleme sağlanmıştır. Veriler SPSS 20 paket programı ile hesaplanmıştır. Sonuç: Bu çalışma üniversite öğrencilerinde obezite riskini azaltmak için yapılacak olan çalışmalara örnek olması ve kanıt sağlaması yönünden önem taşımaktadır.

PDF

___

1 . World Health Organization. Obesity: preventing and managing the global epidemicReport of a WHO Consultation (WHO Technical Report Series 894). Switzerland; 1997. Available from: http://www.who.int/ nutrition/publications/obesity/WHO_TRS_894/en

2 . World Health Organization. Assessing National Capacity for The Prevention and Control of Noncommunicable Diseases, Report of the 2015 Global Survey. Switzerland; 2016.Available from: http://apps. who.int/iris/bitstream/10665/246223/1/9789241565363-eng.pdf

3 . World Health Organization. Obesity and overweight, Factsheet N311. Switzerland; 2012. Available from:http://www.who.int/mediacentre/ factsheets/fs311/en/

4 . Luepker RV. WHO MONICA Project: What have we learned and where to go from here?. Public Health Reviews.2012;33:373-96.

5 . World Health Organization. Global health observatory data repository:Overweight / Obesity, Obesity (body mass index ≥ 30). Switzerland; 2008.Available from: http://apps.who.int/ ghodata/?vid=2469

6 . Türkiye Beslenme ve Sağlık Araştırması. Beslenme durumu ve alışkanlıklarının değerlendirilmesi sonuç raporu. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi, Beslenme ve Diyetetik Bölümü; 2010.

7 . Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması 2013.Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü; 2013.Available from: http://www.hips.hacettepe.edu. tr/tnsa2013/rapor/TNSA_2013_ana_rapor.pdf

8 . Türkiye Endokrinoloji ve Metabolizma Derneği. Obezite, dislipidemi, hipertansiyon hekim için tanı ve tedavi rehberi.Ankara: Miki Matbaacılık San ve Tic. Ltd. Şti; 2011.

9 . Eker E, Şahin M.Birincibasamaktaobeziteyeyaklaşım. Sted.2002;11(7):246-9. Available from: http://www.ttb.org.tr/sted/ sted0702/obezite.pdf

10 . Şanlıer N. Gençlerde Biyokimyasal bulgular, antropometrik ölçümler, vücut bileşimi, beslenme ve fiziksel aktivite durumlarının değerlendirilmesi. GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi.2005;25(3):47-73. Available from: http://www.gefad.gazi.edu.tr/download/articlefile/ 77229

11 . Chan W, Tetzlaff JM, Gøtzsche P, et al. SPIRIT 2013 explanation and elaboration: Guidance for protocols of clinical trials. BMJ. 2013;346:e7586. Available from: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/ articles/PMC3541470

12 . Hebden L, Chey T, Farinelli MA. Lifestyle intervention for preventing weight gain in young adults: a systematic review and meta-analysis of RCTs. Obesity Reviews. 2012;13:692-710. Available from: https://www. ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22413804

13 . Whittemore R, Jeon S, Grey M. An internet obesity prevention program for adolescents. J Adolescent Health. 2013;52(4):439-47. Available from: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3608746

14 . Gow RW, Trace SE, Mazzeo SE. Preventing Weight Gain in First Year College Students: An Online Intervention to Prevent the “Freshman Fifteen”. Eat Behav.2010;11(1):33-9. Available from: https://www.ncbi. nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2790428

15 . Laska MN, Lytle LA, Nanney MS, Moe SG, Linde JA, Hannan PJ. Results of a 2-year randomized, controlled obesity prevention trial: Effects on diet, activity and sleep behaviors in an at-risk young adult population. Preventive Medicine.2016;89:230-6.

16 . Ajie W, Novakofski KC. Impact of computer-mediated, Obesity-Related Nutrition Education Interventions for Adolescents: A Systematic Review. Journal of Adolescent Health.2014;54;631-45.

17 . Boyle J, Mattern CO, Lassiter JW, Ritzler JA. Peer 2 peer: Efficacy of a course-based peereducation intervention to increase physical activity among college students. J Am Coll Health.2011;59(6):519-29. Available from: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=21660807

18 . Nourian M, Kelishadi R, Najimi A. Lifestyle interventions and weight control of adolescents with abdominal obesity: A randomized controlled trial based on health belief model. Iranian Red Crescent Medical Journal.2016;19(2):e30638. doi: 10.5812/ircmj.30638.

19 . Okonkwo O, While A. University students’ views of obesity and weight management strategies. Health Education Journal.2016;69(2):192-9. doi: 10.1177/0017896910363147.

20 . Rose SA, Poynter PS, Anderson JW, Noar SM, Conigliaro J. Physician weight loss advice and patient weight loss behavior change: Aliterature review and meta-analysis of survey data. International Journal of Obesity. 2013;37:118-28. Available from: https://www.nature.com/ articles/ijo201224

21 . Llauradó E, Martins MA, Tarro L, et al. A youth-led social marketing intervention to encourage healthy lifestyles, the EYTO (European Youth Tackling Obesity) project: A cluster randomised controlled0 trial in Catalonia, Spain. BMC Public Health. 2015;15(607):1-12. doi: 10.1186/ s12889-015-1920-1.

22 . Wang SS, Brownell KD. Public policy and obesity: The need to marry science with advocacy. Psychiatric Clinics of North America. 2005;28(1):235-52. doi: 10.1016/j.psc.2004.09.001.

Koç Üniversitesi Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi-Cover

ISSN: 2618-5741
Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
Başlangıç: 2004
Yayıncı: Koç Üniversitesi HYO Semahat Arsel Hemşirelik Eğitim ve Araştırma Merkezi (SANERC)