YÜCEL YÜZBAŞIOĞLU, HÜSEYİN CAHİT HALHALLI, Gökçen HALHALLI, Osman ESEN, Hayrunisa ESEN, Meral YILDIRIM, Yavuz Selim DİVRİKOĞLU, SERKAN YILMAZ

HASTANE İÇİ VE ACİL SERVİS KARDİYOPULMONER RESÜSİTASYONLARININ KARŞILAŞTIRLMASI

Giriş: Bu çalışmada, hastane içinde aktive edilen mavi kod sonrası uygulanan kardiyopulmoner resüsitasyon ve Acil servislerde uygulanan kardiyopulmoner resüsitasyon karşılaştırarak, mavi kod uygulamasındaki yeterlilik durumunu değerlendirmeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: 1 Ocak 2011 ile 30 Nisan 2013 tarihleri arasında retrospektif olarak yapılan çalışmamızda, mavi kod verilen ve Acil serviste arrest gelişen hastaların yaş, cinsiyet, kardiyopulmoner resüsitasyon süresi, sonucu ve kardiyopulmoner resüsitasyonda kullanılan ilaçlar değerlendirildi. Ayrıca mavi kod verilen hastaların bulunduğu servis veya ünite, mavi kod ekibinin olay yerine ulaşma süresi ve mavi kod ekip lideri olan hekimin uzmanlık branşı kaydedildi.Bulgular: Çalışmamıza mavi kod çağrısı yapılan 250 arrest olgusu ve Acil serviste müdahale edilen 331 arrest olgusu incelendi. Acil serviste arrest gelişen hastalar, mavi kod verilen hastalardan daha genç olup (p<0.05), gruplar arasında cinsiyet yönden anlamlı farklılık yoktu (p>0.05). Hastaya ulaşma zamanı ve kardiyopulmoner resüsitasyon yapma süresi daha kısa, kardiyopulmoner resüsitasyona yanıt alma oranı daha yüksekti (p<0.05). Her iki grupta da belirlenen en sık arrest sebebi asistoli iken, Acil serviste Ventriküler fibrilasyon oranının daha yüksek olduğu saptandı (p<0.05). Mavi kod verilen arrest hastalarında enfeksiyonlar (%24.8) ilk sıradaydı. En sık mavi kod çağrısının Göğüs hastalıkları (%24.4) ve Dahiliye (%20) kliniklerince yapıldığı ve yine aynı klinik uzmanlarının çağrıya en sık yanıt verdikleri belirlendi. Mortalite üzerine yaş, hastaya ulaşım süresi, kardiyopulmoner resüsitasyon süresi, kullanılan ilaçlar, EKG ritmi ve hastaların tanılarının etkili olduğu belirlendi. Sonuç: Acil servislerde yapılan kardiyopulmoner resüsitasyon başarı oranının hastane içi mavi kodla aktive olan kardiyopulmoner resüsitasyon başarı oranından daha yüksek olmasının Acil serviste daha deneyimli personel varlığı, hızlı erişim olanağı işle etkin ve yeterli müdahale odasının varlığına bağlı olduğunu düşünüyoruz. Mavi kod uygulamasının daha etkili olması için deneyimli personel sayısının arttırılması ve ulaşımın kolaylaştırılması gerektiğini düşünüyoruz.

Anahtar Kelimeler:

Acil bakım, resüsitasyon, mavi kod

Comparison of in-hospital and in Emergency Services Cardiopulmonary Resuscitation

Introduction: The aim of this study was to compare cardiopulmonary resuscitation outcomes after the activation of Code Blue in the hospital and in the emergency services.Material and Methods: This study was conducted retrospectively between 1 January 2011 and 30 April 2013. The results were taken into account regarding the patients-who was in Code Blue state or developed cardiac arrest in emergency room- age, gender, cardiopulmonary resuscitation (CPR) duration, results of the cardiopulmonary resuscitation and the medicatiton used through cardiopulmonary resuscitation. Also, the service or the unit of which the patients were in, the time taken by the Code Blue Team to access the patient and the leader of the team’s expertise were enlisted.Results: The present study consists of 250 Code Blue cases and 311 emergency room (ER) cases. The patients that developed cardiac arrest in the emergency room were younger than Code Blue patients (p<0.05) but there was no difference regarding gender (p>0.05). Time taken to reach the patients and CPR duration were shorter in emergency department group and having response to CPR was higher in emergency department group. The arrest was mostly caused by asystole however, ventricular fibrillation was higher in the ER (p<0.05). Arrest patients that were Blue Coded had high infection rate (24.8%). Code Blue was mostly called by pulmonologists (24.4%) and internal medicine (20%), the call was most often responded by the same clinics as well. It was clear that age, time taken to reach the patient, cardiopulmonary resuscitation duration, medication used and ECG rhythm were factors on mortality. Conclusion: We believe that CPR success rates in emergency department higher than Code Blue group because of more experienced staff, quick access and more efficient intervention rooms. For more effective implementation of the Code Blue, number of experienced staff should be increased and acessing to patient should be more easy.

Keywords:

Code blue, emergency care, resuscitation,

PDF

___

Travers AH, Rea TD, Bobrow BJ, et al. Part 4: CPR Overview: 2010 American Heart Association Guidelines for Cardiopulmonary Resuscitation and Emergency Cardiovascular Care. Circulation. 2010; 122: 676–84.
Sağlık Kurum ve Kuruluşlarında Hasta ve Çalışan Güvenliğinin Sağlanması ve Korunmasına İlişkin Usül ve Esaslar Hakkında Tebliğ. Resmi Gazete, 29 Nisan 2009 sayı: 27214.
Tanrıöver MD. Kardiyak Arrest Öncesinde Kötüleşen Hastayı Tanımak: Öngörü Kriterleri ve Risk Faktörleri. Yoğun Bakım Derg. 2011; 1: 16-20. doi:10.5152/dcbybd.2011.04
Herlitz J, Rundqvist A, Aune BS, Lundström G, Ekström L, Lindkvist J. Is There a Difference between Women and Men in Characteristics and Outcome after in Hospital Cardiac Arrest? Resuscitation. 2001; 49: 15-23. PMID: 11334687
Van Walraven C, Forster AJ, Parish DC, et al. Validation of a clinical decision aid to discontinue in-hospital cardiac arrest resuscitations. JAMA. 2001; 285(12): 1602-6. PMID:11268268
Danciu SC, Klein L, Hosseini MM, Ibrahim L, Coyle BW, Kehoe RF. A predictive model for survival after in-hospital cardiopulmonary arrest. Resuscitation. 2004; 62: 35-42. PMID:15246581
Baskett PJ, Nolan JP, Handley A, Soar J, Biarent D, Richmond S. European Resuscitation Council. European Resuscitation Council Guidelines For Resuscitation 2005. Section 9. Principles of training in resuscitation. Resuscitation. 2005; 67: 181-9.
Wallace SK, Abella BS, Shofer FS, et al. Effect of time of day on prehospital care and outcomes after out of hospital cardiac arrest. Circulation. 2013; 127(15): 1591-6. PMID: 23509060 doi:10.1161/CIRCULATIONAHA.113.002058
Khan AM, Kirkpatrick JN, Yang L, Groeneveld PW, Nadkarni VM, Merchant RM. American Heart Association’s Get With the Guidelines-Resuscitation (GWTG-R) Investigators. Age, sex, and hospital factors are associated with the duration of cardiopulmonary resuscitation in hospitalized patients who do not experience sustained return of spontaneous circulation. J Am Heart Assoc. 2014; 3(6): e001044. PMCID: PMC4338690 doi: 10.1161/JAHA.114.001044
Oğuztürk H, Turtay MG, Tekin YK, Sarıhan E. Acil serviste gerçekleşen kardiyak arrestler ve kardiyopulmoner resüsitasyon deneyimlerimiz. Kafkas J Med Sci. 2011; 1: 114-7. doi: 10.5505/kjms.2011.08108
Villamaria FJ, Pliego JF, Wehbe-Janek H, et al. Using simulation to orient code blue teams to a new hospital facility. Simul Healthc. 2008; 3: 209-16. PMID:19088665. doi:10.1097/SIH.0b013e31818187f3
Eisenberg MS, Bergner L, Hallstrom A. Cardiac resuscitation in the community. Importance of rapid provision and implications for program planning. JAMA. 1979; 241: 1905-7. PMID:430772
Hara M, Hayashi K, Hikoso S, Sakata Y, Kitamura T. Different Impacts of Time From Collapse to First Cardiopulmonary Resuscitation on Outcomes After Witnessed Out-of-Hospital Cardiac Arrest in Adults. Circ. Cardiovasc Qual Outcomes. 2015; 8(3): 277-84. PMID:25925373
Koltka N, Çelik M, Yalman A, Süren M, Öztekin F. Kardiyopulmoner Resusitasyonun Başarısına Etkisi Olan Faktörler. Türk Anest Rean Der Dergisi. 2008; 36(6): 366-72.
Peters R, Boyde M. Improving survival after in-hospital cardiac arrest: The Australian experience. Am J Crit Care. 2007; 16: 240-7. PMID:17460315
Kinney KG, Boyd SY, Simpson DE. Guidelines for appropriate in-hospital emergency team time management: the Brooke Army Medical Center approach. Resuscitation. 2004; 60: 33-8. PMID:14987781.
Mondrup F, Brabrand M, Folkestad L, et al. In-hospital resuscitation evaluated by in situ simulation: a prospective simulation study. Scand J Trauma Resusc Emerg Med. 2011; 19: 55. doi:10.1186/1757-7241-19-55
Hamill RJ. Resuscitation: when is enough, enough? Respir Care. 1995; 40: 515-24.
Shin TG, Jo IJ, Song HG, Sim MS, Song KJ. Improving survival rate of patients with in-hospital cardiac arrest: five years of experience in a single center in Korea. J Korean Med Sci. 2012; 27: 146-52. PMCID: PMC3271287
Nadkarni VM, Larkin GL, Peberdy MA, et al. National Registry of Cardiopulmonary Resuscitation Investigators. First documented rhythm and clinical outcome from in-hospital cardiac arrest among children and adults. JAMA. 2006; 295(1): 50-7. PMID:16391216 doi:10.1001/jama.295.1.50
Mohnle P, Huge V, Polasek J, et al. Survival after cardiac arrest and changing task profile of the cardiac arrest team in a tertiary care center. Scientific World Journal. 2012; 2012: 294512. PMCID: PMC3361298. doi: 10.1100/2012/294512
Finn JC, Jacobs IG, Holman DJ. Oxer HF. Outcomes of out of- hospital cardiac arrest patients in Perth, Western Australia, 1996-1999. Resuscitation. 2001; 51: 247-55. PMID:11738774
Lavonas EJ, Drennan IR, Gabrielli A, et al. Part 10: Special Circumstances of Resuscitation: 2015 American Heart Association Guidelines Update for Cardiopulmonary Resuscitation and Emergency Cardiovascular Care. Circulation. 2015; 132(18 Suppl2): 501-18.
Spearpoint KG, McLean CP, Zideman DA. Early defibrillation and the chain of survival in ‘in hospital’ adult cardiac arrest, minutes count. Resuscitation. 2000; 44(3): 165-9. PMID:10825615
Çiçekci F, Atıcı SS. Mavi Kod çağrısına bağlı kardiyo-pulmoner resüsitasyon uygulamaları sonuçlarının değerlendirilmesi. Genel Tıp Dergisi. 2013; 23(3): 70-6.
Palabıyıkoğlu İ, Tulunay M, Oral M, Bengisun JS. Bir Reanimasyon Ünitesinde Gözlenen Hastane İnfeksiyonları: Risk Faktörleri, Etkenler ve Antibiyotik Direnci. Hastane infeksiyonlari derg. 2000; 4(3): 150-5.
Büyükdoğan M. Travmada enfeksiyon ve immünite sorunu Tıp Araştırmaları Dergisi. 2010: 8(1): 63-8.
Toubasi S, Alosta MR, Darawad MW, Demeh W. Impact of simulation training on Jordanian nurses' performance of basic life support skills: A pilot study. Nurse Educ Today. 2015; 35(9): 999-1003. PMID: 25935665 doi:10.1016/j.nedt.2015.03.017.