Tamer ÇOLAK, Kaan ÇELİK, Beliz ÖZTOK TEKTEN

112 SAĞLIK ÇALIŞANLARININ HASTANE DIŞI KARDİYAK ARRESTLERDE KARDİYOPULMONER RESÜSİTASYON BİLGİ DÜZEYİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Amaç: Acil servislerde kardiyak arrest tanısı ile resusitatif müdahale yapılan hastaların büyük çoğunluğunu hastane dışı kardiyak arrest vakalar oluşturmaktadır. Ayrıca bu vakaların birçoğu, olay yerinde 112 Acil Sağlık Hizmetleri ekiplerince ilk müdahale sağlandıktan sonra hastanelere getirilmektedir. Bu çalışmada, 112 sağlık çalışanlarının kardiyopulmoner resüsitasyon konusundaki bilgi düzeylerini ve tutumlarını değerlendirmeyi amaçladık.

Anahtar Kelimeler:

Acil bakım, kardiyopulmoner resusitasyon, kardiyopulmoner arrest, hastane öncesi

Evaluation of Cardiopulmonary Resuscitation Knowledge Level of 112 Healthcare Providers in Cardiac Arrest Cases Outside the Hospital

Objective: Majority of the patients resuscitated with the diagnosis of cardiac arrest in emergency departments are cardiac arrest cases which took place outside the hospital. Furthermore, many of these cases are taken to the hospitals by 112 Emergency Healthcare Services team after providing first intervention on the venue. The aim of the present study was to evaluate knowledge levels and attitudes of 112 healthcare service providers on cardiopulmonary resuscitation.

Keywords:

Emergency care, prehospital, cardiopulmonary arrest, cardiopulmonary resuscitation,

PDF

___

1. Ruzman T, Tot OK, Ivic D, Gulam D, Ruzman N, Burazin J. In-hospital cardiac arrest: can we change something? Wiener Klinische Wochenschrift. 2013;125(17-18):516-23.
2. Berdowski J, Berg RA, Tijssen JG, Koster RW. Global incidences of out of hospital cardiac arrest and survival rates: Systematic review of 67 prospective studies. Resuscitation. 2010;81(11):1479-87.
3. Akıllı NB, Cander B, Koylu R, Dundar ZD, Ayan M. How much do we know about cardiopulmonary resuscitation? Kardiyopulmoner resusitasyonu ne kadar biliyoruz? JAEM. 2012;11(2):102-5.
4. Bradley SM, Rea TD. Improving bystander cardiopulmonary resuscitation. Curr Opin Crit Care. 2011;17(3):219-24.
5. Başol N, Çelenk Y, Karaman S, Şahin F, Savaş AY. Tokat ili üniversite hastanesi acil servisinde kardiyopulmoner resüsitasyon uygulanan hastaların geriye dönük olarak değerlendirilmesi: İki yıllık analiz. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi. 2014;6(2):91-100.
6. Geçmen Ç, Kahyaoğlu M, Kalaycı A, Naser A, Akgün Ö, Candan Ö ve ark. Üçüncü basamak bir merkezden kardiyak arrest serisi. Koşuyolu Heart Journal. 2018; 21(1):16-20.
7. Colak T, Kocak S, Dundar ZD, Ergin M, Girisgin AS, Cander B et al. Prognostic value of the NR2 peptide in patients underwent cardiopulmonary resuscitation. Acta Medica Mediterranea. 2019;35(1):199-204.
8. Öztürk D, Altinbilek E, Koyuncu M, Sönmez BM, Çaltılı Ç, İkizceli İ et al. Successful application of acute cardiopulmonary resuscitation. J Acute Disease. 2015;4(3):218-21.
9. Lilja GP, Swor RA. Emergency medicine a comprehensive study guide. 5th ed. New York: McGraw&Hill; 1999.
10. Kıdak L, Keskinoğlu P, Sofuoğlu T, Ölmezoğlu Z. İzmir ilinde 112 acil ambulans hizmetlerinin kullanımının değerlendirilmesi. Genel Tıp Derg. 2009;19(3):113-9.
11. Kleinman ME, Brennan EE, Goldberger ZD, Swor RA, Terry M, Bobrow BJ et al. Adult basic life support and cardiopulmonary resuscitation quality: 2015 American Heart Association Guidelines Update for Cardiopulmonary Resuscitation and Emergency Cardio-vascular Care. Circulation. 2015;132:414-35.
12. Yoldaş H, Koçoğlu H, Bayır H, Yıldız İ, Akkaya A, Demirhan A ve ark. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sağlık Araştırma ve Uygulama Merkezi'nde çalışan hekimlerin kardiyopulmoner resusitasyon konusundaki yaklaşımları. Turk J Anesthesiol Reanim. 2016;44(3):142-8.
13. Çalışkan C, Koçak H, Yavuz Ö. Bir ilin 112 personeline 2012 yılında verilen temel modül eğitiminin değerlendirilmesi. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi. 2012;5(1): 50-63.
14. Resmî Gazete. Ambulanslar ve acil sağlık araçları ile ambulans hizmetleri yönetmeliğinde değişiklik yapılmasına dair yönetmelik. Erişim Tarihi: 11 Mart 2020: http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2012/04/20120410- 3.htm.
15. Jennings S, Hara TO, Cavanagh B, Bennett KA. National survey of prevalence of cardiopulmonary resuscitation training and knowledge of the emergency number in Ireland. Resuscitation. 2009;80(9):1039-42.
16. Perkins GD, Handley AJ, Koster RW, Castrén M, Smyth MA, Olasveengen T et al. European resuscitation council guidelines for resuscitation 2015: Section 2. adult basic life support and automated external defibrillation. Resuscitation. 2015;95(6):81-99.
17. Çalışkan N, Durukan P, Baykan N, Kaymaz ND, Elmalı F, Kavalcı C. Compliance to guidelines in in-hospital cardiopulmonary resuscitation interventions: single-center experience. Cukurova Medical Journal. 2019;44(2):402-9.
18. Şener S, Ersoy G, Özsaraç M, Aksay E, Koyuncu N. The current status and factors affecting the level of knowledge regarding basic life support measured in resident physicians. Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi. 2006;20(2):95-101.
19. Tuna A, Çelebi İ, Silahçılar A, Sezgin H, Şıpkın S, Karatutlu C ve ark. Kardiyopulmoner resüsitasyon (temel yaşam desteği) eğitimi alan sağlık yüksekokulu öğrencilerinin bilgi ve beceri düzeyleri: Altı aylık izlem sonuçları. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi. 2017;6(3):1842-8.
20. Dane FC, Russell-Lindgren KS, Parish DC, Durham MD, Brown Jr TD. In-hospital resuscitation: association between ACLS training and survival to discharge. Resuscitation. 2000;47(1):83-7.