Türkiye'de Demokrasi Pratiğinin Araçsal ve Ötekileştirici Nitelikleri Nasıl Aşılabilir?

Bu yazıda temel olarak Türkiye siyasi yaşamında bir iktidar aracı haline getirilen demokrasi pratiğinin kırılmasına yönelik çözüm önerileri sunulmaktadır. Yazının ilk bölümünde Türkiye'de demokrasinin işleyişinin büyük ölçüde araçsal düzeyde kalmasının nedenleri 1946 yılında çok partili rejime geçiş dönemine odaklanılarak ele alınmaktadır. Türkiye'nin çok partili rejime geçiş öyküsü, aynı zamanda aldığı oy miktarını en yükseğe çıkarmaya odaklanmış bir siyaset pratiğinin ülkeyi taşıdığı siyasal krizlerin de öyküsüdür. Yazının ikinci bölümü bu krizlere yoğunlaşmaktadır. Üçüncü bölümde seçim kampanyalarının yürütülme biçimleri üzerinde durulmaktadır, zira Türkiye'de demokrasi pratiğinin seçim kazanmaya odaklanmış olması nedeniyle seçim kampanyası yürütme biçimi Türkiye demokrasisi hakkında önemli içgörüler sağlamaktadır. Yazının son bölümünde, benimsenen seçim kampanyası nedeniyle demokrasinin bir çoğunluk sultasına dönüşmesinin nasıl aşılabileceğine dair çözüm önerileri sunulmakta, insanların onurlu yaşam hakkını gerçekleştirebilecek kapsamlı bir demokrasi anlayışı ve bunun siyasal kültürü konusunda bir öneri geliştirilmektedir.

How to Eliminate Instrumental and Othering/Exclusionary? Characteristics of Democracy Practice in Turkey?

This paper, essentially, offers some suggestions for breaking away from the practice of democracy, which is merely considered as a means for power in Turkey's political life. The first part of the paper analyses the reasons for why and how the functioning of democracy in Turkey has been reduced to an instrument for power, mainly focusing on 1946, a period of transition from one-party system to a multi-party one. Turkey's story of transition to the multi-party system is also the story of political crises led by a political practice focused on maximizing the number of votes. The second part deals with these political crises. In the third part, the ways of carrying out an election campaign are dealt with. The election campaigns provide an important insight into Turkish democracy, because the political practice in Turkey attaches great significance to winning an election. In the last part, I offer some solutions to prevent democracy becoming a tyranny of the majority due to the campaign strategies adopted?, and make some suggestions on how to develop a comprehensive understanding of democracy and its political culture, which would allow a full realization of human right to dignified life.

___

Anderson, Benedict, Hayali Cemaatler, Çev. İskender Savaşır, İstanbul: Metis Yayıncılık, 1993.

Erim, Nihat, Günlükler, Haz. Ahmet Demirel, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, 2005.

Joseph, Sarah, Political Theory and Power, Delhi: Foundation Books, 2004.

Kahraman, Hasan Bülent, Türk Siyasetinin Yapısal Analizi-II 1920-1960, İstanbul: Agora Kitaplığı, 2010.

Koyuncu, Büke, Benim Milletim, İstanbul: İletişim Yayınları, 2014.

Kuran, Timur, Yalanla Yaşamak: Tercih Çarpıtmasının Toplumsal Sonuçları, Çev. Alp Tümertekin, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, 2001.

Lakoff, George, Don't Think of an Elephant Know Your Values and Frame the Debate, Vermont: Chelsea Green Publishing, 2004.

Nesimi, Abidin, Türkiye Komünist Partisinde Anılar ve Değerlendirmeler 1909-1949, İstanbul: Promete Yayınları, 1979.

Parlak, İsmet ve Yavuz Yıldırım, Medya Aracılığıyla Siyasal Sınırlar Üretmek, Bursa: Dora Ya- yıncılık, 2014.

Turan, Şerafettin, İsmet İnönü Yaşamı, Dönemi ve Kişiliği, Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları, 2000.

Türk, H. Bahadır, Muktedir, Türk Sağ Geleneği ve Recep Tayyip Erdoğan, İstanbul: İletişim Yayın- ları, 2014.