Düzce Kenti Yaya Bölgelerinin Gürültü Farklarının İncelenmesi

Gürültü günümüzde özellikle metropol kentlerde en temel çevre sorunlarundan biri haline gelmiştir. Gürültünün insan sağlığını tehdit ettiği ve kentsel kaliteyi azalttığı bilinmektedir. Yaya bölgelerinin kalitesi de kentlerin gelişmişlik düzeylerinin bir göstergesi olarak kabul edilebilmektedir. Bu çalışmada Düzce Kenti'nde üç farklı kentsel alan kullanımı içinde bulunan (konut bölgesi, açık ve yeşil alan, ticaret) dört yaya bölgesinin gürültü miktarları arasındaki farklar incelenmiştir. Elde edilen veriler yaya bölgeleri ile aylar arası ilişkiler ve alan kullanımı ile gürültü miktarı arasındaki ilişkiler açısından incelenmiştir. Sonuç olarak yaya bölgelerinde yaz aylarında gürültü miktarının arttığı buna karşılık kış aylarında en az gürültünün oluştuğu bulunmuştur. Kentsel alan kullanımı ve gürültü arasındaki ilişkiye göre ise ticaret alanlarında yer alan yaya bölgelerinin gürültülü, konut alanlarında yer alan yaya bölgelerinin ise sessiz oldukları sonucuna ulaşılmıştır.

PDF

___

Aktaş Y. (2002). Kent İçi Alanlarda Bitki Kullanımı ile Gürültü Kontrolü (İstanbul, Maslak – Zincirlikuyu Hattı Örneğinde), Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi.
Bayramoğlu E. Özdemir Işık B. ve Demirel Ö. (2014). Gürültü Kirliliğinin Kent Parklarına Etkisi ve Çözüm Önerileri: Trabzon Kenti Örneği. İnönü Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi, 4(9), 35–42.
Demir Z., Yerli Ö. ve Müderrisoğlu H. (2010). Kentsel Gürültünün Engellenmesinde Bitki Materyali Seçimi, IV. Süs Bitkileri Kongresi Bildiri Kitabı, 20-22 Ekim, Mersin.
Doygun H ve Gurun D. K. (2008). Analysing and Mapping Spatial and Temporal Dynamics of Urban Traffic Noise Pollution: A Case Study in Kahramanmaraş, Turkey. Environmental Monitoring and Assessment, 142 (1-3), 65-72.
Erdoğan E. ve Yazgan M. (2007). Kentlerde Trafik Gürültüsü Sorununu Azaltmada Peyzaj Mimarlığı Çalışmaları: Ankara Örneği, Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, Tekirdağ, 4 (2) 201-210.
Ko H. J. Chang S. I. and Lee B. C. (2011). Noise Impact Assessment by Utilizing Noise Map and GIS: A Case Study in the City of Chungju, Republic of Korea. Applied Acoustic, 72 (8), 544-550.
Pathak V. Trıpathı B. D. and Mıshra V. K. (2008). Evaluation of Trafﬁc Noise Pollution and Attitudes of Exposed Individuals in Working Place. Atmospheric Environment, 42, 3892-3898.
Salomons E. M. and Pont M. B. (2012). Urban Traffic Noise and the Relation to Urban Density, Form, and Traffic Elasticity. Landscape Urban Plannig, 108(1), 2-16.
Szeremeta B. and Zannin P. H. T. (2008). Analysis and Evaluation of Soundscapes in Public Parks through Interviews and Measurement of Noise. Science Total Environment, 407(24), 6143-6149.
Şişman E. E. ve Uyguner B. (2009). Tekirdağ Kent Merkezinde Kullanıcıların Yaya Bölgeleri Hakkındaki Görüşlerinin Belirlenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, A(2), 134-146.
Tosun I., Avşar Y., Sevindir H.C. ve Beyhan M. (2003). Effect of Traffic and Industrial Activities on Noise in Isparta, Süleyman Demirel University, Science Institute Journal, Isparta, VII. 70–79.
Tsai K.T., Lin M.D. and Chen Y.H. (2009). Noise Mapping in Urban Environments: A Taiwan Study, Applied Acoustic, 70, 964-972.
Ural, E. (2008). Çevre Sorunları ve Çevre Hukuku, Çevrenin Kitabı. Türkiye Çevre vakfı Yayını, Ankara.
Ürgenç S.İ. (1998). Genel Plantasyon ve Ağaçlandırma Tekniği, İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi, Üniversite Yayın No: 3997, Fakülte Yayın No: 444, ISBN: 975-404-443-0, İstanbul.
Yerli Ö. (2012). Kentsel Alan Kullanım Kaynaklı Gürültünün Düzce Kenti Örneğinde İrdelenmesi. Düzce Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Düzce.
URL1- www.google.com/maps, 2016.