Nuray KISA, Yusuf BADAVAN, Gary HOUCHENS

Eğitim Yönetimi Alanındaki Kuram-Uygulama Boşluğunun Nedenleri

Kuram-uygulama boşluğu “kavram, görüş ve teorilerin profesyonel koşullarla ilişkilendirilememesi ve uygulanamaması” olarak tanımlanmaktadır. Bu araştırmanın amacı eğitim yönetimi alanındaki kuram-uygulama boşluğunun nedenlerini ortaya koymaktır. Çalışma, Ankara’daki ilkokul, ortaokul ve liselerde görev yapmakta olan 380 okul yöneticisi ve Ankara'daki farklı yükseköğretim kurumlarında çalışmakta olan 57 araştırmacı ile yürütülmüştür. Görüşlere ilişkin veri, araştırmacılar tarafından geliştirilen Eğitim Yönetiminde Kuram-Uygulama Boşluğunun Nedenleri Anketi'nin iki farklı formu ile toplanmıştır. Veri, yüzde, frekans dağılımı ve ki-kare değerleri ile yorumlanmıştır. Okul yöneticileri tarafından kuram-uygulama boşluğunun en sık ifade edilen nedenleri sırasıyla "araştırma sonuçlarının okul yöneticileri ile paylaşılmaması, araştırmaların yöneticilerin ihtiyaçlarına göre yürütülmemesi, araştırmaya dayalı uygulama yapmanın ödüllendirilmemesi"dir. Eğitim yönetimi araştırmacılarına göre sırasıyla kuram-uygulama boşluğunun nedenleri "eğitim yönetimi araştırmacıları ve okul yöneticileri arasında iletişim kanallarının olmaması, eğitim yönetimi araştırmacılarının, çalışmalarını atanma-yükselme ölçütlerine yönelik yapmaları, eğitim yönetimi araştırmacılarının, okullardaki mevcut koşulların farkında olmamaları"dır. Yöneticilerin görüşleri bazı maddeler açısından çalışılan eğitim kademesi, okulun bulunduğu ilçenin sosyo-ekonomik düzeyi, yaş ve lisansüstü eğitime katılım durumuna göre farklılık göstermektedir. Okulun bulunduğu bölgenin sosyo-ekonomik düzeyi, yönetici görüşlerinde en çok fark yaratan değişkendir. Araştırmacıların görüşlerinde “sorunları araştırmaya dayalı olarak çözmenin zaman gerektirmesi” konusunda unvan değişkeni açısından farklılık bulunmuştur. Sonuç olarak kuramcı ve uygulamacıların görüşleri birlikte değerlendirildiğinde, iki temel sonuç ortaya çıkmıştır. Katılımcıların, sorunların çözümüne yönelik araştırma yapmanın zaman gerektirmesi ve veri toplama sürecinde yaşanan problemlerin kuram-uygulama boşluğuna neden olduğuna katıldıkları söylenebilir. Bu kapsamda kuramcılar ve uygulamacıların, araştırma ve uygulama önerilerini paylaşabilecekleri etkinlikler düzenlenmesi önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler:

kuram, uygulama, kuram-uygulama boşluğu, kuram-uygulama boşluğunun nedenleri, eğitim yönetimi alanı

Reasons for Theory-Practice Gap in the Field of Educational Administration

The theory-practice gap can be defined as "a failure to apply or to relate the concepts, ideas and theories to professional conditions". The aim of this research was to explore the reasons for the theory-practice gap in the field of educational administration. Participants included 380 school administrators working in primary, secondary and high schools and 57 researchers working in different higher education institutions in Ankara. The views are collected through the questionnaire with two different forms, namely Reasons of Theory-Practice Gap in the Field of Educational Administration developed by the researchers. Data were interpreted by percentages, frequency distributions and chi-square values. The most common reasons given by school administrators for the gap were "researchers’ failure to share results with administrators, conducting the research without considering the needs of administrators, and failure to reward administrators for their research-based practices". For the researchers the reasons for the gap are as follows; "the lack of communication channels between researchers and administrators, researchers’ preferences to conduct their research for the requirements of the assignment and promotional criteria and the lack of awareness of researchers about the actual problems of schools." The findings of the study revealed that the views of school administrators varied for some independent variables such as school level, socio-economic level of the district, age and attendance to a graduate school program. The variable that revealed the highest difference was the socio-economic level of the district. It was found that there was a statistically significant difference for "conducting researches aiming at solving problems requires notable time period" item among researchers' views according to their title. As a conclusion, it can be said that when the perspectives of scholars and practitioners are evaluated all together, two main results are revealed. The participants are agreed that "utilizing research focusing on the solution of the problems requires considerable time" and "problems encountered during the data collection process" are the most common reasons for the theory-practice gap. Finally, it is recommended that some activities can be organized for the purpose of sharing research proposals and their implementation results between theorists and practitioners.

Keywords:

theory, practice, theory-practice gap, reasons of theory-practice gap, educational administration field,

PDF

___

Anderson, T. R. (2007). Bridging the educational research-teaching practice gap. Biochemistry and Molecular Biology Education, 35 (6), 465-470.
Armağan, Y. & Yıldırım, N. (2015). Okul yönetiminde araştırma-uygulama sorunu: okul müdürleri ve eğitim araştırmaları. Eğitimde Politika Analizi Dergisi, 4 (1), 33-66.
Aydın, A. Yılmaz, K. & Altınkurt, Y. (2013). Eğitim yönetiminde pozitif psikoloji. International Journal of Human Sciences, 10(1), 1470-1490.
Balcı, A. (1993). Türkiye’de eğitim araştırmalarının durumu: A.Ü. EBF örneği. Eğitim Bilimleri Birinci Ulusal Kongresi Ankara, 24-28 Eylül 1990.
Balcı, A. (2008). Türkiye’de eğitim yönetiminin bilimleşme düzeyi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 54,181-209.
Belli, G. (2010). Bridging the researcher-practitioner gap: views from different fields. 8th International Conference on Teaching Statistics. Ljubljana, 11-16 Temmuz 2010. [Online: http://iase-web.org/documents/papers/icots8/ICOTS8_1D3_BELLI.pdf, Erişim tarihi:18 Temmuz 2016.]
Befort C, Lynch R, James R. L., Carroll, S. L., Nollen, N., & Davis, A. (2008). Perceived barriers and benefits to research participation among school administrators. Journal of School Health, 78 (11), 581-586.
Beycioğlu, K. ve Dönmez, B. (2006). Eğitim yönetiminde kuramsal bilginin üretimine ve uygulanmasına ilişkin bir değerlendirme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 47, 317-342.
Björkstörm, M. E. ,& Hamrin E. K. F. (2001). Swedish nurses' attitudes towards research and development within nursing. Journal of Advanced Nursing, 34(5), 706-714.
Borg, W. R. (1981). Applying educational research: a practical guide for teachers. NewYork: Longman.
Broekkamp, H. & Van Hout-Wolters, B. (2007). the gap between educational research and practice: a literature review, symposium, and questionnaire. Educational Research and Evaluation, 13(3), 203- 220.
Brownlie, D., Hewer, P., Wagner, B. & Svensson, G. (2008). Management theory and practice: bridging the gap through multidisciplinary lenses. European Business Review, 20(6), 461-470.
Bursalıoğlu, Z. (1996). Millî eğitimde araştırma sorunu. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 2, 189-191.
Bush, T. (2006). Theories of educational management. International Journal of Educational Leadership Preparation, 1 (2), 1-25.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. (16. edition). Ankara: Pegem.
Büyüköztürk, Ş. (2005). Anket geliştirme. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2 (3), 133-148.
Carter, C. R. (2008). Knowledge production and knowledge transfer: closing the research–practice gap. Journal of Supply Chain Management, 44(2), 78-82.
Champbell, K. H. (2013). A call to action: why we need more practitioner research. Democracy and Education. 21(2). 1-8.
Crishna, N. ,& Przybycien, K. (2010). Bridging the gap – understanding the barriers to the exchange of knowledge between urban sustainability research and practice. The Environmentalist. 106, 4-18.
Çelik, V. (2002). Eğitim yöneticisi yetiştirme politikasına yön veren temel eğilimler. 21. Yüzyıl Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi Sempozyumu Ankara, 16-17 Mayıs 2002.
Drake, P., & Heath, L. (2011). Practitioner research at doctoral level developing coherent research methodologies. New York: Routhledge.
English, F. (2002). Cutting the gordian knot of educational administration: the theory-practice gap. UCEA The Review, 44 (1), 1-3.
Erçetin, Ş. Ş. (2001). Yönetimde yeni yaklaşımlar. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Ergün, M. (1999). Eğitim yönetimi alanındaki doktora tezlerinin uygulanabilirlik ve uygulanma düzeyleri konusunda yönetici görüşleri. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Hacettepe Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Fetalver, M. A. (2010). Predictors of research dissemination and utilization in state higher education institutions in region IV, Philippines. Liceo Journal of Higher Education Research, 6(2), 336-348.
Funk S.G., Champagne M.T., Wiese R.A., & Tornquist E.M. (1991). Barriers and facilitators to using research in practice. [Online: http://www.unc.edu/depts/rsc/Funk ve ark., 1991/forms/Barr_b.pdf , Erişim tarihi: 30 Mart 2014.]
Funk S. G., Tornquist E. M., & Champagne, M. T. (1995). Barriers and Facilitators of Research Utilization: An Integrative Review. Nursing Clinics of North America, 30(3), 395-406.
Gall, M. D., Gall, J. P., & Borg, W.R. (2010). Applying educational reserach. (6. Edition).USA: Pearson.
Gümüş, E., Şişman, M. (2012). Eğitim ekonomisi ve planlaması. Ankara: Pegem Akademi.
Gündüz, Y. ve Korkmaz, Z. S. (2014). Öğretmen eğitiminde kuramsal bilginin önemi. Sosyal Bilimler Elektronik Dergisi, 11, 18-33.
Hargreaves, D. H. (1996) Teaching as a research-based profession: possibilities and prospects.[ Online: https://eppi.ioe.ac.uk/cms/Portals/0/PDF%20reviews%20and%20summaries/TTA%20Hargreaves%20lecture.pdf , Erişim tarihi: 29 Şubat 2016.]
Hatasa, A. Y. (2013). The gap between theory and practice: problems and possibilities. Journal CAJLE, 14, 1-17.
Houchens, G. W., & Keedy, J. L. (2009). Theories of practice: understanding the practice of educational leadership. Journal of Thought, 44(3), 49-61.
İlhan Özkök, E. (2016). Eğitim yönetimi ve denetimi türkçe alanyazınının durumu: akademisyen bakış açısı. Yayınlanmamış yükseklisans tezi, Doğu Akdeniz Üniversitesi, Gazimağusa.
Karasar, N. (2006). Bilimsel araştırma yöntemi kavramlar, ilkeler, teknikler. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Karataş, H. İ., Kyzy, J. A. & Topuz, C. (2015). Okul yöneticileri ile eğitim yönetimi alanında yapılan bilimsel araştırmalar ve çalışan bilim insanları arasındaki ilişki. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 8 (1), 125-152.
Karataş, H. İ. (2014). EYTPE tezli ve tezsiz yükseklisans programlarında açılan derslerin karşılaştırmalı analizi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 15 (1), 15-34.
Kayıkçı, K. & Ercan, B. (2013). The evaluation of educational administration and supervision graduate programs in Turkey: a case study. E-International Journal of Educational Research, 4(3), 74-94.
Keedy, J. L. & Achilles, C. M. (1997). The need for school-constructed theories in practice in US school restructuring. Journal of Educational Administration, 35(2), 102-121.
Keedy, J. L. (2005). Reconciling the theory and practice schism in educational administration through practitioner-developed theories in practice. Journal of Educational Administration, 4 (2), 134 -153.
Koçel, T. (2018). İşletme yöneticiliği. İstanbul: Beta Yayıncılık.
Korthagen, F. A. J., & Kessels, J. P. M. (1999). Linking theory and practice: changing the pedagogy of teacher education. Educational Researcher, 28(4), 4-17.
Korthagen, F. A. J. (2010). The relationship between theory and practice in teacher education. Baker, E., McGaw, B.,& Peterson, P. (Eds.). International encyclopedia of education (s. 669-675). Oxford: Elsevier.
Kowalski, T. J., Place, A. W., Edmister, J., & Zigler, T. (2009). Need for practice-based research in school administration. Mid-Western Educational Researcher, 22(4), 2-8.
Kuzu, A. (2006). Öğretmen yetiştirme ve mesleki gelişimde eylem araştırması. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(6), 425-433.
Landis, J. R. & Koch, G. G. (1977). The measurement of observer agreement for categorical data. Biometrics, 33 (1), 159-174.
Lunenburg, F. C. ,& Ornstein, A. C. (2003). Educational administration concepts and practices. (4. baskı). USA: Thomson Wadsworth.
Mays, K. W. (2009). The Role of Undergraduate Management Educatıon in Brıdgıng The Theory-Applıcatıon Gap: A Quantıtatıve and Qualıtatıve Analysıs, Yayımlanmamış Doktora Tezi: Anderson University, Indiana.
MEB (Millî Eğitim Bakanlığı). (2014). 2013 - 2014 yılı eğitim istatistikleri. [Online: http://ankara.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2014_04/09104543_20132014verler.rar, Erişim tarihi: 15 Temmuz 2015.]
Neuman, W. L. (2008). Toplumsal araştırma yöntemleri nicel ve nitel yaklaşımlar 2. cilt (S.Özge, Çev). İstanbul: Yayınodası. (1991).
Nutley, S. M., Walter, I., & Davies, H. T. O. (2007). Using evidence: how research can ınform public services. Bristol: The Policy Press. [Online: https://www.google.com.tr/search?q=nutley%2C2007,&oq=nutley%2C2007,&aqs=chrome..69i57j0l3.3300j0j7,&sourceid=chrome,&espv=210,&es_sm=93,&ie=UTF-8#es_sm=93,&espv=210,&q=nutley+et+al+2007, Erişim tarihi:3 Ağustos 2015.]
Onural, H. (2005). Üst düzey eğitim yöneticilerinin eğitim yönetimi alanındaki yeterlik sorunu ve nedenleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 41, 69-85.
Owens, R. G. (2004). Organizational behavior in education adaptive leadership and school reform. (8. edition). Boston: Pearson.
Örücü, D. ve Şimşek, H. (2011). Akademisyenlerin gözünden türkiye’de eğitim yönetiminin akademik durumu: nitel bir analiz. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 17 (2), 167-197.
Özdemir, C. (2009). Türkiye’de eğitim bilimcilerin araştırma süreçlerinde karşılaştıkları sorunlar. I. Uluslararası Eğitim Araştırmaları Kongresi, Çanakkale, 1-3 Mayıs 2009.
Öztürk, M. A. (2011). Confirmatory factor analysis of the educators’ attitudes toward educational research scale. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(2), 737-747.
Padem, H. Göksu, A. & Konaklı, Z. (2012). Araştırma yöntemleri SPSS uygulamalı. Sarajevo: International Burch University. [Online: http://www.researchgate.net/publication/265515272_Aratrma_Yntemleri_SPSS_Uygulamal , Erişim tarihi: 13.10.2015.]
Panagiari, D. (2008). Barriers and facilitators for ımplementing evidence-based practice among german nurses working in a general hospital. [Online: http://essay.utwente.nl/59157/1/scriptie_D_Panagiari.pdf, Erişim tarihi: 12 Temmuz 2015.]
Röbken, H., & Rürup, M. (2011). How the educational researchers construct practical relevance, Eğitimde Kuram ve Uygulama, 7(2), 230-246.
Sayılan F., Aksoy, H.MH., Yıldız, A., Bülbül, T., Özdem, G., İlgan, ve Soydan, T. (2005). Eğitim bilimlerinde yöntem sorunları. XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Denizli, 28-30 Eylül 2005.
Sharma, S. L. (2009). Educational management: a unified approach of education. New Delhi: Global India Publications.
Sümbüloğlu, K, &. Sümbüloğlu, F. (2010). Biyoistatistik. Ankara: Hatiboğlu Basım ve Yayım.
Şahin, A. E. (2009). Türkiye’de ilköğretim okulu müdürlüğünün bir meslek olarak mevcut durumu: bir delphi çalışması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26, 125-136.
Şahin Fırat, N. (2006). Pozitivist yaklaşımın eğitim yönetimi alanına yansıması, alana getirdiği katkı ve sınırlılıklar. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 20, 40-51.
Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (9. baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Young, M. D., & Rorrer, A. K. (2012). Promoting the utilization of educational leadership research in preparation, practice and policy. Journal of Research on Educational Leadership, 7(2),195-216.
Zekan, S.B. Peronja, I. ,& Russo, A. (2012). Linking theory with practice: students perceptions of leaders and leadership characteristics. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 41, 237-242.