TÜRK HUKUKUNDA SAKİN ŞEHİR KRİTERLERİNİ DESTEKLEYEN MALİ DÜZENLEMELER

Devletler sahip olduğu yükümlülükler gereği kamusal bazen de özel ihtiyaçları karşılar nitelikte mal ve hizmetlerin üretimi için farklı mali araçları kullanmakta ve bu sayede ekonomik ve sosyal gelişmeye katkı sağlamaktadır. Sakin şehir hareketininse; ekonomik, sosyal ve çevresel anlamda sürdürülebilir sistemlere ait dinamiklerin oluşturulması, korunması, geliştirilmesi ve sürdürülmesinde alternatif bir kalkınma modeli olduğu kabul edilmektedir. Hareket; temel amaçlarına ulaşmada tüzüğünde kabul ettiği kriterleri aracı olarak belirlemiştir. Türkiye’de bir dizi hukuki düzenlemeyse, hali hazırda sakin şehir kriterlerinin gerçekleştirilmesinde (teşvik ve vergi bağışıklığı gibi) kolaylıklar sağlamaktadır. Bu çalışma ile sakin şehir hareketine ait kriterlerden hangilerinin devletçe, mali ya da yine yüklediği mali ödevlerin karşılığı olarak sunduğu kamu hizmetleriyle, ne şekilde desteklendiğinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Kanun hükümlerinin lafzi yöntemle yorumlanması ve sistematik literatür taraması yöntemlerinin kullanıldığı çalışmada; üç ana kritere ait sekiz alt kriterin devletçe desteklendiği ve ağa dâhil olmuş yahut aday yerleşim yerlerinin dosyalarında bu destekleri belirtmeleri gerektiği sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Cittaslow, Sakin Şehir, Mali Destek, Teşvik, Vergi Bağışıklığı

FINANCIAL ADJUSTMENTS SUPPORTING SLOW CITY CRITERIA IN TURKISH LAW

As a result of the proprietary liability, states make use of varied financial intermediaries in order for the production of goods and services that meet public or private needs, and by this means, contribute to economic and social development. Slow city movement is acknowledged as an alternative development model in establishing, conserving, improving and sustaining the dynamics of the sustainable systems in economic, social and environmental sense. The movement has identified its criteria, which are accepted in its legislation, as intermediary in order to achieve its fundamental objectives. In Turkey, a range of legal arrangements provide convenience for the realization of the current slow city criteria (such as incentive and tax exemption). In this regard, the current study aims to identify which of the criteria of slow city movement are supported by the state financially or through public services in acknowledgement of the financial liability, and how this support is realized. The study, which employed the grammatical interpretation of the provisions of law and systematic literature review, identified that a total of eight sub-criteria of three main criteria were supported by the state. Regarding this, candidate sites need to specify the support they receive on their files.

Keywords:

Cittaslow, Slow City, Financial Support, Incentive, Tax Exemption,

PDF

___

265 Seri No.lu Gelir Vergisi Genel Tebliği, R.G. 04.12.2007/26720.
283 Seri No.lu Gelir Vergisi Genel Tebliği, R.G. 27.07.2012/28366.
292 Seri No.lu Gelir Vergisi Genel Tebliği, R.G. 05.05.2016/29703.
295 Seri No.lu Gelir Vergisi Genel Tebliği, R.G. 23.12.2016/29927.
303 Seri No.lu Gelir Vergisi Genel Tebliği, R.G. 11.06.2018/30448.
30 Seri No.lu Belediye Gelirleri Genel Tebliği, R.G. 10.01.2004/25342.
Acuner, S. (2014). Katı Atık ve Atık Su Bedelinin Hukuki Niteliği ve Anayasa Mahkemesi Kararları Işığında Değerlendirilmesi, Türk İdare Dergisi, 478, 131-166.
Acuner, S. (2016). Genç Girişimcilere Yönelik Kazanç İstisnası, Vergi Dünyası Dergisi, 418, 155-165.
Acuner, S. (2015). Kaybolmuş Meslek Kollarına Tanınan Esnaf Muafiyetine İdari Sınırlama, Vergi Sorunları Dergisi, 319, 135-145.
Acuner, S. & Acuner, E. (2014). Türkiye'nin Yavaş Şehirlerine Devlet Desteği: Kaybolmaya Yüz Tutmuş Meslekleri Yürüten Vergiden Muaf Esnaf, Lebib Yalkın Mevzuat Dergisi, 126, 166-177.
Atık Yönetimi Yönetmeliği, R.G. 02.04.2015/29314.
Atıkların Düzenli Depolanmasına Dair Yönetmelik, R.G. 26.03.2010/27533.
Atıkların Yakılmasına İlişkin Yönetmelik, R.G. 06.10. 2010/27721.
Aydın, M. & Deniz, K. (2017). Atık Yönetiminde Vergi Politikasının Rolü, Yönetim Bilimleri Dergisi, 30(15), 435-461.
Bakanlar Kurulu Kararı, K.T. 30.04.2018/11674, R.G. 05.05.2018/30412.
Bakanlar Kurulu Kararı, K.T. 14.05.2018/11750, R.G. 18.05.2018/30425.
Bazı Alacakların Yeniden Yapılandırılması İle Sosyal Sigortalar Ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu Ve Diğer Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde
Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun, K.T. 25.02.2011/6111, R.G. 13.02.2011/27857.
Beerli, A. & Martín, J. D. (2004). Factors Influencing Destination Image, Annals of Tourism Research, 31(3), 657–681.
Belediye Kanunu, K.T. 03.07.2005/5393, RG. 13.07.2005/25874
Belediye Gelirleri Kanunu, K.T. 26.05.1981/2464, RG. 29.05.1981/17354.
Biniş, M. (2015). Vergi Adaletini Sağlamaya Yönelik Bir Araç: Esnaf Muaflığı, Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7, 52-63.
Bozdoğan, K. & Buyrukluoğlu, S. & Bozdoğan D. (2012). Sosyal Vergileme İlkeleri Açısından Asgari Geçim İndiriminin Değerlendirilmesi, Vergi Dünyası Dergisi, 375, 128-136.
Carp, J. (2012). The Town’s Abuzz: Collaborative Opportunities for Environmental Professionals in the Slow City Movement, Environmental Practice, 14, 130–142.
Çelikkaya, A. (2017). Yenilenebilir Enerjinin Teşvikine Yönelik Uluslararası Kamu Politikaları Üzerine Bir İnceleme, Maliye Dergisi, 172, 52-84.
Çevre Kanunu, K.T. 09.08.1983/2872, RG. 11.08.1983/18132.
Doğrusöz, B. (2018, Mayıs 17). Genç girişimcilerde teşvik genişledi, Dünya Gazetesi, 25 Mayıs 2018 tarihinde erişildi, https://www.dunya.com/kose-yazisi/genc-girisimcilerde-tesvik-genisledi/415914 .
Doğrusöz, B. (2017, Eylül 7). Kreş sorunu ve vergi mevzuatı, Dünya Gazetesi, 25 Mayıs 2018 tarihinde erişildi, https://www.dunya.com/kose-yazisi/kres-sorunu-ve-vergi-mevzuati/380522 .
Echtner, C. M. & Ritchie, J. R. (2003). The Meaning and Measurement of Destination Image, The Journal Of Tourism Studies, (14)1, pp. 37-48.
Esnaf ve Sanatkârlar Meslek Kuruluşları Kanunu, K.T. 07.06.2005/5362, RG. 21.06.2005/25852.
Gallarza, M. G. & Saura, I. G. & García, H. C. (2002). Destination Image Towards A Conceptual Framework, Annals of Tourism Research, 29(1), 56-78.
Gelir Vergisi Kanunu, K.T. 31.12.1960/193, R.G. 06.01.1961/10700.
Gelir Vergisi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun, K.T. 10.02.2016/6663, R.G. 29.01.2016/29620.
Herekman, A. (1976). Genel Vergi Teorisi, Ankara: Kalite Matbaası.
International Labour Organization, (2017). Global Employment Trends for Youth 2017: Paths to a better working future, Geneva, 18 Haziran 2018 tarihinde erişildi, https://embargo.ilo.org/wcmsp5/groups/public/---dgreports/---dcomm/---publ/documents/publication/wcms_598669.pdf.
International Cittaslow Associaton (2018), Cittaslow International Charter, 27 Mayıs 2018 tarihinde erişildi http://www.cittaslow.org/sites/default/files/content/page/files/257/statuto_cittaslow_en_12.05.pdf.
İş Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun, K.T. 15.05.2008/5763, R.G. 26.05.2008/26887.
İstanbul Büyükşehir Belediyesi Su ve Kanalizasyon İdaresi Genel Müdürlüğü Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanun, K.T. 20.11.1981/2560, R.G. 23.11.1981/17523.
Karabağ, Ö. & Yücel, F. & İnal, M. E. (2012). Cittaslow Movement: An Opportunity For Branding Small Towns And Economic Development In Turkey, Int. J. Eco. Res., 3(3), 64-75.
Kızılot, Ş. & Taş, M. (2011). Vergi Hukuku ve Türk Vergi Sistemi, Ankara: Yaklaşım Yayıncılık.
Knox, P. L. (2005). Creating Ordinary Places: Slow Cities in a Fast World, Routledge,10(1), 1-11.
Köse, E. T. & Karakaya, N. & Aslan R. G. (2011). Evsel Katı Atık Yönetiminin Maliyeti: Bolu İli Örneği, Mühendislik ve Fen Bilimleri Dergisi, Sigma 3, 126-131.
Miele, M. (2013). CittàSlow: Producing Slowness Against the Fast Life, Routledge, 12(1), 135-156.
Özmen, Ş. Y. & Birsen, H. & Birsen, Ö. (2017). “Yavaş Hareketi”: Çevreden Kültüre Hayatın Her Alanında Küreselleşmeye Başkaldırı, İnönü Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 1(2), 38-49.
Pehlivan, O. (2017). Vergi Hukuku, Trabzon: Celepler Basım Yayım Dağıtım.
Pink, S. (2009). Urban Social Movements And Small Places Slow Cities As Sites Of Activism, Routledge, 13(4), 451-465.
Rakıcı, C. (2004). Türk Gelir Vergisinde Yer Alan Bazı Muafiyet, İstisna ve İndirimlerin Değerlendirilmesi, Vergi Sorunları Dergisi, 190, 115-129.
Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu, K.T. 31.05.2006/5510, R.G. 16.06.2006/26200.
Şen, S. (2017). Yenilenebilir Enerji Üretiminde Maliye Politikası Aracı Olarak Teşvikler: Seçilmiş Bazı Avrupa Ülkelerinin Deneyimleri ve Türkiye, Journal of Life Economics, 4 (1), 59-76.
Şenyüz, D. & Gerçek, A. & Yüce, M. (2008). Türk Vergi Sistemi, Ankara: Yaklaşım Yayıncılık.
Türk Dil Kurumu, (2018). Güncel Türkçe Sözlük, 18 Haziran 2018 tarihinde erişildi, http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5b427d33eda8e0.35505327.
Türk Ticaret Kanunu, K.T. 13.01.2011/6102, R.G. 14.02.2011/27846.
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası, K.T. 09.11.1982/2709, R.G. 18.10.1982/17863.
Türkiye İstatistik Kurumu, (2018). Haber Bülteni, 18 Haziran 2018 tarihinde erişildi, http://www.tuik.gov.tr/HbGetirHTML.do?id=27694.
Vergi Kanunları ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun, K.T. 21.03.2018/7103, R.G. 27.03.2018/30373.
World Health Organization, (1997). Measuring Quality of Life, 11 Mayıs 2018 tarihinde erişildi, http://www.who.int/mental_health/media/68.pdf.
Yatırımların Proje Bazında Desteklenmesi ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun, K.T. 20.08.2016/6745, R.G. 07.09.2016/29824.
Yıldız, Ö. (2013). İşverenlerin Bakış Açısından Türkiye'de Kadın İstihdamı: Bir Alan Araştırması, Dokuz Eylül Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 2(3), 95-110.
Yılmaz, A. & Bozkurt, Y. (2010). Türkiye’de Kentsel Katı Atık Yönetimi Uygulamaları ve Kütahya Katı Atık Birliği (KÜKAB) Örneği, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(1), 11-28.
Yurdadoğ, V. & Tosunoğlu, Ş. (2017). Türkiye’de Yenilenebilir Enerji Destek Politikaları, Eurasian Academy of Sciences, (9), 1-21.