Sözlü Kültür Ortamında Derlenen Mukaddem Ali Destanındaki Tarihî Gerçeklik

Sözlü edebiyat ürünlerimiz içerisinde birçok çalışma ve elde edilen sonuçlara göre,

The Historical Truth of “Mukaddem Ali Epic” That Complied from Verbal Culture

According to results of many studies of our oral literature pieces, the tradition oftelling epics is –which is common in Turkic countries - still pursued. Epic ofMukaddem Ali –which is an up-to date compilation- is an apparent example of thisculture. This epic belongs to Bahadır family in Bayat clan’s Turkmenians. It coversNorthern Syria, İstanbul, Baghdad and plateau of Sivas as geographic areas. This epiclived as an oral culture and then it was written down in 2013 with help of elder peoplewho know the source of the epic. The stories that are between the birth and death ofthe hero of the epic they are told properly according to Turkish epic tradition. Thisepic is studied in point of it’s nascency and growth in oral culture, it’s leader typology,giving name, describition of woman, the rebellion and historical reality.

___

  • Acıpayamlı, O. (1993). “Ad Koyma Folklorunun İncelenmesi,” IV. Milletlerarası Türk Halk Kültürü Kongresi Bildirileri, IV. Cilt, Ofest Repromat Matbaası, Ankara.
  • Aça, M. (1998). Kozı Körpeş-Bayan Sulu Destanı Üzerinde Mukayeseli Bir Araştırma. Konya Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Basılmamış Doktora Tezi.
  • Bahadır, S. (2016). Büyük Reyhanlı Aşireti ve Bahadırlar (Tarih-İnanış ve Halkbilimi), Ankara: Sonçağ Yayınları.
  • Bilgili. A. S. (2002). “Azerbaycan Türkmenleri,” Türk Ansiklopedisi, C. 7, Ankara: Yeni Türkiye Yayınları.
  • Düzgün Kara, Ü. (2014). Türk Destan Kahramanı ve Başkurt Destanlarının Tipolojisi, Konya: Kömen Yayınları.
  • Elçin, Ş. ( 1993). Halk Edebiyatına Giriş, Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Ergin, M. (1989). Dede Korkut Kitabı, C. I, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları, Sayı:169.
  • Öncül, K. (2009). Türk Halk Edebiyatı Nesir Ürünlerinde Başkaldırı Kavramı, Basılmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Sahillioğlu, H. (1995). “Reyhanlı Aşiretini Amik’te İskânı,” Antakya: Güneyde Kültür Dergisi, Cilt: VII, Sayı 72.
  • Yaşar Yücel, Y-Sevim, A. (1990). Türkiye Tarihi, Ankara: TTK Yayınları, C. II.
  • Yıldırım, D. (1998). Türk Bitigi (Araştırma/İnceleme Yazıları), Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Yıldız, N. (1995). Manas Destanı (W. Radloff), ve Kırgız Kültürü ile İlgili Tespitler ve Tahliller, Ankara: TDK Yayınları.
  • Yinanç, M. H. (2013). “Aşiret, göçebe ve yarı göçebe” ile ilgili madde. İslam Ansiklopedisi, C. I.