Sosyal Politika ve Toplumsal Cinsiyet Bağlamında İşyerinde Kadına Yönelik Cinsel Taciz

Kadınların yaşantısını çok boyutlu olarak etkileyen şiddet türlerinden biri olan işyerinde kadına yönelik cinsel taciz, farklı şekillerde ve amaçlarla gerçekleştirilmektedir. Son yıllarda bu durum, tüm dünyada olduğu gibi Türkiye'de de giderek artmakta olan son derece yaygın ve vahim bir sorunsal olarak karşımıza çıkmaktadır. Yine çalışma hayatında kadınlara yönelik olması halinde, cinsiyete dayalı bir işyeri şiddeti olarak sorunsallaşmaktadır. İşyerinde kadına yönelik cinsel taciz, mağdurların bio-psikososyo-tinsel ve ekonomik bütünlüğünü bozarak psikolojik ve fiziksel sağlık, toplumsal ve ekonomik yaşam, sosyal ve kültürel çevre, iş ve aile yaşamı üzerinde son derece yıkıcı etkilere sebep olabilmektedir.Bu nedenle çok boyutlu bir ilişki türünü ve sürecini kapsadığı için bu toplumsal soruna karşı sosyal politika, uygulama ve hizmetlerin geliştirilmesine yönelik ihtiyaç da gün geçtikçe artmaktadır. Bu çalışmanın amacı, sosyal politika ve toplumsal cinsiyet bağlamında işyerinde kadına yönelik cinsel taciz konusunun önemini ortaya koymaktır. Bu bağlamda mevcut sorun ve ihtiyaçların belirlenmesi ve bunlara çözüm üretilmesi adına ortam hazırlanabileceği düşünülmektedir. Zira Türkiye'de istihdam alanındaki cinsiyet eşitliği uçurumunu azaltmak ve kadının çalışma hayatında aktif rol almasını sağlamak için sosyal politika ve uygulamalar kaçınılmaz olmaktadır. Bu çerçevede işyerinde kadına yönelik cinsel tacizin etik ve hukuki boyutları önemli görülmüş olup konuya etik ve ahlaki paradigma ile yaklaşılmıştır

Sexual Harassment of Women in the Workplace in the Context of Social Policy and Gender

Sexual harassment of women in the work place, which is one of the types of violence that affects women's experiences in multi dimension always, is carried out in different forms and for different purposes.In recent years, this situation has emerged as an extremely wide spread and grave problematic that is increasing in Turkey as it is in the whole world.It is further problematized as a gender-based violence at work place when it comes to working women. Sexual harassment of women in the work place maydisrupt the victims'bio-psycho-socio-spiritual-economicintegrity, cause extreme destructive effects on the iremotional, psychological and physicalhealth;social, economic,family, and working life, and cultural environment.Because of these reasons, it is a growing need for social policies, practices and services against the increasing social problem. Therefore, the aim of this study is trying to determine the importance of sexual harassment of women in the workplace in the context of social policy andg ender. Thus, the problems will be identified and the solutions will be provided. Because social policies and practices are inevitable to reduce the gender equality gap in employment and support the active role of women in working life in Turkey.In this context, the ethical, moral and judicial aspects of sexual harassment against women in the work place were also considered important and the issue was approached with ethical and moral paradigm

___

Aeberhard-Hodges, J. (1996). Sexual Harassment in Employment: Recent Judicialand Arbitral Trends. International LabourReview, 135 (5), 499-533.

Akgeyik, T.(2011). İşyerinde Cinsel Taciz. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, 42, 215-224.Retrievedfrom http://dergipark.gov.tr/iusskd/issue/917/10347.

Anker, R. (2001). GenderandJobs: Sex Segregation of Occupations in the World. Geneva: International Labour Office.

Arıkan, Ç.,& Aktaş, M.A.(2008). Türkiye’de Kadın Sağlığını Etkileyen Sosyo-ekonomik Faktörler ve Yoksulluk. Aile ve Toplum, 4(3), 21-28.

Atman, Ü.C.(2003). Kadına Yönelik Şiddet; Cinsel Taciz / Irza Geçme. Sted,12(9), 333-335.

Bakırcı, K.(1998). İş Hukuku Açısından İşyerinde Cinsel Taciz.Yayımlanmamış Doktora Tezi, İ. Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Baypınar, B.(2003). İş Yerinde Cinsel Taciz. İş, Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 5(2), 0-0. Retrieved from http://dergipark.gov.tr/isguc/issue/25513/269061.

Buğra, A.,&Keyder, Ç. (2013). Sosyal Politika Yazıları.Çeviri: B. Yakut-Çakar & U. Barış Balaban. 6. Baskı, İstanbul: İletişim Yayınları.

Chappell, D.,&DiMartino, V. (2006). Violence at Work.Geneva: International Labour Office.

Çakır, Ö.(2008). Türkiye’de Kadının Çalışma Yaşamından Dışlanması. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi,31, 25-47.

Çela, A. (2015). Sexual Harassment at Work: A EuropeanExperience. Academic Journal of Business, Administration, LawandSocialSciences, 1(1), 80-91.

DiMartino, V.,Hoel, H., & Cooper, C.L. (2003). PreventingViolenceandHarassment in theWorkplace.Luxembourg: Office forOfficial Publications of theEuropeanCommunities.

Einarsen, S. (2000). Harassment and Bullying at Work: A Review of the Scandinavian Approach. Aggression and Violent Behavior, 5(4), 379-401.

Erbay, E.,& Tuncay, T. (2006).Sosyal Hizmet Bakışıyla Kadın İstihdamı. Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi, 17(2), 25-40.

European Commission Report. (1998). Sexual Harassment in the Workplace in the European Union, European Commission Directorate-General for Emloyment, Industrial Relations and Social Affairs, Unit V/D.5.

Fitzgerald, L. F. (1993). Sexual Harassment: Violence Against Women in the Workplace. American Psychologist, 48 (10), 1070-1076.

Gerni, M.G.(2001). İş Yerinde Cinsel Taciz: Erzurum İlinde Bankacılık Sektörü Üzerine Bir Uygulama. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 56(3), 19-46.

Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü.(2014). Türkiye’de Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet Araştırması. Özet Rapor,Ankara: KSGM Yayını.

Harned, M. S.,Ormerod, A. J., Palmieri, P. A, Collinsworth, L. L.,&Reed, M. (2002). Sexual Assault andOtherTypes of Sexual Harassment by Workplace Personel: A Comparison of Antecedents and Consequences, Journal of Occupational Health Psychology, 7 (2), 174-188.

Hodges, A. C. (2006). Strategies for Combating Sexual Harassment: The Role of LaborUnions. Texas Journal of Women and the Law,15, 183-227.

International Labour Organisation.(1993). The International Labour Organization and Women Workers' Rights.Geneva: International Labour Office.

Koray, M., Demirbilek, S., & Demirbilek, T. (1999). Gıda İşkolunda Çalışan Kadınların Koşulları ve Geleceği.Ankara: KSSGM Yayını.

Koray, M. (1992). Çalışma Yaşamında Kadın Gerçekleri. Amme İdaresi Dergisi, 25(1), 93-122.

Koray, M. (2008). Sosyal Politika. 3. Baskı, Ankara: İMGE Kitabevi.

MacKinnon, C. A. (1979). Sexual Harassment of Working Women: A Case of Sex Discrimination.London: Yale University Press.

Mamur Işıkçı, Y. (2013). Sosyal Politika Açısından Türkiye’de Çocuk Hakları Sorunu: Alana İlişkin Bir Araştırma,Yayınlanmamış Doktora Tezi, İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.

Maypole, D. E.,&Skaine, R. (1983). Sexual Harassment in the Workplace.Social Work, 28(5), 385-390.

McCann, D. (2005). Sexual Harassment at Work: National and İnternational Responses.Geneva: International Labour Office.

Moroğlu, N.(2006). Avrupa Birliği Antlaşmalarında ve Yönergelerinde Kadın Erkek Eşitliği. Sicil İş Hukuku Dergisi, 4, 209-217.

Neuman, W. L. (2014). Social Research Methods, Qualitativ and Quantitative Approaches. Çeviri: S. Özge. Toplumsal Araştırma Yöntemleri, Nitel ve Nicel Yaklaşımlar. 7. Baskı, Ankara: Yayın odası Ltd.

Oktay, A.(2001). İş Yerinde Cinsel Taciz ve İstismar.Kadın Araştırmaları Dergisi, 7, 75-89.

Özdemir, E.(2006). İş Yerinde Cinsel Taciz. Çalışma ve Toplum Dergisi,4, 83-96.

Özgen, H.,&Mimaroğlu, H.(2008). Örgütlerde Güç Eşitsizliği ve Cinsel Taciz. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1), 321-334.

Özkazanç, A.(2012). İş Yerinde Şiddet: Psikolojik ve Cinsel Taciz.Ankara: Uluslararası Çalışma Ofisi.

Schneider, K. T.,Swan, S.,& Fitzgerald, L. F. (1997). Job-Related and Psychological Effects of Sexual Harassment in the Worklace: Empirical Evidence from Two Organizations, Journal of Applied Psychology, 82 (3), 401-415.

Solmuş, T.(2005). İş Yaşamında Travmalar: Cinsel Taciz ve Duygusal Zorbalık/Taciz (Mobbing). ‘İş, Güç’ Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 7(2), 1303-2860.

Tatlıer Baş, M. M.(2011). Avrupa Birliğinde Toplumsal Cinsiyet Eşitliğinin Ana Plan ve Politikalara Yerleştirilmesi: Hollanda, Romanya ve Türkiye Örneklerinin İncelenmesi.Ankara: KSGM Yayını.

T.C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı.(2013). 6284 Sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun ve Yönetmelikler. 2011 İstanbul Sözleşmesi,Ankara.

T.C. Başbakanlık Kadının Statüsü ve Sorunları Genel Müdürlüğü.(2002). Avrupa Topluluğunun Çalışma Yaşamında Kadın-Erkek Eşitliğine Dair Düzenlemeleri ve Türkiye. Ankara.

Tierney, E. P.(1997). İş ahlakı.Etkin Yönetim Dizisi, Rota Yayınları.

Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK).(2014). Toplumsal Cinsiyet İstatistikleri. Ankara.

Yıldız, A.N., Kaya, M.,& Bilir, N.(2011). İş Yerinde Şiddet.Ankara: Ziraat Grup Matbaacılık A.Ş.

Yumuş, A.(2011). Kalkınma Planları Çerçevesinde Toplumsal Cinsiyet Eşitliği Anlayışının Ekonomik, Toplumsal ve Siyasal Boyutları. Ankara: KSGM Yayını.