Kehanet kavramı, bütün antik halkların ilkel inançlarının doğasında vardır. Zamanla bu olgu epik bir yaratıcılığa dönüşmüştür. Türk ve İskandinav halkların destanlarının tipolojik yönlerini kıyasladığımzda bunu görmemiz mümkündür. İzlanda destanlarındaki "Büyük Edda" ve "Küçük Edda", İzlanda epik kahramanı Kjuhil ile ilişkilidir. Dede Gorgut Kitabı, Manas, Maday Kara gibi birçok Türk destanında da geniş ölçüde kullanılmıştır. Bu çalışmada çeşitli kehanet türleri ele alınmaktadır. Çalışmanın temel konusu, kehanet veya falcılıktır. Sosyal ve psikolojik koşulların sonucu olarak her halkın kültüründe kehanetin yaygın olduğundan bahsetmek mümkündür.

The concept divination is inherent in primitive beliefs of all ancient people. With the lapse of time this phenomenon was transformed and in epic creativity. Comparing in typological aspect eposes of Turkic and Scandinavian people, we make sure of this. So, in the Icelandic epos “The Senior Edda” and “The Younger Edda”, in the sagas connected with Icelandic epic hero Kjuhil, as well as in many Turkic epos including "The Book of Dede-Gorgut", “Manas”, “Black Maday” and others this motive is widely used. The research considers various kinds of divination. The main research subjects are predictions or fortune telling. The research conclusion says that divination distribution in the culture of each people is the consequence of socially-psychological conditions.