Matematik Dersinde Takım Destekli Bireyselleştirme Tekniğinin Kullanılmasına Yönelik Veli Görüşlerinin İncelenmesi

Bu araştırmanın amacı, ilkokul öğretim kademesinde matematik dersi öğretiminde iş- birliğine dayalı öğrenme yöntemi takım destekli bireyselleştirme tekniği kullanımına yönelik veli görüşlerini belirlemektir. Nitel yaklaşımın benimsendiği araştırmada, veri toplama aracı olarak görüşme tekniği kullanılmıştır. Araştırmada, ilkokul 4. sınıf “Matematik Öğretim Programı”, “Uzunlukları Ölçme, Eşit Parçalara Bölme” ünite- sinde yer alan kazanımlar doğrultusunda, takım destekli bireyselleştirme tekniğine da- yalı olarak hazırlanan altı haftalık (otuz saat) matematik dersi öğretim planları, 3 ayrı sınıfta 6 hafta uygulanmıştır. Uygulama başlamadan önce, uygulamanın içeriği ve sü- reç hakkında veliler bilgilendirilmiştir. Öğretim uygulaması bittikten sonra uygula- maya yönelik görüşlerin alınması amacıyla, altı öğrenci velisi ile görüşme yapılmıştırVeli görüşleri, araştırmacı tarafından hazırlanan ön uygulama ile geçerlik ve güvenir- lik formu ile toplanmıştır. Verilerin analizinde içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Katılımcı görüşlerinden elde edilen veriler, doğrudan alıntılarla desteklenmiştir. Araştırmada elde edilen sonuçlara göre; velilerin genel olarak takım destekli bireysel- leştirme tekniğine yönelik matematik dersi öğretim uygulamalarını yararlı buldukları, tekniğin gerek normal gelişim gösteren öğrenciler gerekse öğrenme güçlüğü olan kay- naştırma öğrencilerinin matematik dersine yönelik ilgilerini arttırdığı, öğrencilere dersi sevdirdiği, öğrencilerin motivasyonunu arttırdığı, işlenen dersleri anlaşılır ve eğ- lenceli bulduklarına yönelik sonuçlar elde edilmiştir.

Investigation of Parents’ Opinions about Using Team Assisted Individualization Technique in Mathematics Course

The aim of this study is to determine the parental views about the use of team assisted individualization technique in mathematics teaching. The qualitative research approach was adopted, and the data collection technique interview method was used. In the research, sixs-week (thirty hours) math lesson teaching plans prepared based on team-assisted in- dividualization technique were applied for six weeks in three different classes in line with the learning outcomes in the fourth grade Mathe- matics Curriculum 4th grade “Measuring Lengths, Dividing into Equal Parts” unit. Parents were informed about the content of the application and the process before the application started. After the teaching prac- tices were finished, six students’ parents were interviewed. Parents’ opinions were collected through an interview form prepared by the re- searcher. Content analysis method was used for data analysis. The data obtained from the participant opinions were supported by direct quota- tions. According to the results obtained in the research; it is aimed that parents generally find mathematics teaching practices for team-assisted individualization technique useful; the technique increases their interest in mathematics lesson for both students with normal development and learning difficulties, they love the lesson for students, increase the mo- tivation of the students, find the lessons understood and entertaining.

PDF

___

Açıkgöz, K. Ü. (2007). Aktif öğrenme. İzmir: Biliş.
Akbaba-Altun, S. (2009). İlköğretim öğrencilerinin akademik başarısızlıklarına iliş- kin veli, öğretmen ve öğrenci görüşlerinin incelenmesi. İlköğretim Online, 8(2), 567-586.
Aktan, O. (2018). Kaynaştırma eğitiminde takım destekli bireyselleştirme tekniğininöğrencilerin ders başarısı derse karşı tutum ve sosyal kabul düzeylerine etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Aktan, O. ve Budak, Y. (2017). Determination of teachers' opinions on the education of the inclusive students with special learning disability. Journal of Education and Practice, 8(21), 53-65.
Aktaş-Arnas, Y. (2013). Okul öncesi eğitimde aile katılımı. Y. Aktaş Arnas, (Ed.), Aile eğitimi ve okul öncesinde aile katılımı içinde (54-61). Ankara: Vize Ya- yıncılık.
Allen, K. E. ve Cowdery, G. E. (2015). The exceptional child: Inclusion in early child- hood education (8. baskı). Stamford, CT: Cencage Learning.
Amerikan Psikiyatri Birliği. (1994). Mental bozuklukların tanısal ve istatistiksel elki- tabı (4. baskı). (E. Köroğlu, Çev.). Ankara: Hekimler Yayın Birliği. (Orijinal çalışma basım tarihi 1994.)
Aral, N. (2011). Okul öncesi eğitimde kaynaştırma. İstanbul: Morpa.
Aslan, G. (2016). Küme destekli bireyselleştirme tekniğinin yedinci sınıf öğrencilerin rasyonel sayılar konusundaki başarılarına ve matematiğe yönelik kaygı, tutum ve özyeterlik algılarına etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Atatürk Üni- versitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Ayaydın, Y. ve Katılmış, A. (2017). Okullardaki eğitim-öğretim faaliyetlerine ilişkin velilerin görüşleri: nitel araştırma. Disiplinlerarası Eğitim Araştırmaları Der- gisi, 1(1), 11-28.
Bruffy, W. R. (2012). Authentic tasks: a participatory action research study on a te- aching method for the inclusive classroom. Doktora tezi, Northeastern Üniver- sitesi. http://hdl.handle.net/2047/d20002575 adresinden erişilmiştir.
Bryant, D. P., Smith, D. D. ve Bryant, B. R. (2008). Teaching students with special needs in inclusive classrooms. Boston, MA: Allyn & Bacon.
Büyüköztürk, Ş. (2017). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: İstatistik, araştırma deseni, SPSS uygulamaları ve yorum (22. baskı). Ankara: PegemA.
Büyüköztürk, Ş., Çokluk-Bökeoğlu, Ö. ve Köklü, N. (2008). Sosyal bilimler için is- tatistik (3. baskı). Ankara: PegemA.
Carson, L., Bartneck, C. ve Voges, K. (2013). Over-competitiveness in academia: a literature review. Disruptive Science and Technology, 1(4), 183-190.
Cavkaytar, A. (2013). Özel eğitime gereksinim duyan çocuklar ve özel eğitim. İ. H. Diken, (Ed.), Özel eğitime gereksinimi olan öğrenciler ve özel eğitim içinde (1-28). Ankara: PegemA.
Chinn, S. (2012). Research article beliefs, anxiety, and avoiding failure in mathema- tics. Hindawi Publishing Corporation Child Development Research, 1(Special Issue), 1-8. doi:10.1155/2012/396071.
Clinkenbeard, P. R. (1989). The motivation to win: Negative aspects of success at competition. Journal for the Education of the Gifted, 12(4), 293-305. Doi: 10.1177/016235328901200405
Cooper, J. ve Mueck, R. (1990). Collaborative inquiry into the pedegogical use of storytelling and acting. Journal on Excellence in College, 9(3), 65-79.
Cömert, D. ve Güleç, H. (2004). Okul öncesi eğitim kurumlarında aile katılımının önemi: Öğretmen-aile-çocuk ve kurum. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(1), 131-145
Çelebi, C. (2006). Yapılandırmacılık yaklaşımına dayalı işbirlikli öğrenmenin ilköğ- retim 5. sınıf sosyal bilgiler dersinde öğrenci erişi ve tutumlarına etkisi. Ya- yımlanmamış yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Ensti- tüsü.
De Boer, A. A., Pijl, S. J. ve Minnaert, A. (2010). Attitudes of parents towards inclu- sive education: a review of the literature. European Journal of Special Needs Education, 25(2), 165-181.
Demirtaş, F. (2008). İşbirlikli öğrenmede birleştirme I tekniğinin ilköğretim beşinci sınıf öğrencilerinin fen ve teknoloji dersine ilişkin tutumların etkisi. Yayımlan- mamış yüksek lisans tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Ens- titüsü.
DiMenichi, B. C. ve Tricomi, E. (2015). The power of competition: Effects of social motivation on attention, sustained physical effort, and learning. Frontiers in Psychology, 6(1282), 1-13.
Ellala, Z. ve Alslaq, M. (2017). The impact of using cooperative learning strategy on achievement of students with math learning disabilities. American Journal of Educational Research, 5(6), 612-619. Doi:10.12691/education-5-6-3
Erkoç, A. ve Artut, P. D. (2016). Küme destekli bireyselleştirme tekniğinin 8. sınıf öğrencilerinin geometri başarılarına ve kalıcılığa etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(1), 1-13. Doi: 10.16986/HUJE.2015013972
Eshun, B. A. (2004). Sex-differences in attitude of students towards mathematics in secondary schools. Mathematics Connection, 4(1), 1-13.
Friend, M. ve Bursuck, W. D. (2014). Including students with special needs: A prac- tical guide for classroom teachers. New Jersey: Pearson.
Fuchs, L. ve Fuchs, D. (1998). General educators’ instructional adaptation for students with learning disabilities. Learning Disability Quarterly, 21(1), 23- 33.
Gelici, Ö. (2011). İşbirlikli öğrenme tekniklerinin ilköğretim 7. sınıf öğrencilerinin matematik dersi cebir öğrenme alanındaki başarı, tutum ve eleştirel düşünme becerilerine etkileri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Mustafa Kemal Üni- versitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Gelici, Ö. ve Bilgin, İ. (2011). İşbirlikli öğrenme tekniklerinin tanıtımı ve öğrenci görüşlerinin incelenmesi. Adıyaman Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 1(1), 40-70.
Gelici, Ö. ve Bilgin, İ. (2012). İşbirlikli öğrenme tekniklerinin öğrencilerin cebir öğ- renme alanındaki başarı, tutum ve eleştirel düşünme becerilerine etkileri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 9-32.
Gillberg, C. ve Soderstrom, H. (2003). Learning disability. Lancet, 362(9386), 11-21. Doi:10.1016/S0140-6736(03)14275-4.
Gülsar, A. (2014). İşbirlikli öğrenmenin matematik başarısına etkisi ve bu yönteme ilişkin öğrenci görüşleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Uludağ Üniver- sitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Güvenç, H. ve Açıkgöz, K. Ü. (2007). İşbirlikli öğrenme ve kavram haritalarının öğ- renme stratejisi kullanımı üzerindeki etkileri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 7(1), 95-127.
Haager, D. ve Klingner, J. K. (2005). Differentiating instruction in inclusive classro- oms. Columbus, OH: Merril.
Hayakawa, M., Englund, M. M., Warner-Richter, M. N. ve Reynolds, A. J. (2013). The longitudinal process of early parent involvement on student achieve- ment: A path analysis. NHSA Dialog, 16(1), 103-126.
Hirano, K. A. ve Rowe, D. A. (2016). A conceptual model for parent involvement in secondary special education. Journal of Disability Policy Studies, 27(1), 43- 53. Doi: 10.1177/ 1044 207315583901
Hossain, A. ve Tarmizi, R. A. (2011). Cognitive and affect outcomes of group learning among secondary learners in Bangladesh. Procedia-Social and Behavioral Sci- ences, 28, 845-850. Doi:10.1016/j.sbspro.2011.11.155
İflazoğlu, A. (1999). Küme destekli bireyselleştirme tekniğinin temel eğitim beşinci sınıf öğrencilerinin matematik başarısı ve matematiğe ilişkin tutumları üzerin- deki etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Kançeşme, C. (2015). Özel öğrenme güçlüğü olan öğrencilere sayıların ingilizce ya- zımının öğretiminde eşzamanlı ipucu ile kapat-kopyala-karşılaştır yöntemleri- nin etkililiklerinin karşılaştırılması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Koç, B. (2015). İşbirlikli öğrenme yönteminin matematik dersindeki erişiye, kalıcılığa ve sosyal beceriye etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Köroğlu, E. (2013). DSM 5 tanı ölçütleri başvuru el kitabı. Ankara: HYB Yayınları.
Kratochwill, T. R., McDonald, L., Levin, J. R., Scalia, P. A. ve Coover, G. (2009). Families and schools together: An experimental study of multi-family support groups of children at risk. Journal of School Psychology, 47(2), 245-265. Doi: 10.1016/j.jsp.2009.03.001
Kristensen, F., Troeng, O., Safavi, M. ve Narayanan, P. (2015). Competition in higher education - good or bad? Lund University. http://portal.research.lu.se/portal/files/5680982/8519800.pdf.
Kusumayanti, F. (2014). The implementation of cooperative learning model type team assisted individualization (TAI) to improve student’s accounting learning ac- tivity. Yayımlanmamış lisans tezi. http://eprints.uny.ac.id/15567/1/UNDERGRADUATE%20THESIS.pdf
Lam, S., Yim, P., Law, J. ve Cheung, R. (2001, Ağustos). The effects of classroom competition on achievement motivation. Amerikan Psikoloji Birliği 109. Yıllık Konferansı’nda sunulan bildiri, San Francisco.
Lam, V. L. ve Seaton, J. (2016). Ingroup/outgroup attitudes and group evaluations: The role of competition in British classroom settings. Child Development Re- search, 1(1),1-10. Doi: 10.1155/2016/8649132
Lewis, R. B. ve Doorlag, D. H. (2011). Teaching students with special needs in gene- ral education classrooms (8. baskı). Upper Saddle River, NJ: Pearson.
Madden, N. A. ve Slavin, R. E. (1983). Effects of cooperative learning on the social acceptance of mainstreamed academically handicapped students. Journal of
Special Education, 17(2), 171-182.
MEB (2014). Özel eğitim hizmetleri yönetmeliği. Ankara: MEB Yayınları.
MEB (2017). Kaynaştırma/bütünleştirme yoluyla eğitim uygulamaları genel- gesi (2017/28).
https://orgm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_09/21112929_kaynas- tirma_genelge.pdf
MEB (2019). Milli Eğitim Bakanlığı strateji geliştirme başkanlığı istatistikleri örgün eğitim. https://sgb.meb.gov.tr
Melekoğlu, M. (2017). Özel öğrenme güçlüğüne giriş. M. A. Melekoğlu ve O. Çakı- roğlu, (Ed.), Özel öğrenme güçlüğü olan çocuklar içinde (15-44). Ankara: Vize.
Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber. (S. Turan, Çev.). Ankara: Nobel. (Orijinal çalışma basım tarihi 2009.)
Miksic, M. Y. (2015). Parent involvement: theory, practice, and head start. CUNY Institute for Education Policy, 22(4), 1-11.
Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (2015). Genişletilmiş bir kaynak kitap: Nitel veri analizi. (S. Akbaba-Altun ve A. Ersoy, Çev. Ed.). Ankara: Pegem. (Orijinal çalışma basım tarihi 2013.)
Nartgün, Ş. ve Kaya, A. (2016). Özel okul velilerinin beklentileri doğrultusunda okul imajı oluşturma. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5(2), 153-167.
Nelson, R. ve Dawson, P. (2017). Competition, education and assessment: Connecting history with recent scholarship. Assessment & Evaluation in Higher Education, 42(2), 304-315. Doi: 10.1080/02602938.2015.1105932
Osborne, A. G. ve Dimattia, P. (1994). The least restrictive envinronment mandante: Legal implications. Exceptional Children, 61(1), 6-14. Doi: 10.1177/001440299406100102
Özdoğan, E. (2008). İşbirlikli öğrenme yönteminin ilköğretim 4. sınıf matematik öğ- retiminde öğrenci tutum ve başarısına etkisi: Bilgisayar destekli işbirlikli öğ- renme ve küme destekli bireyselleştirme tekniği. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Parker, B. (2006). Instructional adaptations for students with learning disabilities: an action research project. Intervention in School and Clinic, 42(1), 56-58.
Pijl, S. J., Meijer, C. J. W. ve Hegarty, S. (1997). Inclusive education: a global agenda. London: Routledge.
Rafferty, Y., Boettcher, C. ve Griffin, K. W. (2001). Benefits and risks of reverse inclusion for preschoolers with and without disabilities: parents’ perspectives. Journal of Early Intervention, 24(4), 266-286. Doi: 10.1177/105381510502700305
Salend, S. J. (2008). Creating inclusive classrooms: Effective and reflective practices (6th ed). Columbus, OH: Merril/Prentice Hall.
Slavin, R. E. (1985). An introduction to cooperative learning research. R. E. Slavin, S. Sharan, S. Kagan, R. Hertz-Lazarowitz, C. Webb ve R. Schmuck, (Ed.), Learning to cooperate, cooperating to learn içinde (5-15). New York: Plenum. Slavin, R. E., Madden, N. A. ve Leavey, M. (1984). Effects of team assisted individualization on the mathematics achievement of academicall handicapped and nonhandicapped students. Journal of Educational Psychology, 76(5), 813-819. Doi: 10.1037/0022-0663.76.5.813
Sucuoğlu, B. ve Kargın T. (2014). İlköğretimde kaynaştırma uygulamaları. Ankara: Kök.
Şimşek, Ü., Doymuş, K. ve Bayrakçeken, S. (2004, Temmuz). Lise düzeyinde öğre- nim gören öğrencilere grupla öğrenme metodunun kazandırdığı bilgi ve bece- riler. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı’nda sunulmuş bildiri, İnönü Üni- versitesi, Malatya.
Tarım, K. ve Akdeniz, F. (2008). The effects of cooperative learning on Turkish ele- mentary students’ mathematics achievement and attitude towards mathematics using Tai and Stad Methods. Educational Studies in Mathematics, 67(1), 77- 91.
Tilaar, A. L. F. (2014). Effect of cooperative learning model type of team assisted individualization (TAI) and the performance assessment of learning achieve- ment to linear program course. International Journal of Science and Enginee- ring Investigations, 3(24), 25-29.
Topor, D. R., Keane, S. P., Shelton, T. L. ve Calkins, S. D. (2010). Parental involve- ment and student academic performance: A multiple mediational analysis. Jo- urnal of Prevention & Intervention in the Community, 38(3), 183-197. Doi: 10.1080/10852352.2010.486297
Turaçoğlu, İ. (2011). Öğretmen adaylarının grup araştırması tekniğine yönelik öz de- ğerlendirmeleri. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 31, 39-47.
Ural, A. (2007). İşbirlikli öğrenmenin matematikteki akademik başarıya, kalıcılığa, matematik özyeterlik algısına ve matematiğe karşı tutuma etkisi. Yayımlanma- mış doktora tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Ünlü., M. ve Aydıntan, S. (2011). İşbirlikli öğrenme yönteminin 8. sınıf öğrencilerinin matematik dersi “permütasyon ve olasılık” konusunda akademik başarı ve ka- lıcılık düzeylerine etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 12(3), 1-16.
Waanders, C., Mendez, J. L. ve Downer, J. T. (2007). Parent characteristics, economic stress, and neighborhood context as predictors of parent involvement in presc- hool children’s education. Journal of School Psychology, 45(6), 619-636. Doi: 10.1016/j.jsp.2007.07.003
Yeşilyurt, E. (2010). Öğretmen adaylarının niteliklerinin işbirliğine dayalı öğrenme yöntemine uygunluğunun değerlendirilmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 14, 25-37. https://dergipark.org.tr/tr/pub/zgefd/issue/47952/606706
Yeşilyurt, E. (2019). İşbirliğine dayalı öğrenme yöntemi: Tüm teknikleri kapsayıcı bir derleme çalışması. Turkish Studies Educational Sciences, 14(4), 1941-1970. Doi: 10.29228/TurkishStudies.23449
Yılar, M. B. ve Şimşek, U. (2017). Sosyal bilgiler dersinde işbirlikli öğrenme yön- temlerinin başarı ve kalıcılığa etkileri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 25(2), 1-15.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. An- kara: Seçkin.
Yıldırım, Z. (2011). Kubaşık öğrenme yönteminin küme destekli bireyselleştirme tek- niğinin 6. sınıf öğrencilerinin matematik dersindeki başarılarına ve tutumla- rına etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Atatürk Üniversitesi Eğitim Bi- limleri Enstitüsü.
Yin, R. K. (2011). Qualitative research from start to finish. New York: The Guilford Press.
Yin, R. K. (2012). Case study methods. H. Cooper, P. M. Camic, D. L. Long, A. T. Panter, D. Rindskopf ve K. J. Sher, (Ed.), APA handbook of research methods in psychology, Vol. 2. Research designs: Quantitative, qualitative, neuropsyc- hological, and biological içinde (141-155). Washington DC: American Psyc- hological Association. Doi:10.1037/13620-009