Turist/ziyaretçilerin Ekoturizmden Beklentileri: Ballıca Mağarası Tabiat Parkı ve Kaz Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Örneği

Bu araştırmanın amacı Ballıca Mağarası Tabiat Parkı ve Kaz Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahasını ziyaret eden turist/ziyaretçilerin ziyaret amaçlarını ve ziyaretten memnuniyet düzeylerini belirleyerek ekoturistlik alanlardan beklentilerini incelemektir. Araştırmanın ana materyalini 2019 yılı yaz aylarında 150 turist/ziyaretçi ile yapılan anketlerden elde edilen veriler oluşturmaktadır. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler kullanılmıştır. Araştırma bulgularına göre, alanı ziyaret eden turist/ziyaretçilerin %76,7’sinin il dışından geldiği ve %72,7’sinin yalnızca Ballıca Mağarası Tabiat Parkı’nı ziyaret ettiği tespit edilmiştir. Turist/ziyaretçilerin %50’si alanları doğa gözlemciliği yapmak ve inceleme yapmak amacıyla alanları ziyaret etmektedirler. Ziyaretçilerin Tokat ilindeki ekoturistik alandan beklentileri, yöresel misafirhanelerin, lokantaların hizmet vermesi, geleneksel mimariye sahip evlere ziyaret-konaklama ve gerek yöreye ait taze ürünler ve ev yapımı ürünleri tatmaktır. Ziyaretçiler, alanlardaki doğal güzelliklerin korunmuş olması (%54,7), sakin ve güvenli bir ortam olması (%27,3) ve ulaşımın kolay olmasını (%11,3) alanların güçlü yönü olarak nitelendirmektedirler. Tanıtımın ve reklamın yeterli olmaması (%71,9) ve turizm çeşitlendirmesinin az olmasını (%11,3) ise alanların zayıf yönü olarak değerlendirmektedirler. Bu çalışma sonuçları son yıllarda daha popüler hale gelen ekoturizm faaliyetine katılan ziyaretçilere ait bilgileri sunması yönüyle, yöre halkının ve turizm sektöründeki işverenlerin pazarlama stratejilerine yön vermelerinde bir kaynak niteliği taşıyabilir.

Anahtar Kelimeler:

Ballıca Mağarası Tabiat Parkı, Ekoturizm, Kaz Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası, turist, ziyaretçi

PDF

___

Akpınar Külekçi, E., ve Sezen, I. (2018). Bir Ekoturizm Aktivitesi Olarak Mağara Turizmi; Erzurum İli Elmalı Mağarası Örneği, Süleyman Demirel Üniversitesi Mimarlık Bilimleri ve Uygulamaları Dergisi, 3(1): 66-75.
Anonim, 2020a. Doğa Koruma Milli Parklar Genel Müdürlüğü, Ballıca Mağarası Tabiat Parkı, http://ballicamagarasi.tabiat.gov.tr/ (Erişim tarihi:03.06.2020)
Anonim, (2020b). Tokat Kaz Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası Kuş Cenneti – Tokat https://www.kulturportali.gov.tr/turkiye/tokat/turizmaktiviteleri/tokat-kaz-golu--yaban--hayati--gelistirme--sahasi-kus--cenneti (Erişim tarihi:03.06.2020)
Arslan, Y. (2005.) Erdek ve Çevresinin Ekoturizm Açısından Değerlendirilmesi. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(13): 29-53.
Civelek, M., Dalgın, T., Çeken, H. ve Ekiztepe B. (2013). Menemen Yöresinde Agro - Turizm Potansiyelinin Değerlendirilmesi, uluslararası Sosyal ve Ekonomik Bilimler Dergisi, 3(2):1-7.
ÇSGB, (2019). Turizm Sektörü Ulusal İstihdam Stratejisi, http://www.uis.gov.tr/media/1489/turizm.pdf Erişim Tarihi:29.05.2020. Evren, S. ve Kozak, N. (2012). Eskişehir’in Çekici Faktörlerinin Günübirlik Ziyaretçilerin Bakış Açılarıyla Değerlendirilmesi, Natolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 23(2): 220– 232.
Gürbüz, A. (2005). Kastamonu’ya Gelen Yerli Turist Kastamonu’ya Gelen Yerli Turist Profilini Belirlemeye Yönelik Bir Uygulama, Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi 2:76-92.
Kervankıran, I.ve Özdemir, M.A. (2013). Turizm Yönüyle Gelişmekte Olan Afyonkarahisar İlinde Turist Algısı Üzerine Bir Araştırma, Marmara Coğrafya Dergisi, 27: 117-142.
Kısa Ovalı, P. (2007). Kitle Turizmi ve Ekolojik Turizmin Kavram, Mimari ve Çevresel Etkiler Bakımından Karşılaştırılması, Yıldız Teknik Üniversitesi, Mimarlık Fakültesi E-Dergisi, 2(2):64-79.
Kızılaslan, N. ve Özyurt, Ç. (2012). Sürdürülebilir Kırsal Kalkınmada Ekoturizmin Önemi: Tokat İli Örneği. Gaziosmanpaşa Bilimsel Araştırma Dergisi, 1: 50-62 .
Kızılaslan, N. ve Ünal, T. (2014). Tokat İlinin Ekoturizm/Kırsal Turizm Potansiyeli ve SWOT Analizi, Gaziosmanpaşa Bilimsel Araştırma Dergisi 9: 45-61.
Morgül, Ş., (2014). Kırklareli İlinde Eko Turizm Olanakları, Electronic Journal of Vocational Colleges, 4(4): 27-38.
Nayir, O. (2009). Isparta Yöresi Korunan Doğal Alanlarında Ekoturizm Talep ve Eğilimlerinin Belirlenmesi, Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Isparta, 108s.
Şahin, B. ve Şahin, S. (2009). Ekoturizmin Alanı Olarak Kazdağları ve Darıdere Örneği 10. Ulusal Turizm Kongresi Bildiriler Kitabı. 21–24 Ekim. Mersin. Detay Yayıncılık. Ankara.
Şahin, İ.F.. (2009). Erzincan İli Turizm Potansiyeli ve İldeki Ekoturizm Uygulamaları, Doğu Coğrafya Dergisi, 14(22): 69-88. Sevindi, C. (2014). Ekoturizm ve Kuş Gözlemciliği Açısından Kuyucuk Gölü Kuş Cenneti (Arpaçay-Kars). Türk Coğrafya Dergisi, (61): 63-76.
Taş, S. (2012). Trabzon ve Ekoturizm: Yerli Ziyaretçilerin Yöreyi Değerlendirmesine Yönelik Bir Araştırma, Yüksek lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, , Balıkesir. 177s.
Turoğlu, H. ve Özdemir, H. (2011). Bartın İlinin Ekoturizm Potansiyelinin Belirlenmesi. Doğu Coğrafya Dergisi, 10(13): 97-116 . Ulusan, Y. ve Batman, O. (2010). Alternatif Turizm Çeşitlerinin Konya Turizmine Etkisi Üzerine Bir Araştırma, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23:.243-260.
Yavuz, M. (2011). Afyonkarahisar-Sandıklı İlçesi Akdağ Tabiat Parkı’nın Ekoturizm Potansiyelinin Değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Afyon, 202s.
Yeşil P., Yeşil, M, ve Yılmaz, H. (2008). Jeolojik Miras Alanlarının Alternatif Turizm Kapsamında Değerlendirilmesi: Ballıca Mağarası Örneği Atatürk Üniv. Ziraat Fak. Derg. 39 (2): 241-248.