Paralel Devlet Yapılanmasının Kamu Kurumlarına Sirayeti ve Bürokratik Vesayet Darbesi

Paralel Devlet Yapılanması (PDY), yapısı, işleyişi ve eylemleri ile Türkiye Cumhuriyeti tarihinde eşi benzeri görülmemiş bir terör örgütü olarak karşımıza çıkmıştır. Örgüt oluşumuna başladığı yıllarda kendisine “dini” değerler üzerinden toplumsal bir zemin hazırlamış ve kendisini eğitim hareketi olarak topluma lanse etmiştir. Toplumun sosyo-psikolojik travmalarına ve devletin yapısal sorunlarına pragmatist bir şekilde yaklaşmış ve ezoterik bir yapıya sahip olması sayesinde asıl amacını fark ettirmeden toplumsal bir kabul görmüştür. Hiçbir zaman aktif siyasete dahil olmayan örgüt, stratejik kamu kurumlarında kadrolaşarak oluşturduğu bürokratik oligarşi sayesinde ülke yönetimini ele geçirmeye çalışarak topluma yön vermeyi amaçlamıştır. Bu çalışma Fethullahçı Terör Örgütü’nün gücünü bürokratik oligarşiden aldığını iddia etmekle birlikte gerçek amacının ortaya çıktığı 15 Temmuz Darbe girişimine kadar toplumsal kabul görmesinin sosyolojik nedenlere bağlı olduğunu savunmaktadır. Anahtar Kavramlar: Kamu Kurumları, Bürokrasi, FETÖ, Darbe
Anahtar Kelimeler:

Kamu Kurumları, Bürokrasi, FETÖ

___

  • ALBAYRAK, H.Ş., Batı Ülkelerinde Din-Devlet İlişkilerindeki Alternatif Modeller ve Türkiye Örneği, Marmara Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi, (48), ss. 185-198. ALBROW, M., 1970. Bureucracy, Pal Mall Press, London ALKAN, H., 2016. 15 Temmuz’u Anlamak: Parametreler ve Sonuçlar, Bilig, (79), ss. 253-272. ATATÜRK, M. K., 2014. Nutuk, İnkılap Kitabevi, İstanbul. ATEŞ, H. ve AKPINAR, A., 2017. Üniversitelerdeki FETÖ Yapılanması: Türk Üniversitelerinden İhraç Edilen Akademisyenler Üzerine Bir Araştırma, Strategic Public Management Journal, 3( 5), ss. 1-30. AYIK, H., 2016. Din - Devlet İlişkileri Bağlamında İslâmî Cemaatlerin Devletle İlişkileri Üzerine, Artvin Çoruh Üniversitesi Uluslar arası Sosyal Bilimler Dergisi, (3), ss. 62-77. BELLİ, A., 2017, Yeni Kamu Yönetimi Anlayışı Bağlamında Yerinden Yönetimin Ve Yerel Yönetimleri Değerlendirilmesi, Akademik Araştırmalar Dergisi, S.16, ss.101-118 BARANSEL, A., 1979. Çağdaş Yönetim Düşüncesinin Evrimi, İstanbul Üniversitesi Yayınları, İstanbul. BAŞDEMİR, H.Y., 2016. “Ezoterik Grupların Epistemolojisi”, Liberal Düşünce, (83), ss. 75- 90. CASANOVA, J., 2010. , “Religion Challenging the Myth of Secular Democracy”, Religion in the 21st Century, Lisbet Chris¬toffersen, Hans Raun Iversen, Hanne Petersen, Margit Warburg (ed.), Surrey. CNNTURK, 2014. 17 Aralık yolsuzluk ve rüşvet operasyonunun gün gün gelişimi, https://www.cnnturk.com/haber/turkiye/17-aralik-yolsuzluk-ve-rusvet-operasyonunun-gun-gun-gelisimi, ÇAKIR, R.., 1990. Ayet ve Slogan, Metis Yayınları, İstanbul. ÇAKIR, R.., 2012. “Erdoğan-Gülen İlişkisi Dün Bugün Yarın-3: 'Yeni Tür İktidar Savaşları'nın İlk Çarpıcı Örneği” http://www.gazetevatan.com/ (02.11.2017). ÇELİK, Ö. ve AKSAN, G., 2011. Demokrasi Ve Bürokrasi Arasındaki Gerilim Temelinde Türk Hukukundaki Bazı Düzenlemelere Genel Bir Bakış, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 15(2), ss. 189-214. ÇOMAKLI, Ş.E. ve TURAN, D., 2017. Fetö ve PKK Bağlamında Terör Amaçlı Kullanılan Kamusal Mal ve Hizmetler, Polis Akademisi Yayınları, https://www.pa.edu.tr/Upload/editor/files/Kamusal_Mal_Rapor_10Nisan_2017_son.pdf (01.11.2017). DEMİR, H., 2017. Ezoterik Radikal Bir Nifak Hareketi Olarak FETÖ, http://www.diyanetdergi.com/gundem/item/20-ezoterik-radikal-bir-nifak-hareketi-olarak-feto (01.11.2017). DEMİR, S.T. ve ÇAĞLAR, İ., 2017. Fetö’nün Ve 15 Temmuz Darbe Girişiminin İletişim Stratejisi, https://setav.org/assets/uploads/2017/06/Rapor_FETO_Iletisim_Stratejisi.pdf , Seta Yayınları, İstanbul. DUMAN, M.Z., 2010. Türkiye’de Laiklik Sorununun Siyasal Temelleri, Uluslar arası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(2), ss. 284-303. EBAUGH, H.R., 2010. Gülen Hareketi, Doğan Kitap, İstanbul, 200s. ERGUN, T. ve POLATOĞLU, A., 1988. Kamu Yönetimine Giriş, Türkiye Ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü Yayınları No: 222, Ankara. ERYILMAZ, B., 1995. Kamu Yönetimi, Akademi Kitabevi, İzmir. FOX, J., 2007. “Do Democracies have Separation of Religion and State?” Canadian Journal of Political Science, 4, ss. 1-25. GAWTHROP, L.C., 1968. Bureaucratic Behaviour In The Executıve Branch, An Analysis Of Organizational Change, The Free Press, London. GÜL, İ. ve YILMAZ, C., 2017. Türkiye’de Bürokratik Elitizmi Anlamak, Pdy (Fetö) Ve Yargı İlişkisi, TURAN-SAM Uluslararası Bilimsel Hakemli Dergisi, 9(33), ss. 78.90. GÜL, İ. ve YILMAZ, S., 2017. Türkiye’de Bürokratik Elitizmi Anlamak, Pdy (Fetö) Ve Yargı İlişkisi, TURAN-SAM Uluslararası Bilimsel Hakemli Dergisi; 9(33), ss. 78-90. HABERMAS, J., 2006. Religion in the Public Sphere. European Journal of Philosophy, (14), ss.1–25. doi:10.1111/j.1468-0378.2006.00241.x HABERMAS, J., 2011. “The Political: The Rational Meaning of a Questionable Inheritance of Political Theology”, The Power of Religion in the Public Sphere, Eduardo Mendieta ve Jonathan Vanantwerpen (ed.), New York, ss. 15-33. HABERTÜRK, 2012. “MİT Müsteşarı İfadeye Çağrıldı” http://www.haberturk.com/gundem/haber/713829-mit-mustesari-ifadeye-cagrildi (02.11.2017) HABLEMİTOĞLU, N., 2003. Köstebek, Toplumsal Dönüşüm Yayınları, İstanbul. HABLEMİTOĞLU, N., 2015. Köstebek, Pozitif Yayınları, İstanbul. HEYWOOD, A., 2006. Siyaset, (Çev. B. Berat Özipek, Bircan Şahin, Mete Yıldız, Zeynep Kopuzlu, Bahattin Seçilmişoğlu, Atilla Yayla), Liberte Yayınları, Ankara. JASCHKE, G., 1972. Yeni Türkiye'de İslamlık, (Çev. Hayrullah ÖRS), Bilgi Yayınevi, Ankara. KADEM, 2017. Fethullahçı Terör Örgütü, http://kadem.org.tr/wp-content/uploads/2017/10/FETO_Tr.pdf (29.10.2017). LEWIS, B., 2008. Modern Türkiye'nin Doğuşu, (Çev. Boğaç Babür TURNA), Arkadaş Yayınevi, Ankara. MARDİN, Ş., 2012. “19. ve 20. Yüzyıllarda Osmanlı’da ve Türkiye’de İslam” Türkiye, İslam ve Sekülerizm. İstanbul. MİŞ, N., GÜLENER, S., COŞKUN, İ., DURAN, H. ve AYVAZ, M.E., (2016), 15 Temmuz Darbe Girişimi Toplumsal Algı Araştırması (Erişim Tarihi: 25.10.2017) http://file.setav.org/Files/Pdf/20160804165732_15-temmuz-darbe-girisimi-toplumsal-algi-arastirmasi-pdf.pdf, Seta Yayınları, İstanbul. ÖCAL, M., 2011. Osmanlı'dan Günümüze Türkiye'de Din Eğitimi, Düşünce Kitabevi, Bursa. ÖVGÜN, B., 2010. Bürokrasiden Yönetişime Yönetim Biçiminin Değişmesi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. ÖZTÜRK, N.K., 1993. Yeni Yönetim Paradigması, Amme İdaresi Dergisi, 26(4), ss. 45-58. SALIK, N., 2016, 15 Temmuz’u Anlamlandırmak: FETÖ’nün Ezoterik Eskatolojisi,http://www.star.com.tr/acik-gorus/15-temmuzu-anlamlandirmak-fetonun-ezoterik-eskatolojisi-haber-1146010/ (01.11.2017). SAMBUR, B., 2017. Risale-İ Nur’a Göre Devlet, Siyaset Ve Cemaat İlişkileri, Köprü Dergisi, (137), ss. 23-45. SARIKAYA, M.S., 1998. Cumhuriyet Dönemi Türkiye'sinde Dini Tarikat ve Cemaatlerin Toplumdaki Yeri, Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, (3), ss. 93-102. SEUFERT, G., 2014. Is the Fethullah Gülen Movement Overstretching Itself? A Turkish Religious Community as a National and International Player, German Institute for International and Security Affairs, January. ŞENER N., 2012. Ergenekon Belgelerinde Fethullah Gülen ve Cemaat, Destek Yayınevi, İstanbul. UZUN, C.D., AKGÜN, M.H. ve YÜCEL, H., 2017. 15 Temmuz Darbe Girişimi ve FETÖ, ttps://setav.org/assets/uploads/2017/07/Rapor87.pdf VAHİDE, S., 2005. Islam in Modern Turkey: An Intellectual Biography of Bediuzzaman Said Nursi Albany: State University of New York Press WEBER, M., 2007. Sosyolojinin Temel Kavramları, Çev. Medeni Beyaztaş, İstanbul: Bakış Yayınları. YANARDAĞ, M., 2006. Fethullah Gülen Hareketinin Perde Arkası Türkiye Nasıl Kuşatıldı?, Siyah Beyaz Yayınları, İstanbul. YAVUZ, H., 2009. Secularism and Muslim Democracy in Turkey, New York. ZAİMOĞLU, G., 2016. “Hegemonya ve İdeoloji Bağlamında Basının Rolü: Zaman Gazetesinde 17-25 Aralık Öncesi ve Sonrasında Yayımlanan İktidarla İlgili Haberlerdeki Söylem Değişimi Üzerine Bir İnceleme” Yayınlanmış Yükseklisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.