TEMELCİLİK-SONRASI DEMOKRASİ TEORİSİ ÜZERİNE NOTLAR: BİRLİKTE-VAROLUŞVE ANTAGONİZMA

Demokrasi teorisinde temelci (foundational) paradigmanın işleyişi köklü bir kriz içerisindedir. Bu çalışmada temelci paradigmanın eleştirisi üzerinden çağdaş politika teorisinde ortaya çıkan temelcilik-sonrası (post-foundational) tartışmalara odaklanılmaktadır. Çıkış noktası olarak temelcilik-sonrası demokrasi teorisine yön veren iki başat argüman ele alınmıştır: Birlikte-varoluş ve antagonizma. Buna göre, -başta liberal temsilî demokrasi olmak üzere-demokrasinin temelci biçimlerinin eleştirisi üzerine bina edilen temelcilik-sonrası argümanlarda, bir yanda bir arada yaşama imkânını arayan, diğer yanda ise demokrasiyi antagonistik mücadelelerin oyun alanı olarak değerlendiren iki yaklaşımın ön plâna çıktığı söylenebilir. Bu bilgiler ışığında, öncelikle temelcilik ve temelcilik-sonrası kavramları açıklanmakta; akabinde, demokrasi teorisi bağlamında temelcilik ve temelcilik-sonrası kavramlarının ne anlama geldiği analiz edilmektedir. Nihayetinde ise birlikte-varoluş ve antagonizma tartışmalarının eleştirisi ortaya konarak, bu iki yaklaşımın ötesinde bir demokrasi imkânı sorgulanmaktadır.

NOTES ON POST-FOUNDATIONALTHEORY OF DEMOCRACY: COEXISTENCE AND ANTAGONISM

In the theory of democracy, the functioning of foundationalist paradigm is in a deep-seated crisis. This study focuses on the post-foundational debates emerged in contemporary political theory through the critique of foundationalistparadigm. As the starting point, two major arguments that lead to the theory of post-foundationalist democracy are considered: coexistence and antagonism. Accordingly, in post-foundationalist arguments based on the critique of the foundationalist democracy -particularly liberal representative democracy-,there are two approaches that seek the possibility of coexistence on the one hand and evaluate democracy as the playground of antagonistic struggles on the other. In the light of this information, firstly the concepts of foundationalismand post-foundationalism are explained; then, the meanings of foundationalism and post-foundationalism in the context of the theory of democracy are analyzed. Finally, criticism of the discussions of coexistence and antagonism is put forward and a possibility of democracy beyond these two approaches is questioned.

PDF

___

Adorno, T. W. (2016). Kültür endüstrisi kültür yönetimi (M. Tüzel, N. Ülner ve E. Gen, Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.

Agamben, G. (2014). Demokrasi kavramı üstüne giriş notu. Demokrasi Ne Âlemde?, (E. Hazan, Ed.) (S. Kılıç, Çev.), 11-14. İstanbul: Metis Yayınları.

Arendt, H. (2012). Geçmişle gelecek arasında (4. Baskı) (B. S. Şener, Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.

Arendt, H. (2013). İnsanlık durumu. (7. Baskı) (B. S. Şener, Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.

Aristoteles (2013). Politika (F. Akderin, Çev.) İstanbul: Say Yayınları.

Balibar, E. (2014). Demos & ethnos & laos. Dictionary of Untranslatables: A Philosophical Lexicon (B. Cassin, Ed.), 201-203. Princeton: Princeton University Press.

Benhabib, S. (Ed.) (1996). Democracy and difference: contesting the boundaries of the political. Princeton: Princeton University Press.

Bensaïd, D. (2014). Daimi skandal. Demokrasi Ne Âlemde?, (E. Hazan, Ed.) (S. Kılıç, Çev.), 24-50. İstanbul: Metis Yayınları.

Brown, W. (2014). “Artık hepimiz demokratız…”. Demokrasi Ne Âlemde?, (E. Hazan, Ed.) (S. Kılıç, Çev.), 51-65. İstanbul: Metis Yayınları.

Çoban, F. (2010). Emek’ten eylem’e: Hannah Arendt. Günümüzde Yeni Siyasal Yaklaşımlar (Ed. H. O. İnce), 92-137. Ankara: Doğu-Batı Yayınları.

Demirtaş, M. (2016). Denetimin içkin süreci: Jean-Luc Nancy ve dünya düşüncesi. Kaygı, 187-196, (26).

Derrida, J. (2005). The politics of friendship (G. Collins, Trans.). London: Verso.

Fisken, T. (2010). Agonism. Encyclopedia of political theory (M. Bevir, Ed), 13. California: SAGE.

Habermas, J. (2001). İletişimsel eylem kuramı (M. Tüzel, Çev.). İstanbul: Kabalcı Yayınları.

Hatab, L. J. (1995). A Nietzschean defense of democracy: an experiment in postmodern politics. Chicago, Illionis: Open Court Publishing Co.

Heidegger, M. (1969). Identity and difference (J. Stambaugh, Trans.). New York: Harper & Row Publishing.

Heidegger, M. (2011). Varlık ve zaman (2. Baskı). (K. H. Ökten, Çev.). İstanbul: Agora Kitaplığı.

Henderson, T. N. (2017). Post-foundational ontology and the charge of social wightlessness in radical democratic theory: a response to Lois McNay’s misguided search for the political. Brief Encounters, 1.-16, 1(1).

Hobbes, T. (2019). Leviathan (S. Lim, Çev.) İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.

Ivison, D. (2010). Democracy. Encyclopedia of political theory (M. Bevir, Ed), 357-360. California: SAGE.

Kervfgan, J-F. (2003). Demokrasi (İ. Yerguz, Çev.). Siyaset Felsefesi Sözlüğü, (P. Raynaud ve S. Rials, Haz.), 187-195. İstanbul: İletişim Yayınları.

Kuljiš, M. B. (2014). Strong democracy and weak philosophy. Gelenek Demokrasi ve Felsefe, 312-317. III. Uluslararası Felsefe Kongresi, Uludağ Üniversitesi Fen- Edebiyat Fakültesi, 23-25 Ekim.

Laclau, E. ve Mouffe, C. (2017). Hegemonya ve sosyalist strateji (4. Baskı) (A. Kardam, Çev.). İstanbul: İleitşim Yayınları.

Lefort, C. (1988). Democracy and political theory ((D. Macey, Trans.). Oxford: Polity Press.

Locke, J. (2018). Hoşgörü üstüne bir mektup (M. Yürüşen, Çev.). Ankara: Liberte Yayınevi.

Marchart, O. (2007). Post-foundational political thought: political difference in Nancy, Lefort, Badiou and Laclau. Edinburgh: Edinburgh University Press.

Marcuse, H. (2016). Tek boyutlu insan / ileri işleyim toplumunun ideolojisi üzerine inceleme. (A. Yardımlı, Çev.). İstanbul: İdea Yayınevi.

Mouffe, C. (2015). Demokratik paradoks. (3. Baskı) (A. C. Aşkın, çev.). Ankara: Epos Yayınları.

Nancy, J-L. (2000). Being singular plural. California: Stanford University Press.

Nancy, J-L. (2010a). Demokrasinin hakikati (M. Erşen, Çev.). İstanbul: MonoKL Yayınları.

Nancy, J-L. (2010b). The truth of democracy (P-A. Brault ve M. Naas, Trans). New York: Fordham University Press.

Nancy, J-L. (2014). Sonlu ve sonsuz demokrasi. Demokrasi Ne Âlemde?, (E. Hazan, Ed.) (S. Kılıç, Çev.), 66-80. İstanbul: Metis Yayınları.

Nietzsche, F. W. (1998). Ahlakdışı anlamda doğruluk ve yalan üzerine, (O. Aruoba, Çev.). Cogito, (16), 55-66.

Nietzsche, F. W. (2017). Böyle söyledi zerdüşt (13. Baskı) (Çev. M. Tüzel). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.

Oğuz, C. (2010). Romantizm ve Carl Schmitt’de desiyonizm fikri. Günümüzde Yeni Siyasal Yaklaşımlar (Ed. H. O. İnce), 49-92. Ankara: Doğu-Batı Yayınları.

Özsel, D. (2010). Radikal demokrasi: Temelsiz ve paradoksal bir vaad. Günümüzde Yeni Siyasal Yaklaşımlar (Ed. H. O. İnce), 336-383. Ankara: Doğu-Batı Yayınları.

Rorty, R. (1996). Idealizations, foundations, and social practices. Democracy and Difference: Contesting the Boundaries of the Political (S. Benhabib, Ed.). Princeton: Princeton University Press.

Ross, K. (2014). Satılık demokrasi. Demokrasi Ne Âlemde? (E. Hazan, Ed.) (S. Kılıç, Çev.), 87-103. İstanbul: Metis Yayınları.

Rousseau, J. J. (2019). Toplum sözleşmesi (V. Günyol, Çev.). İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları.

Schaap, A. (2010). Hannah Arendt. Encyclopedia of political theory (M. Bevir, Ed), 64- 67. California: SAGE.

Schmitt, C. (2016). Siyasal ilahiyat: Egemenlik kuramı üzerine dört bölüm (E. Zeybekoğlu, Çev.). Ankara: Dost Kitabevi.

Sloterdijk, P. (2018). Yeniçağın kötü çocukları (Ş. Öztürk, Çev.). İstanbul: Edebi Şeyler.

Stambaugh, J. (1969). Introduction. Identity and Difference, 7-18. New York: Harper & Row Publishing.

Vattimo, G. (2012). Şeffaf toplum (Ü. H. Yolsal, Çev.). İstanbul: Say Yayınları.

Vergin, N. (2017). Siyasetin sosyolojisi (11. Baskı). İstanbul: Doğan Kitap.

Yaralı Akkaya, A. ve Bozdoğan, S. (2019). Hardt ve Negri’nin küresel demokrasi düşüncesi ile Laclau ve Mouffe’un radikal demokrasi projesinin karşılaştırmalı bir analizi. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 21(Ek), 357-375.