F. Hölderlin, şiirlerinde; “İlahi olan her şey hızla geçip gidiyor” 1 , “Eyvah! Neslimiz tanrısız karanlıkta yürür; Hadeste (cehennem) imiş gibi yaşar”2 der. K. Marx ; “Katı olan her şey buharlaşıyor; kutsal olan her şey dünyevileşiyor”3 demişti. Nietzsche de, Böyle Buyurdu Zerdüşt adlı kitabında maneviyatın/dinin kaybı ve sekülerleşmenin yaygınlaşmasını “Çöl büyüyor; vay haline çöl gizleyenin”4 demiş ve Şen Bilim adlı kitabında ise Hegel ’in daha önce değişik bir tarzda söylediği “Tanrı öldü” sözünü tekrarlamıştı. 5 Martin Buber, aynı temayı “Tanrı Tutulması” olarak nitelerken6 ; İngiliz şair T.S.Eliot, bu periyodu doğduğu coğrafya olan Batıya (özelde Londra) indirgeyerek, “Çorak Ülke” olarak niteler. 7 Bütün bu nitelemeler, Hegel’in “çağın nesnel ruhu” dediği şeye tekabül eder.

Soon after the enlightenment and industrial revolution mostly German speaking scholars spoke about a null and void world deprived of God and religion, transforming the world into a hornet’s nest. Have all these calamity cries been part of the West and Christendom or all-inclusive and worldwide? And much more important question remains: what was the reason for all these upheaval? My paper contends the backdrop rationale and reasons why the world was transformed into such a dreadful space Soon after the enlightenment and industrial revolution mostly German speaking scholars spoke about a null and void world deprived of God and religion, transforming the world into a hornet’s nest. Have all these calamity cries been part of the West and Christendom or all-inclusive and worldwide? And much more important question remains: what was the reason for all these upheaval? My paper contends the backdrop rationale and reasons why the world was transformed into such a dreadful space