Göç, yerleşim amacıyla, kişilerin bulundukları bölgeden ayrılarak farklı bir bölgeye gitmesini ifade etmektedir; iç ve dış göç olarak iki şekilde yapılmaktadır. Dış göç, bir ülkeden başka bir ülkeye yapılan göçü ifade ederken; iç göç ise, ülke sınırları içinde yapılan göçleri kapsamaktadır. Toplumu yansıtan bir ayna olarak sinema, toplumda yaşanan durumların ve değişimlerin gözlemlenebilir olmasına, aynı zamanda veri kaynağı olarak üzerinde akademik çalışmaların yapılabilmesine olanak tanımaktadır. Bu çalışma, 1950’lerden günümüze, Türk Sineması’nda yer alan örnek filmler üzerinden göçün, kimlik üzerine yansımalarını incelemeyi amaçlamaktadır. Çalışmada, göç nedeniyle toplumsal yapıdaki yaşanan değişimleri ve kimlik ilişkisini ortaya çıkarabilmek amacıyla sosyolojik analiz yöntemi kullanılmıştır. Çalışma sonucunda; Türkiye’de iç göçlerin 1950’lerden günümüze yüksek düzeyde olduğu görülmüştür. İç göçün belirtilen zamanlarda yüksek düzeyde olmasının nedeninin; sanayileşme, tarımda makineleşme ve devlet politikalarının olduğu tespit edilmiştir. Diğer taraftan; köylerde iş imkânlarının azalması nedeniyle, büyük şehirlere göç eden insanların yeni yerleştikleri şehir hayatına uyum sağlayamadıkları ve bu uyumsuzlukların göç eden kişilerde kimlik bunalımlarına neden olduğu görülmüştür.