Öğretmenler için Üstün Yetenekliler Eğitimine Yönelik STEM Özyeterlik Ölçeği Geliştirme Çalışması

Bu çalışmada, öğretmenler için “Üstün Yetenekliler Eğitimine Yönelik STEM Öğretmen Özyeterlik Ölçeği” (ÜYSÖÖ-Ö) geliştirilmiştir. Ölçeğin güvenirlik katsayısı 0,94 olup toplam varyansın % 76’ sını açıklamaktadır. Açımlayıcı faktör analizi sonuçlarına göre ölçek yedi alt boyutludur. Bu boyutlar ve güvenirlik katsayıları; ÜY-STEM Akademik Bilgi Öz Yeterlik Boyutu 0,80, ÜY-STEM Eğitimi Mentörlük Öz Yeterlik Boyutu 0,85, ÜY-STEM Eğitimine Teşvik Edebilme Özyeterlik Boyutu 0,91, ÜY-STEM Eğitimi Kişisel Yatkınlık Özyeterlik Boyutu 0,84, ÜY-STEM Öğretimi Tasarlama Özyeterlik Boyutu 0,82, ÜY-STEM Eğitimi Pedagojik Özyeterlik Boyutu 0,88, ÜYSÖÖ-Ö 0,94 şeklindedir. Çalışma, sonucunda ölçeğin geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu söylenebilir.

___

  • Aydeniz, M. (2017). Eğitim sistemimiz ve 21. yüzyıl hayalimiz 2045 hedeflerine ilerlerken, Türkiye için STEM odaklı ekonomik bir yol haritası. University of Tennessee.
  • Balcı, A. (2005). Sosyal bilimlerde araştırma. Ankara: Pegema Yayıncılık.
  • Bandura, A. (1997).Self-efficacy: The exercise of control. Macmillan.
  • Bryman, A. & Cramer, D. (1999). Quantitative Data Analysis with SPSS Release 8 for Windows, London and New York, Taylor & Francis e-Library, Routledge
  • Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal Bilimler için Veri Analizi El Kitabı, 7. baskı, Ankara: Pegem A Yayıncılık
  • Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2007). Research Methods in Education, (6th ed.). New York: Routledge
  • Çepni, P. D. (2017). Kuramdan Uygulamaya STEM+E Eğitimi. Ankara: Pegem Akademi.
  • Gülgün, C., Yılmaz, A., Çağlar, A. (2017). Fen bilimleri dersinde uygulanan STEM etkinliklerinde bulunması gereken nitelikler hakkında öğretmen görüşleri. Journal of
  • Current Researches on Social Sciences, 2547-9644.
  • Karasar, N. (2000). Bilimsel Arastırma Yöntemi, Ankara: Nobel.
  • Özçelik, D. A. (2018). Üstün/özel yetenekli öğrencilerle yapılan okul dışı STEM eğitiminin değerlendirilmesi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 334-351.
  • Şeker, H., Deniz, S., & Görgen, İ. (2005). Tezsiz yüksek lisans öğretmen adaylarının öğretmenlik yeterlikleri üzerine değerlendirmeleri. Kuram ve uygulamada eğitim yönetimi, 42(42), 237-253.
  • Tatlidil, H. (1992). Uygulamali çok degiskenli istatistiksel analiz. Ankara.
  • Tavşancıl, E. (2002). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi: Ankara. Nobel Yayıncılık.
  • Tezbaşaran AA. (1997). Likert Tipi Ölçek Geliştirme Kılavuzu, 2. Baskı, Türk Psikologlar Derneği Yayınları, Ankara.
  • Tortop, H. S. & Özek, N. (2013). Proje tabanlı öğrenme de anlamlı alan gezisi; güneşe enerjisi ve kullanım alanları konusu. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 44, 300-307.
  • Tortop, H.S (2018a). Üstün zekalılar için farklılaştırılmış öğretim müfredat farklılaştırma modelleri. İstanbul: Genç Bilge
  • Tortop, H.S. (2015). Üstün yetenekliler üniversite köprüsü eğitim programı ÜYÜKEP Modeli. Düzce: Genç Bilge.
  • Tortop, H.S. (2018b). Bilimsel yaratıcılık kuramları, eğitimi, değerlendirmesi, teknikler ve etkinlikler. İstanbul: Genç Bilge
  • Turgut, M. F., & Baykul, Y. (1992).Ölçekleme teknikleri. Ankara: ÖSYM Yayınları.