TEYİT MEKTUBU

Teyit mektubu, Türk Ticaret Kanunu m. 21/3'de hükme bağlanmıştır. Buna göre teyit mektubu, telefonla, telgrafla, herhangi bir iletişim veya bilişim aracıyla veya diğer bir teknik araçla ya da sözlü olarak kurulan sözleşmelerle yapılan açıklamaların içeriğini doğrulamak maksadıyla taraflardan birinin diğe­rine gönderdiği, varması gerekli irade beyanını ihtiva eden yazılı bir belgedir. Bu yazıyı alan kişi, aldığı tarihten itibaren sekiz gün içinde yazıya yahut içeri­ğine itiraz etmezse, bu yazının içeriğine uygun bir sözleşmenin ortaya çıktığı kabul edilmiş sayılır. Evvelce kurulan sözleşmelerin, esaslı noktalarından ayrı­lan bir yazı, yeni bir öneri mahiyetindedir. Buna mukabil, akdedilen sözleşme­nin yan unsurlarını açığa kavuşturmak maksadıyla gönderilen bir yazıya, karşı tarafın itiraz etmemesi, bu içeriği kabul ettiği şeklinde anlaşılmalıdır.

-

Letter of confirmation is regulated under Art. 21/3 of Turkish Commercial Code. According to this, letter of confirmation is a written document, which includes arrival needed expression and is sent from one-party to another by telephone, telegraph, any communication or information tool or any other technical appliance or verbal concluded contracts and with the aim of confirming content of made declarations. Unless receiver of this letter takes objection to the letter or its content within eight days since its arrival, it is sustained that a contract will be concluded according to the letter’s content. A letter differing from essential points of previously concluded contracts’ is a new offer. In contrast, another party does not take an objection to a letter, which is sent with the aim of getting over to concluded contracts’ not-essential points, will be sustained as accepted this content.

___

  • Arkan, Sabih, Ticari İşletme Hukuku, 16. Bası, Ankara 2012.
  • Arslanlı, Halil, Kara Ticareti Hukuku Dersleri, Umumî Hükümler, 3. Bası, İstanbul 1960. Ayhan Rıza, Güven Nazariyesi Işığında Teyit Mektubunun Hukukî Niteliği, Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C.1, S.1, Ocak- Haziran 1988, s. 159-169. Ayhan, Rıza/Özdamar, Mehmet/Çağlar, Hayrettin, Ticari İşletme Hukuku, Bası, Ankara 2012. Bucher, Eugen, (Honsell, Heinrich/Vogt, N. Peter/Wiegand, Wolfgang) Basler Kommentar, Obligationenrecht I, Art. 1- 529, 4. Auflage, 2007. Canaris, Die Vertrauenshaftung im deutschen Privatrecht, Berlin 1970 (Ülgen, s. 179’dan naklen). Domaniç, Hayri/Ulusoy, Erol, Ticaret Hukukunun Genel Esasları, İstanbul 2007. Engin, B. İlkay, “Fatura veya Teyit Mektubunda Yer Alan Vade Farkı Kaydına İtiraz Edilmemesinin Sonuçları”, İstanbul Hukuk Fakültesi Mecmuası, C. LXI, S. 1-2, s. 257-266. Eren, Fikret, Borçlar Hukuku Genel Hükümler, 14. Bası, Ankara 2012. İmregün, Oğuz, Kara Ticaret Hukuku Dersleri, Genel Hükümler-Ticaret Ortaklıkları-Kıymetli Evrak, 7. Bası, İstanbul 1984. Karayalçın, Yaşar, Ticaret Hukuku, I. Giriş-Ticari İşletme, 3. Bası, Ankara 1968. Kocayusufpaşaoğlu, Necip, (Kocayusufpaşaoğlu/Hatemi/Serozan/ Arpacı) Borçlar Hukukuna Giriş, Hukukî İşlem, Sözleşme, 5. Bası, İstanbul 20 Lettl, Tobias (Çev. Çağlar, Hayrettin), “Teyit Mektubu” Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. XII, Y. 2008, S. 1-2, s. 1237-1254, (Lettl (Çev. Çağlar)). Nomer Ertan, N. Füsun (Ülgen, Hüseyin/Teoman, Ömer/Helvacı, Mehmet/Kendigelen, Abuzer/Kaya, Arslan), Ticari İşletme Hukuku, 3. Bası, İstanbul 2009. Oğuzman, Kemal/Öz, Turgut, Borçlar Hukuku Genel Hükümler, C. I, Bası, İstanbul 2012. Pekcanıtez, Hakan/Atalay, Oğuz/Özekes, Muhammet, Medenî Usûl Hukuku, 13. Bası, Ankara 2012. Poroy, Reha/Yasaman, Hamdi, Ticari İşletme Hukuku, 14. Bası, İstanbul 2012. Postacıoğlu, İlhan, E., Medeni Usul Hukuku, 6. Bası, İstanbul 1975. Serozan, Rona, Medeni Hukuk, Genel bölüm/Kişiler hukuku, İstanbul 20 Somuncuoğlu, Ünal, “Teyit Mektubu İle İlgili Bazı Sorunlar”, Banka ve Ticaret Hukuku Dergisi, C. VIII, S. 2, Ankara 1975, s. 31-36. Ülgen, Hüseyin, Türk Ticaret Hukukunda Hukuki Görünüş Nazariyesi (Ticari İşletme Bakımından Uygulama), İstanbul 2005.