Örgütsel Yaratıcılığı Arttırmak için Öneri Geliştirme Sistemi: Atıştırmalık Üretim Sektöründe Bir Uygulama

İnovasyon ve sürekli iyileştirme kavramlarının işletmelerin gelişmeleri ve sürdürülebilirliği üzerinde giderek daha büyük rol oynadığı günümüz iş yaşamında operasyonel faaliyetlere yönelik iyileştirmelerde çalışanların katılımının dikkate alınması önemli bir gerekliliktir. Her işi en iyi o işi yapanın bildiği düşüncesi çerçevesinde çalışanların yaptıkları iş, ürettikleri ürün, işletme operasyonları, işletme algısı, ürün kalitesi, örgüt iklimi, çalışma ortamı gibi konularda öneriler geliştirilebildikleri ve bu önerilerin hayata geçirildiği bir işletmede çalışanların yaratıcı çözüm üretmeleri önemli gelişim kaynağı niteliğindedir. Bu durum aynı zamanda çalışanlarda iş tatminini olumlu yönde etkileyerek aidiyet hissinin de gelişmesine katkı sağlayacaktır. Literatürde yaratıcılık kavramı çok yer bulmak ile birlikte öneri geliştirme sistemine yönelik yeterli çalışma bulunmamaktadır. Benzer şekilde birçok büyük ölçekli işletme öneri geliştirme sistemi sayesinde kazandıkları başarıları dile getirmekte iken, sistemin yaygınlığı oldukça düşüktür. Bu çalışmanın amacı yaratıcılık kavramının ve örgütsel yaratıcılığı geliştiren öneri geliştirme sisteminin anlaşılmasına katkı sağlamaktır. Çalışmanın birinci bölümünde yaratıcılığın ne olduğu, önemi ve bireysel ve örgütsel yaratıcılık kavramlarına yer verilmiştir. İkinci bölümde öneri geliştirme sisteminin ne olduğu ve nasıl uygulandığına değinilmiştir. Uygulama bölümünde atıştırmalık imalatı sektöründe faaliyet gösteren bir işletmede Öneri Geliştirme Sistemi’nin kurulması sürecine yer verilmiştir. Sürecin planlanması, hayata geçirilmesi, yaygınlaştırılması ve sürdürülebilirliği doğrultusunda gerçekleştirilen faaliyetlere değinilmiştir. Sonuç bölümünde çalışmadan elde edilen bulgular sunularak benzer çalışmalar yapmak isteyen akademisyen ve işletmelere katkı sunmak hedeflenmiştir.

Suggestion Development System To Increase Organizational Creativity: A Practice In Snacks Production Sector

It is an important requirement to consider employee involvement in improvements to operational activities in today's business environment, where the concepts of innovation and continuous improvement play an increasingly greater role in the development and sustainability of businesses. It is important for every employee to think creatively about the work they are doing, the products they produce, business operations, business sense, product quality, organizational climate, work environment and suggestions for those who work in a business where they are dreaming. At the same time, this will contribute to improving the sense of belonging by affecting job satisfaction positively in employees. There are lots of studies on creativity in literature however there is not enough studies about suggestion development system. Similarly, while many large-scale businesses are voicing their successes thanks to suggestion development system, the extensity of the system is very low. The aim of this study is to understand the concept of creativity and the system of suggestion development that develops organizational creativity. In the first part of the work, the concepts of creativity, prejudice and individual and organizational creativity are included. In the second part, what is the suggestion development system and how it is applied. In the implementation section, the process of establishing a Suggestion Development System in an enterprise operating in the snack manufacturing sector was included. It has been mentioned that activities are carried out in the direction of planning of the process, the passing of life, dissemination and sustainability. In the conclusion section, it was aimed to contribute findings to the academicians and businesses who want to do similar studies by presenting findings obtained without working.

___

  • Akat, İ., Budak, G. ve Budak, G. (2002). İşletme Yönetimi. İzmir: Barış Yayınları. Amabile, T. M. (1998). How to Kill Creativity (Vol. 87). Boston, MA: Harvard Business School Publishing.
  • Amabile, T. M., Conti, R., Coon, H., Lazenby, J., & Herron, M. (1996). Assessing the work environment for creativity. Academy of Management Journal, 39(5), 1154- 1184.
  • Arenofsky, J. (2000). How to Put Creativity into Your Work Life. Career Word, Vol:29, Number: 1.
  • Basadur, M., & Gelade, G. (2003). Using the Creative Problem Solving Profile (CPSP) for Diagnosing and Solving Real-World Problems. Emergence, 5(3), 22-47.
  • Basadur, M., Pringle, P., Speranzini, G., & Bacot, M. (2000). Collaborative Problem Solving Through Creativity in Problem Definition: Expanding the Pie. Creativity and Innovation Management, 9(1), 54-76.
  • Bentley, T. (1999). Takımınızın Yeteneklerini Geliştirmede Yaratıcılık. (Çeviren Onur Yıldırım). İstanbul: Hayat Yayınları.
  • Barker, A. (2002), Yenilikçiliğin Simyası (Çeviren: Ahmet Kardam, Zülfü Dicleli). İstanbul: MESS Yayınları.
  • Boeddrich, H. J. (2004). Ideas In The Workplace: A New Approach Towards Organizing The Fuzzy Front End of The Innovation Process. Creativity and Innovation Management, 13(4), 274-285.
  • Buzan, T., Dottino, T. ve Isreal, R. (2001), Akıllı Lider, (Çeviren: Serdar Uçar). Alfa Basın Yayın, İstanbul.
  • Certo, S. C. (2000). Modern Management Diversity, Quality, Ethics & the Global Environment (8. Edition). London: Prentice Hall International Inc.
  • Clark, K. and James, K. (1999). Justice and Positive and Negative Creativity. Creativity Research Journal, Vol: 12, No: 4.
  • Coade, N. (2002), Her Koşulda Yaratıcı Olmak- İşletmenizde Yaratıcılığı ve Yeniliği Nasıl Teşvik Edebilirsiniz? (Çeviren: Aydın Ekim Savran). İstanbul: Epsilon Yayıncılık (1. Baskı).
  • Çellek, T. (2002). Yaratıcılığın Eğitimdeki Yeri. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi I.Ulusal Mezuniyet Sergisi ve Sempozyumu Bildiriler Kitabı. De Bono, E. (1996). Rekabetüstü. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Duran, C., & Saraçoğlu, M. (2009). Yeniliğin Yaratıcılıkla Olan İlişkisi ve Yeniliği Geliştirme Süreci. Yönetim ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(1), 57-71.
  • Fillis, I., ve & McAuley, A. (2000). Modeling and Measuring Creativity at The Interface. Journal of Marketing Theory and Practice, 8(2), 8-17.
  • Higgins, M. ve Morgan, J. (2000). The Role of Creativity in Planning: The ‘Creative Practitioner’. Planning Practice&Research, Vol: 15.
  • Higgins J. M. (1995). Innovate or Evaporate: Seven Secrets of Innovative Corporations. The Futurist, September-October.
  • Karataylı, İ. (2008). İnovasyon Fikirleri Geliştirmek için bir Teknik: TRIZ. Strateji Bülteni, Ocak-Mart.
  • Karakuş, G. (2014), Ürün ve Süreç Yeniliğinin Örgütsel Yaratıcılık Bağlamında İşletme Performansına Etkisi ve Bir Uygulama, S.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Ana Bilim Dalı, Doktora Tezi, Konya.
  • Karcıoğlu, F. ve Kaygın, E. (2013). Dönüştürücü Liderlik Anlayışının Yaratıcılığa ve Yeniliğe Etkisi. Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt: 4, Sayı:5.
  • Keskin, H. (2005). Organizasyonel Yaratıcılığın Teşvik Edilmesi. GYTE Bülten, Haziran, Sayı: 9.
  • Kovancı, A. (2001). Toplam Kalite Yönetimi, Sistem Yayıncılık, Ankara.
  • Marşap, A. (1999). Yaratıcı Liderlik. Ankara: Öncü Kitapları.
  • Matheson, D. ve Matheson, J. (1999). Akıllı Örgüt – Stratejik Ar-Ge ile Değer Yaratma (Çeviren: Meral Güzel). İstanbul: Boyner Holding Yayınları.
  • May, R. (1998). Yaratma Cesareti. İstanbul: Metis Yayınları.
  • Mumford, M. D. (2002). Social Innovation: Ten Cases From Benjamin Franklin. Creativity Research Journal, Vol: 14, No: 2.
  • Okakın, N. ve Ayvacıoğlu, M. (2014) Kurumlarda Yaratıcılık Üzerine Bir Araştırma, Marmara Üniversitesi Öneri Dergisi, 11(41), ss. 283-300.
  • Rawlinson, G. J. (1995). Yaratıcı Düşünme ve Beyin Fırtınası (Çeviren: Osman Değirmen) (1. Baskı). İstanbul: Rota Yayın.
  • Sefertzi, E. (2000). Creativity. Report Produced For The EC Funded Project. Serter, N. (1996). Giydirilmiş İnsan Kimliği. İstanbul: Der Yayınevi.
  • Sungur, N.(1997), Yaratıcı Düşünce, Özgür Yayın Dağıtım, 1.Baskı, İstanbul.
  • Şimşek, M. Ş. (2002). Yönetim ve Organizasyon (7.Baskı). Konya: Günay Ofset.
  • Yavuz, H. S. (1989). Yaratıcılık. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Matbaası.
  • Yeloğlu, H. O. (2007). Örgüt, Birey, Grup Bağlamında Yenilik ve Yaratıcılık Tartışmaları. Ege Akademik Bakış, 7 (1).
  • Yıldırım, E. (2007). Bilgi Çağında Yaratıcılığın ve Yaratıcılığı Yönetmenin Önemi, Selçuk Üniversitesi Karaman İ.İ.B.F. Dergisi, 9(12), 109-120
  • Yıldırım, R. (1998). Yaratıcılık ve Yenilik. Sistem Yayıncılık, İstanbul.
  • Woodman, R. W., Sawyer J. E., Griffin, R. W. (1993), Toward a Theory of Organizational Creativity. Academy of Management Review, Vol: 8, No: 2.
  • Yavuz, Hande (2014). https://www.capital.com.tr/capital-dergi/capitalde-buay/ sirketlerde-oneri-yagmuru (Erişim Tarihi: 24.12.2017)