Örgütsel Sinizm ile İşten Ayrılma Niyeti İlişkisi: Kamu ve Özel Sektör Farkı

Amaç-Bu araştırmanın temel amacı kamu ve özel sektördeki örgütsel sinizm ve işten ayrılma niyeti ilişkisini karşılaştırmaktadır. Yöntem-Araştırmanın evrenini Ankara’da çalışan özel güvenlik görevlileri oluşturmaktadır. Araştırmada tesadüfi örneklem kullanılmıştır. Uygulanan anket neticesinde analize uygun 2249 veri elde edilmiştir. Araştırmada Brandes, Dhalwadkar ve Dean (1999) tarafından geliştirilen Örgütsel Sinizm Ölçeği ile Scott ve arkadaşları (1999) tarafından geliştirilen İşten Ayrılma Niyeti Ölçeği kullanılmıştır. Veri analizinde t –Testi ve regresyon analizi kullanılmıştır. Bulgular- Araştırma sonuçlarına göre örgütsel sinizm ile işten ayrılma niyeti arasında pozitif yönlü ilişki bulunduğu, bu ilişkinin özel güvenlik görevlilerinin istihdam şekillerine göre farklılaştığı tespit edilmiştir. Tartışma- Araştırma sonuçları özel sektörde istihdam edilen özel güvenlik görevlileri için örgütsel sinizm algısının işten ayrılma niyeti üzerinde daha etkili olduğunu göstermektedir. Örgütsel sinizmle mücadele yöntemleri belirtilmiştir.

Relationship between Organizational Cynicism and Intention to Quit: The Difference between Public and Private Sector

Purpose- The main purpose of this study is to compare the relationship between organizational cynicism and intention to quit of public and private sector. Design/methodology/approach- The population of the study includes the private security officers working in Ankara. Random sampling is conducted in the study. As a result of questionnaires, 2249 data were found analyzable. In this study, the Organizational Cynicism Scale developed by Brandes, Dhalwadkar and Dean (1999) and Intention to Quit Scale developed by Scott et all (1999) was used. T-Test and Regression analysis was used in data analysis. Findings- According to the result of the study, it was revealed that there is a positive relationship between organizational cynicism and intent to quit, and the relationship between them differs according to private security officers’ employment type. Discussion- Research results show that the perception of organizational cynicism is more effective on the intention to quit for private security officers employed in the private sector. Ways of struggling with organizational cynicism are indicated.

PDF

___

Abraham, R. (2000), Organizational cynicism: Bases and consequences. Genetic, Social, and General Psychology Monographs, 126 (3), 269–292.
Adams, J. S. (1963). Toward an Understanding of Inequity. Journal of Abnormal and Social Psychology, 67, 422-436.
Akova, O. ve Kılıç, T. (2015). Kamu Çalışanlarının örgütsel sinizm düzeyleri ve işten ayrılma niyeti ilişkisi. Bartın Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 6 (12), 117-136.
Altay, M. (2018). Çalışma yaşam kalitesinin iş tatmini, örgütsel bağlılık ve işten ayrılma niyeti ile ilişkisinde iş yükü ve lider-üye etkileşiminin rolü. Yayınlanmamış doktora tezi. Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Andersson, L.M. ve Bateman, T.S. (1997), Cynicism in the workplace: Some causes and effects, The Journal of Organizational Behavior, 18, 449-470.
Arabacı, İ. B. (2010). The effects of depersonalization and organizational cynicism levels on the job satisfaction of educational inspectors. African Journal of Business Management, 4 (13),2802-2811.
Avcı, N. ve Küçükusta, D. (2009). Konaklama işletmelerinde örgütsel öğrenme, örgütsel bağlılık ve işten ayrılma eğilimi arasındaki ilişki. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 20(1), 33-44.
Aylan, S. (2012). Organizasyonlarda psikolojik şiddet (mobbing) ve işten ayrılma niyeti arasındaki ilişkiyi tespit etmeye yönelik konaklama işletmelerinde bir uygulama. (Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi). Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Aypar, S., Sökmen, A. ve Ekmekçioğlu, E.B. (2018). İş tatmini ve işten ayrılma niyeti ilişkisi: örgütsel özdeşleşmenin aracılık rolü. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5 (13), 116-124.
Batholomew, P. ve Onuoha, B C. (2018). Organisational cynicism and employees’ ıntention to quit. International Journal of Management Science. 5 (1), 6-9.
Beheri, L.A., Ahmed, E.S. ve Aboul-Ela, G.M.B.E. (2018). Analyzing the effect of organization cynicism on ıntention to leave: A case study on Nola Cupcakes. IOSR Journal of Business and Management, 20 (6), 20-26.
Bommer, W.H., Rich, G., ve Rubin, R. (2005). Changing attitudes about change: Longitudinal effects of transformational leader behavior on employee cynicism about organizational change, Journal of Organizational Behavior, 26, 733-753.
Brandes, P, Dharwadkar, R. ve Dean, J. W. (1999). Does organizational cynicism matter? Employee and supervisor perspectives on work outcomes. Eastern Academy of Management Proceedings, 150-153. Outstanding Empirical Paper Award.
Brandes, P. (1997), Organizational cynicism: Its nature, antecedents, and consequences, (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Division of Research and Advanced Studies of the University of Cincinnati, USA.
Brown, M. ve Cregan, C. (2008). Organizational change cynicism: The role of employee involvement. Human Resource Management, 47(4), 667–686
Bulut, M.B. (2018). Örgütsel bağlılık, örgütsel sinizm ve işten ayrılma niyetinin yatırım modeli çerçevesinde incelenmesi. Journal of International Social Research, 11, 270-289.
Cartwright S. ve Holmes N. (2006), The meaning of work: The challenge of regaining employee engagement and rejecteducing cynicism, Human Resource Management Review, 16, 199–208.
Cesur, A. (1998). İş görenlerin çalışma hayatına ilişkin sorunlarının iş tatmini yönünden incelenmesi (Yayınlanmamış Master Tezi). Kocaeli: Kocaeli Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
COESS (2017). Avrupa Özel Güvenlik Şirketleri Birliği’nin 2015 Raporu. http://www.coess.org/newsroom.php?page=facts-and-figures . Erişim tarihi: 01.03.2019
Cole, M.S., Brunch, H. ve Vogel, B. (2006), Emotion as mediators of the relations between percived supervision support and psychological hardiness on employee cynicism. Journal of Organizational Behavior, 27, , 463-484.
Cotton, J.L. ve Tuttle, J.M. (1986). Employee turnover: A meta-analysis and review with ımplications for research. The Academy of Management Review, 11(1), 55-70.
Çalışkan, A. ve Pekkan, N.U. (2019). Sağlık sektörü çalışanlarında tükenmişlik duygusunun işten ayrılma niyetine etkisi: Kişi-Örgüt uyumunun aracılık rolü. Business and Economics Research Journal, 10 (2), 469-481.
Çelik, M. ve Yıldız, B. (2018). Hemşirelerde mesleki bağlılık, özdeşleşme ve işten ayrılma niyeti ilişkisi: Kamu sektörü ve özel sektör karşılaştırması. Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 2(2), 47-75.
Çevik Kılıç, D.B. (2016). Adams’ın Eşitlik Teorisi bağlamında müzik öğretmenlerinin iş tatminini belirlemeye yönelik bir araştırma. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19 (36), 193-235.
Dean, J.W., Brandes, P. ve Dharwadkar, R. (1998).Organizational cynicism. Academy of Management Review, 23 (2), 341-352.
Demirci, U. (2019). İş doyumu ile işten ayrılma niyeti ilişkisine istihdam şekillerinin etkisi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12 (62), 1246-1258.
Dirik, D., Eryılmaz, İ. ve Köse, S. (2016). Örgütsel adalet, iş tatmini ve işten ayrılma niyeti arasındaki ilişkide lider-üye etkileşiminin aracılık etkisi. Bildiri, 4.Örgütsel Davranış Kongresi, Adana: Çukurova Üniversitesi.
Eaton, J. A. (2000), A Social Motivation Approach to Organizational Cynicism, (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Graduate Program in Psychology, York University, Toronto.
Efilti, S., Gönen, Y. Ö. ve Öztürk, F. Ü. (2008). Örgütsel sinizm: Akdeniz Üniversitesi’nde görev yapan yönetici sekreterler üzerinde bir alan araştırması. 7. Ulusal Büro Yönetimi ve Sekreterlik Kongresi Bildiri Kitabı. 22-24 Ekim. Trabzon: Karadeniz Teknik Üniversitesi, 279-290.
Elangovan, A. R. (2001). Causal ordering of stress, satisfaction and commitment, and ıntention to quit: A structural equations analysis. Leadership & Organization Development Journal, 22 (4), 159-165.
Emami, R., Moradi, E., Idrus, D. ve Almutairi, D.O. (2012). Investing the relationship between organizational learning culture, job satisfaction and turnover intention in it SMEs. International Journal of Innovative Ideas, 12 (1), 8-23.
Fero, H. C. (2005). Flow and cynicism in the workplace (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Claremont Graduate University, Claremont, California.
Fleming, P. (2005), Workers playtime? Boundaries and cynicism in a “Culture of Fun” program. The Journal of Applied Behavioral Science, 41(1), 285-303.
Folger, R. ve Russell C. (1998). Organizational justice and human resource management. Sage Publications, Thousand Oaks London, New Delhi.
Guardian (2017). https://www.forbes.com/sites/niallmccarthy/2017/08/31/ private-security-outnumbers-the-police-in-most-countries-worldwide-infographic/#4e4fed94210f Erişim tarihi: 10.10.2018
Gülcü, M. (2002). Özel Güvenliğin Felsefesi (I). Polis Dergisi, 36, 58-70.
James, M. S. L., (2005). Antecedents and consequences of cynicism in organizations: An examination of the potential positive and negative effects on school systems. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). The Florida State University, USA
Johnson, J. L. ve O'Leary-Kelly, A. M. (2003). The effects of psychological contract breach and organizational cynicism: not all social exchange violations are created equal. Journal of Organizational Behavior, 24 (5), 627-647.
Kabataş, A. (2010). Örgütsel sinizm ile örgütsel vatandaşlık davranışı arasındaki ilişkilerin incelenmesi ve bir araştırma. (Yayınlanmamış yükseklisans Tezi). Kocaeli: Kocaeli Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Kalağan, G. (2009). Araştırma Görevlilerinin Örgütsel Destek Algıları İle Örgütsel Sinizm Tutumları Arasındaki İlişki. (Yüksek Lisans Tezi). Antalya: Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı Eğitim Yönetimi ve Denetimi Programı.
Kanter, D. L., ve Mirvis, P. H. (1989). The Cynical Americans: Living and working in an age of discontent and disillusion. San Francisco: Jossey-Bass.
Kanter, D.L. ve Mirvis, P.H. (1991). Cynicism: The new American malaise. Business and Society Review, 91 (77), 57-61.
Karacaoğlu, K. ve İnce, F. (2012). Brandes, Dharwadkar ve Dean’in (1999) Örgütsel Sinizm Ölçeği Türkçe formunun geçerlilik ve güvenilirlik çalışması: Kayseri Organize Sanayi Bölgesi örneği. Business and Economics Research Journal, 3 (3), 77-92.
Khan, M.A. (2014). Organizational cynicism and employee turnover intention: Evidence from banking sector in Pakistan. Pakistan Journal of Commerce and Social Sciences, 8 (1), 30-41.
Kitapçı, H., Kaynak, R. ve Ökten, S. (2014). The effect of empowerment on job satisfaction and turnover intention: A comparative study of public and private sector. International Review of Economics and Management, 1 (1),49-73.
Koçel, Tamer (2005). İşletme Yöneticiliği, Beta Yayınları, İstanbul.
Korkut, A. ve Aslan, M. (2016). Organizational cynicism levels of teachers in secondary schools in Turkey. E-International Journal of Educational Research, 7 (2), 91-112.
Kudo, F.T., Sakuda, K.H. ve Tsuru, G.K. (2016). Mediating organizational cynicism: Expolring The role of hope theory on job satisfaction. Universal Journal of Management, 4 (12), 678-684.
Lam, T., Zhang, H. ve Baum, T. (2001). An investigation of employees’ job satisfaction: The case of hotels in Hong Kong. Tourism Management, 22 (2), 157-165.
Lee, K.E. (2011). Moderating effects of leader-member exchange (lmx) on job burnout in dietitians and chefs of ınstitutional foodservice. Nutrition Research and Practice, 5 (1), 80-87
Lee, Y.W., Dai, Y. T. ve McCreary, L. L. (2015). Quality of work life as a predictor of nurses' intention to leave units, organisations and the profession. Journal of Nursing Management, 23, 521-531
Mafini, C. ve Dubihlela, J. (2013). Determinants of military turnover of technical air-force specialists: An empirical case analysis. Mediterranean Journal of Social Sciences, 4(3), 523-534.
Mirvis, P.H. ve Kanter, D.L. (1991). Beyond Demography: a psychographic profile of the workforce. Human Resource Management, 30(1): 45-68.
Mobley, W.H. (1982). Employee turnover: Causes, consequences, and control. Massachusetts: Addison-Wesley Series on Managing Human Resources
O’Neill, J. W., Harrison, M. M., Cleveland, J., Almeida, D., Stawski, R. ve Crouter, A.C. (2009). Work–Family climate, organizational commitment, and turnover: multilevel contagion effects of leaders. Journal of Vocational Behavior, 74 (1), 18-29.
Olowokere, B.O., Chovwen, C.O. ve Balogun, S.K. (2014). Determinants of job hopping experience among private and public sector employees’ turnover intention. IFE PsychologIA : An International Journal. 22(2), 114-124.
Ongori, H. (2007). A review of the literature on employee turnover. African Journal of Business Management, 1, 49-54.
Örücü, E ve Özavşarlıoğlu, S. (2013). Örgütsel adaletin çalışanların işten ayrılma niyetine etkisi: Güney Afrika Cumhuriyetinde bir uygulama. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10 (23), 335-358.
Özgener, Ş., Öğüt, A. ve Kaplan, M. (2008). İşgören- işveren ilişkilerinde yeni bir paradigma: Örgütsel sinizm. (Ed: M. Özdevecioğlu ve H. Karadal). Örgütsel Davranışta Seçme Konular. Ankara: İlke Yayınevi, 53-72.
Özler E.D., Atalay G. C. ve Şahin D. M. (2010), Örgütlerde sinizm güvensizlikle mi bulaşır?, Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 2(2), 47-57.
Pelit, N. ve Pelit, E. (2014). Mobbing ve Örgütsel Sinizm. Detay Yayıncılık, Ankara Peter, B. ve Chima, O.B. (2018). Organizational cynicism and employees’ ıntention to ouit. International Journal of Management Science, 5 (1), 6-9.
Polat, S. ve Güngör, G. (2014). Relationship between organizational change synicism and some variables in Turkish public schools. Antropologist, 18 (3), 1019-1027.
Price, J. ve Mueller, C. (1981). A causal model of turnover for nurses. Academy of Management Journal, 34, 543-565.
Rusbelt, C. E., Farrell, D., Rogers, G. ve Mainous, A. G. (1988). Impact of exchange variables on exit, voice, loyalty and neglect: An ıntegrative model of responses to decline job satisfaction. Academy of Management Journal, 31 (3): 599-627.
Sağlam Arı, G., Bal, H. ve Çına Bal, E. (2010). İşe bağlılığın tükenmişlik ve işten ayrılma niyeti ilişkisindeki aracılık etkisi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 15(3), 143-166.
Scott C. R., Connaughton S. L., Diaz-Saenz H. R., Maguire K., Ramirez R., Richardson B., Shaw S. P. ve Morgan D. (1999). The impacts of communication and multiple identifications on intent to leave : A multimethodological exploration. Management Communication Quarterly, 12 (3), 400 – 435.
Searle, M. S. (2000). Is leisure theory needed for leisure studies?, Journal of Leisure Research, 32 (1), 138-139.
Serçeoğlu, N., Işık, Z. ve Çetinkaya, M.Y. (2016). İşyeri zormalığının işten ayrılma niyeti üzerine etkisi: Konaklama işletmelerinde çalışan personel üzerine bir araştırma. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9 (45), 1099-1109.
Sipahi, H. ve Kartal, Y. (2018). Nepotizmin örgütsel sessizlik ve işten ayrılma niyeti üzerindeki etkisi. İş’te Davranış Dergisi. 3(2), 109-118
Steel, R.P. ve Ovalle, N.K. (1984) A review and meta-analysis of research on the relationship between behavioral intentions and employee turnover. Journal of Applied Psychology, 69(4), 673-686.
Tabachnick, B.G. ve Fidell, L.S. (2013). Using Multivariate Statistics (sixth ed.) Pearson, Boston. Tekin, İ.Ç. ve Bedük, A. (2015). A study on measuring public and private hospital employees’ organizational commitment and organizational cynicism levels: The case of Konya. International Journal of Research in Business Studies and Management, 2 (2), 1-15.
Tekiner, M.A. ve Tavas, B. (2016). Analysis of the organizational cynicism and organizational loyalty: turkish police department sample. International Journal of Human Sciences, 13 (1), 2338-2348.
Tett, R. P., ve Meyer, J. P. (1993). Job satisfaction, organizational commitment, turnover intention, and turnover: Pathanalyses based on meta-analytic findings. PersonnelPsychology, 46, 259-293.
TOBB (2014). Türkiye Özel Güvenlik Hizmetleri Meclisi Sektör Raporu 2014. Ankara. https://tobb.org.tr/Documents/yayinlar/2014/ozel_guvenlik_meclisi_int.pdf Erişim tarihi: 08.05.2019
Tolay, E. (2008). Eğitim, örgütsel bağlılık ve işten ayrılma niyeti arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Ege Academic Review, 7, 613-628.
Turgut, H., Soran, S. ve Ateş, M.F. (2017). Örgütsel özdeşleşme işten ayrılma niyeti ilişkisinde psikolojik dayanıklılığın aracı rolü. Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi (16. UİK Özel Sayısı), 577-592.
Turunç, Ö. Ve Çelik, M. (2010). Örgütsel özdeşleşme ve kontrol algılamalarının, çalışanların işten ayrılma niyeti ve iş performansına etkisi. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 24 (3), 163-181.
Türker, N. (1995) Konaklama işletmelerinde işgücü devri. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Wang, Y., Yang, C. Ve Wang, K. (2012). Comparing public and private employees’ job satisfaction and turover. Public Prsonnel Management. 41(3), 557-573.
Wanous, J.P., Reichers, A. E., ve Austin, J. T. (2000), Cynicism about organizational change measurement, antecedents, and correlates. Group & Organizational Management, 25 (2), 132-53.
Wasti, S.A. (2005). Commitment profiles: Combinations of organizational commitment forms and job outcomes. Journal of Vocational Behavior, 67(2), 290-308.
Wrightsman L. S. (1992). Assumptions about human nature ımplications for researchers and practitioners. Newbury Park: Sage Publications, Inc.
Yalçın, U. (2017). Araştırma görevlilerinin örgütsel sinizm algılarının işten ayrılma niyetine etkisi. (Yayınlanmamış Yükseklisans Tezi). Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Yasım, Y.K ve Uğur, A. (2016). Bankacı kadınların örgütsel sinizmin algılarının işten ayrılma niyetine etkisi: Ordu ili örneği. OÜSOBİAD, 554-572.
Yazıcıoğlu, İ. (2009). Konaklama işletmelerinde işgörenlerin örgütsel güven duyguları ile iş tatmini ve işten ayrılma niyetleri üzerine bir alan araştırması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 8 (30), 235-249.
Yazıcıoğlu, Y. ve Erdoğan, S. (2004). Spss uygulamalı bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Detay Yayıncılık.
Yenihan, B., Öner, M. ve Çiftyıldız, K. (2014). İş stresi ve işten ayrılma niyeti Arasındaki ilişki: Otomotiv işletmesinde bir araştırma. Çalışma İlişkileri Dergisi, 5(1), 38-49.
Yıldız, M. (2014). İçsel pazarlamanın iş tatmini ve işten ayrılma niyeti üzerindeki rolü: Spor ve fiziksel etkinlik işletmeleri üzerinde amprik bir inceleme. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu, 1, 137-146.
Zeytinoglu, I. U., Denton, M., Davies, S., Baumann, A., Blythe, J. ve Boos, L. (2007). Deteriorated external work environment, heavy workload and nurses' job satisfaction and turnover intention. Canadian Public Policy, 33, 1, 31-47.