Örgütsel İletişim Açısından Örgütlerde Söylenti ve Dedikodunun Değerlendirilmesi

Amaç – Bu çalışma örgütlerde söylenti ve dedikodunun biçimsel iletişim sistemi bağlamında kavramını araştırmak için yapılmıştır. İş görenlerin söylenti ve dedikoduya dönük fikirleri, kullanım amaçları, ne zaman meydana çıktığı, hangi yönetim şekillerinin söylenti ve dedikodunun artışına sebep olduğu konularının araştırılması için yapılmış bu çalışma üç başlıkta irdelenmiştir. İlk başlıkta iletişim kavramını, ikinci başlıkta örgütlerde söylenti ve dedikodu kavramı ve son başlıkta ise bir uygulama irdelenmiştir. Yöntem – Söylenti ve dedikodunun örgütler içinde örgütsel iletişim bakımından araştırılması niyetiyle yapılmış olan çalışmada mülakat yönteminden faydalanılmıştır ve nitel bir araştırmadır. Çalışmanın örneklemini; Bursa’da otomotiv tedarik endüstrisinde çalışan bir kurumdaki on beş mavi yaka ve beş beyaz yaka iş gören oluşturmaktadır. Bulgular ve Tartışma – Çalışmanın sonucu olarak; gayri resmi iletişim yollarından söylenti ve dedikodunun resmi iletişim yollarından oluşan yetersizlikleri kapatması için kullanıldığı görülmüştür. Bunun yanında, genelde organizasyonda önemli değişiklikler olduğunda, çalışan devir hızındaki artış dönemlerinde, kurumun iktisadi zorluk yaşadığı dönemlerde, maaş artış dönemlerinde meydana geldiği ve iyi yönetilmez ise iş görenlerin streslerini arttırmakla birlikte odaklanamama, tedirginlik, çatışmaların yükselmesiyle motivasyon düşüklüğü doğurduğu görülmüştür.

An Evaluation of Rumour and Gossip in Organizations in terms of Organizational Communication

Purpose – The study was conducted to investigate the concept of the rumour, gossip in organizations in context of formal communication system. The study which was conducted to investigate rumor, gossip ideas of employees, their purpose of use, when it occurred, which forms of management caused the rumor and gossip to increase, is examined under three headings. Concept of communication in first title, the concept of rumor, gossip in organizations in the second title, and an application in the last title are examined. Design/methodology/approach – This study which was conducted with intention of researching rumor, gossip in terms of organizational communication within organizations, was used in the interview method and is a qualitative research. Sample of study consists of fifteen blue collar, five white collar employees in an institution working in the automotive supply industry in Bursa. Findings and Discussion – As a conclusion, rumour and gossip from informal communication methods were used to cover the inadequacies of formal communication methods. Additionally, it has been observed it occurs during periods of increase in employee turnover rate, periods of economic difficulties, periods of increase in salary, and if it is not well managed, it increases the stress of the employees, but also leads to lack of focus, unease, and lack of motivation due to the rise of conflicts.

PDF

___

Bayramoğlu, G. (2019). Fısıltı Gazetesinin Yönetimi: Kamu ve Özel Sektör Yöneticileri Arasında Karşılaştırmalı Bir Uygulama. Yönetim ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 26(1), 181-199.
Bektaş, M., & Erdem, R. (2015). Örgütlerde İnformal İletişim Süreci: Kavramsal Bir Çerçeve. AKÜ İİBF Dergisi, 17(1), 125-139.
Berger , C. R., & Calabrese, R. J. (1975). Some Explorations in Initial Interaction and Beyond: Toward a Developmental Theory of Interpersonal Communication. Human Communication Research, 99-112.
Bordia, P., Jones, E., Gallois, C., Callan, V. J., & DiFonzo, N. (2006). Management Are Aliens!: Rumors and Stress During Organizational Change. Group & Organization Management, 31(5), 601–621.
Çağlar, İ., & Kılıç, S. (2011). Eğitim Fakülteleri İçin Genel İletişim (2 b.). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
Difonzo , N., & Bordia, P. (2007). Rumor Psychology: Social And Organizational Approaches. Washington, D.C.: American Psychological Association (APA).
Drucker, P. F. (2013). Büyük Değişimler Çağında Yönetim (3 b.). (Z. Dicleli, Çev.) İstanbul: Optimist Yayınları.
Eder, D., & Enke, J. L. (1991). The Structure Of Gossip: Opportunities And Constraints On Collective Expression Among Adolescents . American Sociological Review, 56(4), 494-508.
Eğinli , A. T., & Bitirim , S. (2008). Kurumsal Başarının Önündeki Engel : Zehirli ( Toksik ) İletişim. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 5(3), 124-140.
Eroğlu , E. (2005). Yöneticilerin Dedikodu ve Söylentiye Yönelik Davranış Biçimlerinin Belirlenmesi (Afor Taşıma Hizmetleri A.Ş’de Bir Uygulama). Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(13), 203-218.
Hafen , S. (2004). Organizational Gossip: A Revolving Door Of Regulation And Resistance. Southern Communication Journal , 69(3), 223-240.
Hagemann, G. (1995). Motivasyon El Kitabı (1 b.). (G. Aksan , Çev.) İstanbul: Rota Yayınları.
Harris, T. E., & Nelson, M. D. (2009). Applied organizational communication: Theory and practice in a global environment (3 b.). New York: Lawrence Erlbaum Associates.
Houmanfar, R., & Johnson, R. (2003). Organizational Implications of Gossip and Rumor. Journal of Organizational Behavior Management, 23(2/3), 117-138.
Kılınçarslan, S. (2016). İletişime Giriş (1 b.). Ankara: Seçkin Yayınları.
Koçel, T. (2013). İşletme Yöneticiliği; Yönetim ve Organizasyon, Organizasyonlarda Davranış, Klasik, Modern, Çağdaş ve Güncel Yaklaşımlar (13 b.). İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
Kramer, M. W. (2004). Managing Uncertainty in Organizational Communication. New York: Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
Kurland, N. B., & Pelled, L. H. (2000). Passing The Word: Toward A Model Of Gossip And Power In The Workplace. Academy Of Management Review, 25(2), 428-438.
Michelson, G., & Mouly , S. (2004). Do Loose Lips Sink Ships? The Meaning, Antecedents And Consequences Of Rumour And Gossip In Organisations. Corporate Communications: An International Journal, 9(3), 184- 201.
Noon, M., & Delbridge, R. (1993). News From Behind My Hand: Gossip in Organizations. Organization Studies: An international multidisciplinary journal devoted to the Studies of organizations, organizing, and the organized in and between societies, 14(1), 23-36.
Rosnow, R. L. (2001). Rumor and gossip in interpersonal interaction and beyond: A social exchange perspective. R. M. Kowalski (Dü.) içinde, Behaving badly: Aversive behaviors in interpersonal relationships (s. 203-232). Washington, DC, US: American Psychological Association.
Rosnow, R. L., & Foster, E. K. (2005). Rumor and Gossip Research. Psycholocigal Science Agenda, 19(4), 1-4.
Sabuncuoğlu, Z., & Tüz, M. (2013). Örgütsel Davranış (5 b.). Bursa: Aktüel Yayınları.
Solmaz, B. (2004). Kurumsal Söylenti ve Dedikodu Türkiye'deki İşletmeler Üzerine Bir Uygulama (1 b.). Konya: Tablet Kitapevi.
Solmaz, B. (2006). Söylenti ve Dedikodu Yönetimi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(16), 563-575.
Şimşek, M. Ş., Akgemci, T., & Çelik , A. (1998). Davranış Bilimlerine Giriş ve Örgütlerde Davranış. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Tutar, H., & Erdönmez, C. (2005). İşletme Becerileri ve Grup Çalışması (6 b.). Ankara: Detay Yayıncılık.
Tutar , H., Yılmaz , M. K., & Erdönmez , C. (2003). Genel ve Teknik İletişim (1 b.). Ankara : Nobel Yayın Dağıtım.
Tutar , H., & Yılmaz , M. K. (2013). İletişim Genel ve Örgütsel Boyutuyla (10 b.). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Usta, M. E., Kaya, A., & Özyurt, D. (2018). Örgütsel Dedikodu Yönetimi. Harran Maarif Dergisi, 3(2), 1-13. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/568372 adresinden alındı.
Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (6 b.). Ankara: Seçkin Yayınevi.