Katılım Bankalarının Ekonomik Büyümede Rolü: Mevduat Bankaları İle Karşılaştırmalı Bir Analiz

Amaç – Bu çalışma, Türkiye’nin 2003 yılı sonrasında gerçekleştirmiş olduğu ekonomik büyümeye katılım bankalarının katkısının olup olmadığını araştırmayı amaçlamaktadır. Yöntem – Büyüme ile katılım ve mevduat bankaları arasındaki uzun dönemli ilişkiyi tespit etmek için Johansen Eşbütünleşme testi kullanılmıştır. Uzun dönemli ilişkinin tespit edildiği durumda ilişkinin yönü Tamamen Değiştirilmiş En Küçük Kareler (FMOLS) yöntemi ile test edilecektir. Uzun dönemli ilişki bulunduğu taktirde nedensellik ilişkisini araştırmak için Granger Nedensellik testi kullanılacaktır. Araştırma için katılım ve mevduat bankalarının toplanan fonlar, kullandırılan krediler ve aktif verileri kullanılmıştır. Bulgular – Test sonuçlarına göre ekonomik büyüme ile katılım bankaları arasında uzun dönemli ilişki bulunamamıştır. En küçük kareler testinde elde edilen katsayılara göre mevduat bankalarının büyümeye katkısının daha fazla olduğu tespit edilmiştir. Mevduat bankaları ile büyüme arasında çift taraflı nedensellik ilişkisi bulunmuştur. Tartışma – Bu sonuçlara göre mevduat bankaları ve ekonomik büyüme arasında birbirini etkileyen bir mekanizma mevcuttur. Özellikle mevduat banklarındaki krediler büyümeyi olumlu yönde etkilemektedir. Katılım bankalarının bu mekanizma içindeki rolü zayıftır ve büyüme ile uzun dönemli ilişkisi yoktur.

(Participation Banks Role in Economic Growth: A Comparative Analysis with Deposit Bank)

Purpose – The aim of this paper is to seek after 2003 whether participation banks contribute to growth performance in Turkey. For the research, the funds, the credits and the asset data of participation and deposit banks used. Design/methodology/approach – Johansen Cointegration test is used to determine the long-term relationship between growth and participation and deposit banks. If the long-term relationship is detected, the direction of the relationship will be tested by the Fully Modified Least Squares (FMOLS) method. If there is a long term relationship, Granger Causality test will be used to reaesrch the causality relationship. The funds, loans extended and asset data of participation and deposit banks is used for the tests. Findings – Our results reveal that there is no long run relation between growth and participation banks. In a FMOLS, contribution to the growth of deposit banks is highest. There is a bilateral causality relationship between deposit banks and growth. Discussion – According to these results, there is a mechanism affecting each other between deposit banks and economic growth. In particular, credits in deposit banks have a positive impact on growth. The role of participation banks in this mechanism is weak and has no long-term relationship with growth.

PDF

___

Abduh, M. ve Omar, M. A. (2012). Islamic Banking and Economic Growth: The Indonesian Experience, International Journal of Islamic and Middle Eastern Finance and Management, 5(1), 35-47.
Dickey, D, Fuller W. (1979). Distribution of the Estimators for Autoregressive Time Series with a Unit Root, Journal of the American Statistical Association. 74, 427—431.
Dickey, D, Fuller W. (1981), The likelihood ratio statistics for Autoregressive Time Series with a Unit Root, Econometrica. 49, 1057-1072.
Engle, R. F.ve Granger, C.W.J. (1987). Co-integrationand Error Correction: Representation, Estimation and Testin, Econometrica, 55, 251-276.
Furqani, H. ve Mulyany, R. (2009). Islamic Banking And Economic Growth: Empirical Evidence From Malaysia, Journal of Economic Cooperation and Development, 30(2), 59-74.
Granger. C.W.J. (1986). Developments In The Study Of Coıntegrated Economıc Varıables, Oxford Bulletin of Economics and Statistics. 48(3), 213-228
Johansen S. (1988). Statistical Analysis of Cointegration Vectors, Journal of Economic Dynamics and Control, 12, 231-254.
Kassim S. (2016). Islamic finance And Economic Growth: The Malaysian Experience, Global Finance Journal. 30, 66-76.
Lebdaoui H. (2016). Islamic Banking Presence And Economic Growth in Southeast Asia, International Journal of Islamic and Middle Eastern Finance and Management, 9(4), 551-569
Majid. M.S. (2016). Dynamic Interactions Between the Islamic Stock Prices and Macroeconomic Variables: Evidence from Malaysia, DLSU Business & Economics Review. 26(1), 92-100.
Majid. M.S ve Kassim S. H. (2015). Assessing The Contribution Of Islamic Finance To Economic Growth, Journal of Islamic Accounting and Business Research, 6(2), 292-310.
Philips, P.C.B. ve Perron P. (1988). Testing for a Unit Root in Time Series Regression. Biometrika, 75, 335-346.
Phillips, P.C.B, ve Hansen, B. (1990). Statistical Inference in Instrumental Variables Regression with I(1), Processes. Review of Economic Studies. 57, 99-125.
Phillips, P.C.B. (1995). Fully Modified Least Squares and Vector Autoregression, Econometrica 63, 1023-1078.
Tabash, M. I. ve Dhankar, R. S. (2014). Islamic Finance and Economic Growth: An Empirical Evidence from United Arab Emirates (UAE), Journal of Emerging Issues in Economics, Finance and Banking, 3(2), 1069-1085.
Tunay B. K. (2016). İslami Bankacılık ile Ekonomik Büyüme Arasında Nedensellik İlişkileri, Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 23(2), 485-502.