Nazan YELKİKALAN, Selma KILIÇ KIRILMAZ, Sena ERDEN AYHÜN

İşletme Yöneticilerinin Endüstri 4.0 ve İnsan Kaynakları Yönetimi Algılarının Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma

Amaç – Son zamanlarda, Endüstri 4.0 iş dünyasını ve insan kaynakları yönetimini en çok etkileyen konulardan birisidir. Bu nedenle bu araştırmanın amacı; işletme yöneticilerinin Endüstri 4.0 ve insan kaynakları yönetimi algılarının belirlenmesidir. Yöntem – Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden yarı yapılandırılmış mülakat yöntemi kullanılmıştır. Araştırma için geniş bir literatür taraması yapıldıktan sonra bir soru formu oluşturulmuştur. Oluşturulan bu soru formu, 11 (onbir) işletme yöneticisi ile yüz yüze görüşülerek doldurulmuştur. Görüşmelerden elde dilen veriler Nvivo 12 paket programı yardımıyla analiz edilmiştir. Bulgular – İşletme yöneticilerinin Endüstri 4.0 algıları konusunda; Endüstri 4.0’ın hem olumlu hem olumsuz yönlerinin olduğunu düşündükleri, Endüstri 4.0’a geçiş aşamasında bazı güçlükler yaşadıkları, bazı işletme sahiplerinin işletmelerinin Endüstri 4.0’a hazır ve uygulayıcı olduğunu düşünürken diğer bazılarının dijitalleşme ve donanım konusunda sorunlar yaşadıkları belirlenmiştir. İnsan kaynakları açısından; işletme yöneticilerinin, mavi yakalı çalışanlarda eğitim eksikliğinden kaynaklı beceri sorunlarının olduğunu, Endüstri 4.0 ile birlikte özellikle mavi yakalı çalışan sayısında azalma olacağı yönünde bir beklentilerinin olduğunu, beyaz yakalı çalışanlarda en çok duygusal zekâ, robotik kodlama, yabancı dil ve yazılım yeteneklerine ihtiyaç duyulacağını, mavi yakalı çalışanlarda proje okuması yapabilmenin ve teknik bilginin önemli olacağın, bununla birlikte tüm çalışanlar için; analitik düşünme, ekip çalışmasına yatkınlık, iletişim, problem çözme, tüm çalışanların teknoloji okur-yazarlığı, yaratıcılık ve yenilikçilik becerilerine sahip olmalarının oldukça önemli olacağını düşündükleri belirlenmiştir. Tartışma – Yapılan araştırma sonucunda işletme yöneticilerinin, Endüstri 4.0 kavramı ve insan kaynaklarına etkileri konusunda belli bir düzeyde bilgilerinin ve farkındalıklarının olduğu söylenebilir. Ancak bununla birlikte işletme yöneticilerinin bu değişim ve dönüşümü işletmeleri için bir fırsat olarak görüp proaktif bir şekilde yaklaşmaları gerekmektedir. Endüstri 4.0 ve insan kaynakları alanında ülkemizde sınırlı sayıda araştırma bulunmaktadır. Yapılan araştırma sonuçlarının hem işletmelere hem de literatüre önemli bir katkı sağlayacağı düşünülmektedir.

A Research on The Determination of Business Managers' Perceptions of Industry 4.0 and Human Resources Management

Purpose – Recently, Industry 4.0 is one of the issues that affect the business world and human resources management the most. Therefore, the purpose of this research is; is to determine the perceptions of business managers about Industry 4.0 and human resources management. Design/methodology/approach – Semi-structured interview method, one of the qualitative research methods, was used in the study. A questionnaire form was created after a large literature review for the research. This questionnaire form was filled in by meeting face to face with 11 (eleven) business managers. The data obtained from the interviews were analyzed with the help of Nvivo 12 package program. Findings – On Industry 4.0 perceptions of business managers; It has been determined that they think there are both positive and negative aspects of Industry 4.0, they have some difficulties during the transition to Industry 4.0, some business owners think that their businesses are ready and implementing Industry 4.0, while others have problems with digitalization and hardware. Regarding human resources; Business managers have skill problems in blue-collar employees due to lack of training, they expect a decrease especially in the number of blue-collar employees with Industry 4.0, and white-collar employees will need emotional intelligence, robotic coding, foreign language and software skills, and blue-collar also It is important to be able to read projects and know technical knowledge, however for all employees; It has been determined that analytical thinking, teamwork skills, communication, problem solving, technological literacy, creativity and innovation skills will be very important. Discussion – As a result of the research, it can be said that business managers have a certain level of knowledge and awareness about the concept of Industry 4.0 and its effects on human resources. However, business managers need to see this change and transformation as an opportunity for their businesses and approach them proactively. There are a limited number of researches in our country in the field of Industry 4.0 and human resources. It is thought that the results of the research will contribute to both businesses and the literature.

PDF

___

Asiltürk, A. (2018). İnsan kaynakları yönetiminin geleceği: İK 4.0, Journal of Awareness, 3(Özel Sayı), 227-544.

Becker, T. ve Stern, H. (2016). Future trends in human work area design for cyber-physical production systems, Procedia CIRP, 57, 404-409.

Chulanova, Z. K. (2019). Professional standards as a factor of adaptation of human resources to the industry 4.0: approaches to development and ımplementation, Journal of Human Resource Management, 22(1), 12- 20.

Çevik, D. (2019). KOBİ’lerde sanayi 4.0’ın uygulanabilirliği ve yönetici bakış açılarının değerlendirilmesi, Uluslararası Bilimsel Araştırmalar Dergisi (IBAD), 4(2), 277-291.

Çiftçioğlu, B. A., Mutlu, M. ve Katırcıoğlu, S. (2019). Endüstri 4.0 ve insan kaynakları yönetiminin ilişkisi, Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 2(1), 31-53.

Demir, A. O. (2019). Digital skills, organizational behavior and transformation of human resources: a review, Ecoforum, 1(18), 1-6.

Ege Bölgesi Sanayi Odası Araştırma Müdürlüğü- EBSO (2015). Sanayi 4.0 Araştırma Yayını, İzmir.

Filizöz, B. ve Orhan, U. (2018). İnsan kaynakları yönetimi bağlamında endüstri 4.0: bir yazın çalışması, C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 19(2), 110-117.

Günaydın, D. (2018). Türkiye’de dördüncü sanayi devrimini beklerken: Çerkezköy Organize Sanayi Bölgesi’nde bir araştırma, Istanbul Management Journal, 29(85), 73-106.

Hecklaua vd. (2016). Holistic approach for human resource management in industry 4.0, Procedia CIRP, 54, 1- 6.

Hecklau, F., Orth, R., Kidshun, F. ve Kohl, H. (2017). Human resources management: meta-study-analysis of future competences in industry 4.0, 13th European Conference on Management, Leadership And Governance, 163-174.

Ilgar, M. Z. ve Ilgar, S. C. (2013). Nitel bir araştırma deseni olarak gömülü teori (temellendirilmiş kuram), İZÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 2(3), 197-247.

Jerman, A., Bach, M. P. ve Bertoncelj, A. (2018). A bibliometric and topic analysis on future competences at smart factories, Machines, 6(41), 1-13.

Kayar; A., Ayvaz; B. ve Öztürk, F. (2018). Akıllı fabrikalar, akıllı üretim: endüstri 4.0’a genel bakış, International Eurasian Conference on Science, Engineering and Technology (EurasianSciEnTech 2018), November 22-23, 2018, Ankara, Turkey.

Liboni, L. B. vd., 2019. Smart industry and the pathways to HRM 4.0: ımplications for SCM, Supply Chain Management: An International Journal, 24(1), 124-146.

Müller, J. M. (2019). Business model innovation in small- and medium-sized enterprises strategies for industry 4.0 providers and users, Journal of Manufacturing Technology Management, 30(8), 1127-1142.

Özdemir, M. (2010). Nitel veri analizi: sosyal bilimlerde yöntembilim sorunsalı üzerine bir çalışma, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1), 323-343.

Özer, P. S., Eriş, E. D. ve Timurcanday Özmen, Ö. N. (2018). Endüstri 4.0: insan ve insan kaynakları yönetimi neresinde?, 26. Ulusal Yönetim ve Organizasyon, Kongresi, Karadeniz Teknik Üniversitesi-Trabzon, 804- 809.

Özsoylu, A. F. (2017). Endüstri 4.0, Çukurova Üniversitesi İİBF Dergisi, 21(1), 41-64.

Prinz vd. (2016). Learning factory modules for smart factories in ındustrie 4.0, Procedia CIRP, 54, 113-118.

Rana, G. ve Sharma, R. (2019). Emerging human resource management practices in ındustry 4.0, Strategic HR Review, 18(4), 176-181.

Scavarda, A. vd. (2019). An analysis of the corporate social responsibility and the ındustry 4.0 with focus on the youth generation: a sustainable human resource management framework, Sustainability, 11, 1-20.

Schumacher, A., Erol, S., ve Sihn, W. (2016). A maturity model for assessing ındustry 4.0 readiness and maturity of manufacturing enterprises, Procedia CIRP, 52, 161-166.

Shamim, S. vd., (2016). Management approaches for ındustry 4.0 a human resource management perspective, IEEE Congress on Evolutionary Computation (CEC), 5309-5316.

Sivathanu, B.ve Pillai, R. (2018). Smart HR 4.0-how industry 4.0 is disrupting HR, Human Resource Management Internatıonal Digest, 26(4), 7-11.

Soylu, A. (2018), Endüstri 4.0 ve girişimcilikte yeni yaklaşımlar, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 32, 43-57.

TÜSİAD, Türkiye’deki dijital değişime CEO bakışı raporu, file:///C:/Users/SAU/Downloads/TuyrkiyedekiZDijitalZDegyisyimeZCEOZBakysyyZRaporu_1.pdf, Erişim Tarihi, 10.04.2020.

Vrchota, J. vd., (2020). Human resources readiness for ındustry 4.0, Journal of Open Innovation: Technology, Market, and Complexity, 6(3), 1-20.

Zezulka, F. vd., (2016). Industry 4.0-an ıntroduction in the phenomenon, IFAC-PapersOnLine, 49(25), 8-12.

Zhou, K. ve Zhou, T. L. L. (2015). Industry 4.0: towards future ındustrial opportunities and challenges, 12th International Conference on Fuzzy Systems and Knowledge Discovery (FSKD), 2147-2152.

Qin, J., Liu, Y. ve Grosvenor, R. (2016). A categorical framework of manufacturing for ındustry 4.0 and beyond, Procedia CIRP, 52, 173-178.