Duygusal Zekânın Etkili Liderlik Üzerine Etkisi: Türkiye ve Afganistan Üzerine Karşılaştırmalı Bir Çalışma

Amaç – Çalışmanın amacı, duygusal zekânın etkili liderlik üzerindeki etkisinin ülkelerarası farklılıklar açısından incelenmesidir. Yöntem – Çalışma, Türkiye ve Afganistan’da bankacılık, eğitim (üniversite), savunma, sağlık gibi kamu ve özel kesimde yer alan çeşitli sektörler üzerinde kolayda örneklem yoluyla seçilmiş kişiler üzerinde yapılmıştır. Araştırmada veriler anket yöntemi yardımıyla toplanmış olup veriler SPSS 11.5 istatistik programı yardımıyla analiz edilmiştir. Analizlerde Frekans Analizi, Korelasyon Analizi ve Doğrusal Regresyon Analizinden faydalanılmıştır. Bulgular – Yapılan analizler neticesinde her iki ülkede de (Türkiye ve Afganistan) duygusal zekâ ve etkili liderlik arasında anlamlı pozitif yönlü bir ilişki görülmüştür (Türkiye için %63,1 ve Afganistan için %59 düzeyinde ilişki). Aynı zamanda duygusal zekânın etkili liderlik üzerinde etkili olduğu görülmüştür. Tartışma – Yönetimin tarihi sürecine bakıldığında yönetici/lider ve insan ilişkilerinin birbiriyle yakın ilişkide olduğu ve birlikte ele alındığı görülmektedir. Günümüzde yönetici/liderin özellikleri ele alındığında yapılan çalışmalarda etkili liderlik için gerekli olan unsurların en önemlilerinden biri kişinin duygusal zekâ düzeyinin olduğu ortaya çıkmıştır. Duygusal zekâ etkili liderlik için neden bu kadar önemlidir? Robbins ve Judge (2015), duygusal zekânın savunucularının; duygusal zekâya sahip olmayan kişinin çok iyi bir eğitime, yüksek derecede analitik zekâya, geniş vizyona ve sınırsız sayıda güzel fikirler üreten özelliklere sahip olsa da büyük lider olamayacaklarını iddia etmekte olduğunu ifade etmiştir. Burada liderliğin özelliklerine bakıldığında liderin kişisel ve akademik becerilerinin yanında duygu yapısının da incelenmesi etkin bir lider olabilmesi açısından önem arzetmektedir. Bu bağlamda çalışmanın amacını duygusal zekâ ile etkili liderlik arasındaki ilişkinin ülkelerarası farklılıklar açısından incelenmesi oluşturmaktadır.

Impact of Emotional Intelligence on Effective Leadership: A Comparative Study of Turkey and Afghanistan

Purpose – The purpose of the study is to examine the relationship between emotional intelligence and effective leadership in terms of inter-country differences. Design/methodology/purpose – For examining the mentioned purpose an empirical study with convenience sampling method was carried out on both private and public sectors such as education (university), banking, defense and health at Turkey and Afghanistan. The gathered data through survey method were analyzed by SPSS 11.5 statistical program to test the proposed hypothesis. The frequency analysis, correlation analysis, and linear regression analysis were used to analyze the collected data. Finding – As the result of the analysis in both countries (Turkey and Afghanistan), a significant positive correlation was observed between emotional intelligence and effective leadership (Turkey: 63.1 % and Afghanistan: 59 %). At the same time, emotional intelligence has been shown to have an impact on effective leadership. Discussion – In the history of Management, it is seen that managers/leaders and human relations are closely related and discussed together. Nowadays, in the studies which consider the characteristics of managers/leaders, one of the most important elements for effective leadership has emerged as the emotional level of human being. Why is Emotional İntelligence (EI) so critical to effective leadership? Advocates of EI argue that without it, a person can have outstanding training, a highly analytical mind, a compelling vision, and an endless supply of terrific ideas but still not make a great leader. This may be especially true as individuals move up in an organization (Robbins and Judge, 2015). To be an effective leader it is important to explore the leader's personal and academic skills as well as the emotional intelligence which becomes a measure for identifying effective leadership and tool for developing effective leadership skills. In this context, the aim of the study is to examine the relationship between emotional intelligence and effective leadership in terms of inter-country differences.

___

  • Adair, J. (2003). Esin Veren Lider. Dharma Yay. (1. Bas.), İstanbul.
  • Bar-On, R., Ciarrochı, J., Forgas, J.P. and Mayer, J.D. (2001). Emotional intelligence and self-actualization. Emotional Intelligence in Everyday Life : 82–97. Philadelphia, Taylorand Francis.
  • Bar-On, R. (2001). The Bar-On Model of Emotional- Social Intelligence-ESI. Psicothema, 18, supl., 13-25.
  • Bass, B. M. & AVOLIO, B. J. (1996). MLQ Multifactor Leadership Questionnaire For Teams. Redwood City, CA: Mind Garden.
  • Bass B. M. (1997). Does The Transactional – Transformational Leadership Paradigm Transcend Organizational and National Boundaries? Amarican Psychological Association. Vol. 52. No.2. pp.130-139.
  • Beceren, E. (2012). Duygusal ve sosyal Zekâmız. Postiga Yay. (1. Bas.), İstanbul.
  • Bloch, S. ve Whiteley, P. (2007). Kusursuz Liderlik. Liderlik Yeteneklerinizi Geliştirme Klavuzu. Optimist Yay. (1. Bas.), İstanbul.
  • Cook, S. And Macaulay, S. and Coldicott, H. (2012). Change Management Excellence: Using the Four Intelligences for Successful Organizational Change. Kogan Page Publish. London.
  • Cooper, R.K. ve Sawaf, A. (1997). Applying Emotional İntelligence in the Workplace. Training & Development. 51.12. pp.31+.
  • Doğan, S. ve Şahin, F. (2007). Duygusal Zekâ: Tarihsel Gelişimi ve Örgütler İçin Önemine Kavramsal Bir Bakış. Ç.Ü. sosyal bilimler Enstitüsü Dergisi, C.16, S.1.
  • Downey, L.A., Papageorgiou, V. and Stough, C. (2005). Examinin The Relationship Between Leadership, Emotional İntelligence and İntution in Senior Female Managers. Leadership & Organization Development Journal. V.27. N.4.pp.250-264.
  • Erkuş, A. ve Günlü, E. (2008). Duygusal Zekânın Dönüşümcü Liderlik Üzerine Etkileri. İşletme Fakültesi Dergisi, C.9, S.2. ss.187-209.
  • Fiedler, F.E. (1981). Leadership Effectiveness. American Behavioral Scientist. Vol.24. No.5.pp.619-632.
  • Gardner, L. ve Stough, C. (2002). Leadership & Organization Development Journal. Vol.23. Issue.2.pp. 68-78.
  • Girdauskiene, L. ve Eyvazzade, F. (2015). The Profile of an Effective Leadership in Multicultural Context. Social and Behavioral Sciences 210 .pp.11 – 20.
  • Goleman, D. (2003). Duygusal Zekâ Neden IQ’dan Daha Önemlidir? Varlık /Bilim Yay. (23. Bas.), (Çev. Banu Seçkin Yüksel), İstanbul.
  • Goleman, D. (2007). Sosyal Zekâ. Varlık Yay. (1. Bas.), İstanbul.
  • Goleman, D. (2002). Yeni Liderler. Varlık Yay. (4. Bas.), İstanbul.
  • Goleman, D. And Boyaztzis, R. (2008). Social İntelligence and the Biology of Leadership. Harvard Business Rewiew. Vol. September-2008.pp.2-7.
  • Goetsch, D. L. (2005). Effective Leadership. Ten Steps for Technical Professions. Pearson Prentice Hall Pub. New Jersey.
  • House, R.J. 1996. Path-Goal Theory of Leadership: Lessons, Legacy, and a Reformulated Theory. The Leadership Quarterly. Vol,7. Issue 3. Pp 323-352.
  • Imboden, S. (2014). Food Safety Management. A Practical Guide for the Food Industry. Edited: Yasmine Motarjemi and Huub Lelieveld. Elsevier B.V.Publish.
  • Katz, D. ve Kahn, R.L. (1977). Örgütlerin Toplumsal Psikolojisi. Türkiye Orta Doğu ve amme İdaresi Enstitüsü Yay. N0.167 (Çev. Halil Can ve Yavuz Bayraktar), Doğan Basımevi, Ankara.
  • Kets de Vries, M. (2007). Liderliğin Gizemi. İşletmelerde Liderlik Davranışı. (Çev. Zülfü Dicleli). Türkiye Metal Sanayicileri Sendikası Yay. İstanbul. (Eserin Orijinali Prentice Hall, Financial Times.
  • Kılıçarslan, F. (2010). 10 Adımda Duygusal Zekâ. Yaşam Boyu Başarıyı Yakalamanın Sırları. Nobel yay. (2. Bas.), Ankara.
  • Leban, W. and Zulauf, C. (2004). İntelligence Abilities and Transformational Leadership Style. The Leadership & Organization Development Journal. V.25. N.7.pp.554-564.
  • Mayer, J.D. ve Salovey, P. (1990). Emotional İntelligence. Imagination, Cognition and Personality, Vol. 9. Issue.3.pp. 185-211.
  • Mayer, J.D., Caruso, D.R. and Perkins, D. (2001). Emotional İntelligence and Giftedness. Journal Roeper Review. Vol.23. Issue 3. Pp.131-137.
  • McKeown, A. and Bates, J. (2013). Emotion İntelligent Leadership Findings from Study of Public Library Branch Managers in Northern Ireland. Library Management. Vol.34. No.6/7. pp.462-485.
  • Palmer, B. & Walls, M. & Burgess, Z. & Stough, C. (2001). Emotional intelligence and effective leadership. Leadership & Organization Development Journal, Vol. 22 Issue: 1, pp.5-10.
  • Riggio, R.E. ve Reichard, R.J. (2008). The Emotional and Social İntelligences of Effective Leadership. An Emotional and Social Skill Approach. Journal of Managerial Psychology. Vol.23. No.2. pp.169-185.
  • Robbins, S. and Judge, T.A. (2015). Organizational Behavior. Pearson Pub.(16.Edit.). USA. Tarhan, N. (2014). Duyguların Psikolojisi. Timaş Yay. (16. Bas.), İstanbul.
  • Titrek, O. (2010). IQ’dan EQ’ya. Duyguları Zekice Yönetme. Pegem Akademi Yay. (2. Bas.), Ankara.
  • Wexley, K.N. and Yukl, G. (1977). Organizational Behavior and Personnel Psychology. Irwin-Dorsey Ltd. USA.
  • Yukl, G. (1999). An Evaluative Essay on Current Conceptions of Effective Leadership. European Journal Of Work And Organızatıonal Psychology, 1999, Effectıve Leadershıp.8(1), 33–48.
  • Yukl, G. (2012). Effective Leadership: What we Know and What Questions Need More Attention. Academy of Management Executive.26(4):66-85.December.
  • Yukl, G. (2013). Leadership in Organization. Pearson Publish. (8. Edit.), Westford in USA.
İşletme Araştırmaları Dergisi-Cover
  • ISSN: 1309-0712
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 2009
  • Yayıncı: Melih Topaloğlu