Siyasal Pazarlama Açısından Siyaset Kurumu İmajının Seçmenler Tarafından Algılanması ve Iğdır İline Yönelik Bir İnceleme

Siyaset alanına pazarlama yönlü bakıldığında tüketicinin yerini seçmen almaktadır. Siyasal hedeflere ulaşmanın yolunun seçmenden geçtiğinin kabul edilmesi ile siyasal pazarlamaya verilen önem gün geçtikçe artmaktadır. Dolayısıyla, “seçmen” demokratik ülkelerde memnuniyeti sağlanması gereken yegane unsur olarak ön plana çıkmıştır. Siyasal gücün anahtarı seçmendedir ve bunun elde edilmesi için seçmenin ikna edilmesi gerekir. Bu çalışmanın temel amacı siyasal pazarlama bakış açısıyla siyaset kurumu imajının seçmenler tarafından ne yönde algılandığının ölçümlenmesidir. Bireylerin belirli konulardaki tutum ve inançlarının ölçek kullanmak suretiyle tespiti söz konusu olduğundan “nicel araştırma” yöntemlerinden “tarama araştırmaları” metodu yöntem olarak seçilmiştir. Anket veri toplama tekniği ile elde edilen veri setinin incelenmesi neticesinde, siyaset kurumunun seçmenler tarafından olumsuz olarak algılandığı tespit edilmiştir. Olumsuz algılamanın siyasal ürünlerin klasik satış anlayışı uygulanarak yapılmasından kaynaklandığı değerlendirilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Siyasal Pazarlama, Siyaset, Seçmen, İmaj, Algılama

Perception of the Image of Political Corporation By Voters in Terms of Political Marketing and a Review on the Province of Igdır

Considering the area of politics from the viewpoint of marketing; voters take the place of consumers. The importance attached to political marketing is increasing every passing day by accepting that the way of achieving political goals is through voters. Thus, “voters” have come to the forefront as the only element that needs satisfaction in democratic countries. The key to the political power is voters and they must be persuaded to achieve that. The main purpose of this study is to measure how the image of political corporation is perceived by voters from the perspective of political marketing. Since the attitudes and beliefs of individuals on certain subjects were to be determined using scales, the “screening researches” method was chosen as the method. As a result of examining the data set obtained via the survey data collection technique, it was found that the political corporation was perceived by voters as negative. It was determined that negative perception was caused by performing political products on the basis of classic sense of sales.

Keywords:

Political Marketing, Politics, Voters, Image, Perception,

PDF

___

Akdoğan, Yalçın (2004). Ak Parti ve Muhafazakar Demokrasi, İstanbul: Alfa Basım Yayım Dağıtım.
Akgün, Birol (2002) Türkiye’de Seçmen Davranışı, Partiler Sistemi ve Siyasal Güven, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Aktan, C. Can; Dilek Dileyici (2001). Kamu Ekonomisinde Karar Alma ve Oylama Yöntemleri, Kamu Tercihi ve Anayasal İktisat Dergisi, 1/3. http://www.canaktan.org/politika/siyasal-surec/secmen.htm (03 Kasım 2006)
Aktan, C. Can (2002). Yolsuzlukla Mücadele Stratejileri, Ankara: Hak-İşYayınları.
Ardogan, Recep (2004). Teorik Temeller ve Tarihsel Gerilimler Arasında İslam Kültüründe Siyasal Muhalefet, Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, VIII/2, s.171-189.
Aslan Seyfettin; Gül, Cengiz (2006). Geçmişten Günümüze Türkiye’de Baskı Grupları, C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 5/1, s.85-100.
Balcı, Sükrü (2003). Politik Kampanyalarda İmaj Yönetimi (Genç Parti Örneği), Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9, s.143-162.
Bayraktaroglu, Gül (2002). Politik Yaşamda Pazarlama Yaklaşımları, Süleyman Demirel Üniversitesi İİBF Dergisi, 7/2, s.159-168.
Bayraktaroglu, Gül (2002). Geleneksel Pazarlamada Politik Pazarlamanın Yeri, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4/3, s.58-84.
Bongrand, Micheal (Çeviren Fatoş Ersoy) (1992). Politikada Pazarlama, İstanbul: İletişim Yayınları.
Borça, Güven (2002). Bu Topraklardan Dünya Markası Çıkar Mı? İstanbul: MediaCat Yayınları.
Çınar, Menderes (2001). Toplumsal Siyaset ve Siyasal Etik, Siyasal Yozlaşmanın Normalleşmesi, Görüş Dergisi, TÜSİAD Yayınları, 46, s.28-33.
Dalkıran, Nesrin (1995). Siyasal Reklamcılık ve Basının Rolü: Kanaatlerin Etkilenmesi Sürecinde Siyasal Reklamcılık, İstanbul: Türkiye Gazeteciler Cemiyeti Yayınları.
Ecevit, Bülent (1990). Toplumsal Kültürün Türk Siyasi Yasamına Etkisi, İstanbul: Tekin Yayınevi.
Gegez, Ercan (2005). Pazarlama Araştırmaları, İstanbul: BETA Basım Yayım Dağıtım A.Ş.
Gürbüz, Esen; Emin İnal (2004) Siyasal Pazarlama: Stratejik Bir Yaklaşım, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Gürbüz, Sait; Şahin, Faruk (2016). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri: Seçkin Yayınları.
Güzelcik, Ebru (1999). Küreselleşme ve İşletmelerde Değişen Kurum İmajı, İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Harris, Phil; Andrew Lock; Terese Nievelt (1999). Perceptions Of Political Marketing In Sweden: A Comparative Perspective, Proceedings of the 2nd Political Marketing Conference, University of Bournemouth, s.1-23.
İslamoglu, A. Hamdi (2002). Siyaset Pazarlaması, İstanbul: Beta Basım Yayıncılık.
Kışlalı, A.Taner (1993). Siyasal Çatışma ve Uzlaşma, Ankara: İmge Kitabevi.
Kışlalı, A.Taner (2005). Siyaset Bilimi, Ankara: İmge Kitapevi.
Kongar, Emre (2006). Asker-Siyaset İliskilerinde Unutulan Noktalar, Emre Kongar'ın Resmi Internet Sitesi, http://www.kongar.org/aydinlanma/2003/367_Asker_ Siyaset_Iliskileri_I.php (04 Kasım 2006).
Kotler, Philip (2000). Marketing Management, The United States Of America: Prentice Hall International Inc.
Köktas, M. Emin (2002). Din ve Siyaset, Türkiye'nin Demokratiklesme Sürecinde Bir Problem Alanı, Journal of Religious Culture, 51. http://web.unifrankfurt.de/irenik/relkultur51.htm (08 Kasım 2006).
Lees Marshment, J. (2001). The Marriage Of Politics And Marketing, Political Studies, 49, s.692-713.
Lees Marshment, J. (1997). Political Marketing As Party Management- Thatcher In 1979 And Blair In 1997, Department Of Politics, National Europe Centre Paper, 110, s.1-4.
Maksudoglu, Fulya (2006). Kitle İletişim Araçlarının Seçim Propagandalarında Kullanımı:Antakya Örneği, Yüksek Lisans Tezi, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antakya.
Ozansoy, Tuğçe (2004). Politik Pazarlamada Etik ve Bir Uygulama, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi SBE, İstanbul.
Özsoy, Osman (2002). Türkiye'de Seçmen Davranışları ve Etkin Propaganda, İstanbul: Alfa Basım Yayın.
Schonker-Schreck, Daniella (2004). Political Marketing And The Media: Women In The 1996 Israeli Elections-A Case Study, Israel Affairs, 10/3, s.159-177.
Scammel, Margaret (1999). Political Marketing: Lessons For Political Science, Political Studies, 47, s.718-739.
Shama, Avraham (2005). “The Marketing of Political Candidates”, Journal of the Academy of Marketing Science, 4/4, s.764-777.
Polat, Cihan; Esen Gürbüz; Mehmet E.İnal (2004). Hedef Seçmen: Siyasal Pazarlama Yaklaşımı, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Tan, Ahmet (2002). İlke ve Uygulamalarıyla Politik Pazarlama, İstanbul: Papatya Yayıncılık.
Tek, Ö. Baybars (1997). Pazarlama İlkeleri: Global Yönetimsel Yaklaşım- Türkiye Uygulamaları, İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
Torlak, Ömer (2002). Bir Politik Pazarlama Aracı Olarak Hükümet Pazarlaması, Akademik Araştırmalar Dergisi, 14, 2002.
Türk Sanayicileri ve İşadamları Derneği (TÜSİAD) (2001). Seçim Sistemi ve Siyasi Partiler Araştırması, TÜSİAD-T/2001-11/312, İstanbul.