Rifat OLGUN, Tahsin YILMAZ, Esranur ADAN

ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN VANDALİZM HAKKINDAKİ GÖRÜŞLERİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA: AKDENİZ ÜNİVERSİTESİ ÖRNEĞİ

Modern yaşamda ortaya çıkan kentleşme olgusuyla birlikte kentsel yaşamda ciddi bir sorun olarak karşımıza çıkan problemlerden bir tanesi vandalizmdir. Vandalizm, sosyolojiden psikolojiye, kentsel tasarımdan mimari ve endüstriyel tasarıma kadar birçok disiplinde araştırma konusu olmuştur. Araştırmacılar tarafından bir saldırganlık türü olarak nitelendirilen vandalizm, birçok neden ve etkene bağlı olarak farklı şekillerde ortaya çıkmakta ve yaşamımızın hemen hemen her alanında görülebilmektedir. Bu kapsamda araştırmanın amacı; vandalizm eylemlerine yönelik üniversite öğrencilerinin düşüncelerini ve tutumlarının tespit edilmesidir. Araştırmanın örneklemini Akdeniz Üniversitesi merkez yerleşkesinde eğitim-öğretimlerine devam eden 133 öğrenci oluşturmaktadır. Gönüllülük esasına dayalı olarak gerçekleştirilen anket çalışması sonucunda elde edilen verilerin Spss ortamında analiziyle ortaya çıkan bulgular değerlendirilmiş ve yorumlanmıştır. Çalışma sonucunda, üniversite öğrencilerinin bazı vandal eylemlere dahil olsalar da vandalizm eylemlerinin hayatın her alanında olumsuz etkilere neden olan zararlı bir eylem türü olduğunu düşündükleri ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Vandalizm, Donatı elemanı, Kent, Akdeniz Üniversitesi, Antalya

A RESEARCH ON OPINIONS ABOUT VANDALISM OF UNIVERSITY STUDENTS: THE CASE STUDY OF AKDENIZ UNIVERSITY

One of the problems that emerged as a serious problem in urban life with the emergence of urbanization in modern life is vandalism. Vandalism has been the subject of research in many disciplines from sociology to psychology, from urban design to architectural and industrial design. Vandalism, which is described by researchers as a type of aggression, occurs in different forms depending on many causes and effects, and can be seen in almost every area of our lives. In this context, the aim of the research is to determine the thoughts and attitudes of university students about vandalism actions. The sample size of the research consists of 133 students who continue their education in the main campus of Akdeniz University. The data obtained as a result of the questionnaire study based on volunteerism were analyzed in the Spss program. The findings of the analysis were evaluated and interpreted. As a result, it is revealed that even some of the students complicit, they think vandalism is a type of malicious activity that causes adverse effects in all areas of life.

Keywords:

Vandalism, Equipment, Urban, Akdeniz University, Antalya,

PDF

___

Akdeniz Üniversitesi (2016). Akdeniz Üniversitesi Yapı İşleri ve Teknik Daire Başkanlığı, 2015 Mali Yılı Birim Faaliyet Raporu, Antalya, 31 s.
Akyol, E. (2006). Kent Mobilyaları Tasarım ve Kullanım Süreci. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, İstanbul, 138 s.
Allen, V.L. (1984). Toward an understanding of the hedonic component of vandalism. Elsevier Science Publishers, Claude Levé Leboyer (Ed.), Vandalism: Behaviour and motivations, pp. 77-89, New York.
Bhati, A. and Pearce, P. (2016). Vandalism and tourism settings: An integrative review. Tourism Management, 57: 91-105.
Bilchik, S. (1998). Wipe out vandalism and graffiti. U.S. Department of Justice, Office of Justice Programs, Office of Juvenile Justice and Delinquency Prevention, Youth in Action, 2: 1-8.
Bins, M., Bass, S.A., Garrett, J.R. and Casserly, M.D. (1979). Program Model School Vandalism. Aspen Systems Corporation, 232 p.
Boz, B. ve Beyaztaş, F.Y. (2001). Vandalizm. Sürekli Tıp Eğitim Dergisi. http://www.ttb.org.tr/STED/sted0301/5.html (Erişim Tarihi: 14.07.2017)
Burcu, E., Danacıoğlu N. ve Vazsonyı, A.T. (2007). Arkadaş grubuna sahip olmaya verilen önemin gençlerin vandalizmi üzerindeki etkisi. Edebiyat Fakültesi Dergisi, 24(2): 23-44.
DeMore, S.W., Fisher, J.D. and Baron, R.M. (1988). The equity-control model as a predictor of vandalism among college students. Journal of Applied Social Psychology, 18(1): 80-91.
De Wet, C. (2004). The extend and causes of learner vandalism at school. South African Journal of Education, 24(3): 206-211.
Doğan S. (2011). Genel Lise Öğrencilerinin Algılarına Göre Okul Tahripçiliği ile Okul İklimi Arasındaki İlişki. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara, 175 s.
Doğan, S. ve Demir, İ. (2012). Genel lise öğrencilerinin okul tahripçiliği algıları. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 13(1): 133-147.
Erkan, N.Ç. (2005). Yaşam kalitesini etkileyen bir faktör: kentsel vandalizm. TMMOB Şehir Plancıları Odası Yayını, ss. 309-316, İstanbul.
Fisher, J. and Baron, M.R. (1982). An equity-based model of vandalism. Population and Environment, 5 (3): 182-199.
Google Earth (2017). https://www.google.com.tr/intl/tr/earth/ (Erişim Tarihi: 14.07.2017)
Görkey Kesimli, İ. (2013). Saldırganlık ve vandalizm. Electronic Journal of Vocational Colleges, 3(1): 157-170.
Kalgı, M.E. ve Aliyev, R. (2015a). Lise öğrencilerinin özsaygı ve tahripçi davranışları arasındaki ilişki. International Journal of Human Sciences, 12(2): 1430-1445.
Kalgı, M.E. ve Aliyev, R. (2015b). Ergen tahripçilik örneği: geliştirmesi, geçerliliği, güvenilirliği. Journal of Educational Sciences, 3(4): 79-93.
Moser, G. (1992). What Is Vandalism? Towards a Psycho-Social Definition and Its Implications, United States Department of Agriculture Forest Service, General Technical Report PNW-QTR-293 November, pp. 49-59.
Namba, R. and Dustin, D. (1992). Towards New Definitions of Depreciative Behavior and Vandalism, United States Department of Agriculture Forest Service, General Technical Report PNW-QTR-293 November, pp. 61-69.
Olgun, R. (2013). Kentsel Yeşil Alanlarda Vandalizm ve Olası Tasarım Çözümlerinin Antalya Örneğinde İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Antalya, 114s.
Olgun, R. ve Yılmaz, T. (2015). Kentsel yeşil alanlarda vandalizm ve olası tasarım çözümleri: Antalya kenti örneği. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 12(3): 27-39.
Öğülmüş, S. (1993). Tahripçilik. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 26(2): 587-592.
Öğülmüş, S. (2000). Tahripçilik (Vandalizm). Düşük yoğunluklu bir sapma. Polis Bilimleri Dergisi, 2(7-8): 73-86.
Theron, A. (1991). Vandalisme in kriminologiese perspektief . Acta Criminologica, 4(1): 47-54.
TÜİK (2017). http://www.tuik.gov.tr (Erişim Tarihi: 14.07.2017)
Van Vliet, W. (1992). The Cherry Question or the Roleof Social Science Research in Designing Against Vandalism, United States Department of Agriculture Forest Service, General Technical Report PNW-QTR-293: 41-47.
Yavuzer, Y. (1998). Niğde İlindeki Öğretmenlerin Okul Tahripçiliğine Karşı İdeolojik Yönelimleri. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara, 85 s.
Yazıcıoğlu, Y. ve Erdoğan, S. (2014). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. ISBN 978-975-8326-98-3, Detay Yayıncılık, Ankara.
Yıldız, S.A. (2004). Ebeveyn tutumları ve saldırganlık. Polis Bilimleri Dergisi, 6(3-4):131-150.
Yilmaz, T. and Olgun, R. (2014). Impact of vandalism on sustainability of equipment elements. International Congress on “Green Infrastructure and Sustainable Socities/Cities” GreInSus’14. İzmir, Türkiye, 8-10 Mayıs, ss.136-142.
Yilmaz, T. and Olgun, R. (2016). Investigation of the differences between factors affecting vandalism in urban green areas. Indoor and Built Environment, 25(4): 618-625.