Ortaçağ sonrasından günümüze kadar geçen süreç içerisinde Avrupa Sanat tarihinin en önemli dönemlerinden olan ve kendisinden sonra gelen stilleri yapısal ve teknik anlamda derinden etkileyen barok dönem, müzik alanında da kuram ve icraya getirdiği katkılarla bu önemini korumaktadır. Bu nedenle, gerek icracı veya müzikbilimcilerin,  gerekse eğitimcilerin bu döneme ait temel bilgilere sahip olması büyük önem taşımaktadır. Bir dönemin müziğinin, gerektiği biçimde icrasına ilişkin ipuçlarının elde edilmesinin en güvenilir yolu, o döneme ilişkin temel kaynakların incelenip doğru biçimde yorumlanarak çözümlenmesidir. Çalışmada, Bahsi geçen nitelikte kaynakların incelenmesi, çözümlenmesi ve yorumlanması yoluyla, her dönemde olduğu gibi barok dönemde de icra bilgisinin temel boyutunu oluşturan ritm ve ölçü yapıları ile tempo ve vurgu noktaları (güçlü ve zayıf zamanlar) arasındaki ilişkiler ve bu ilişkiler dahilinde gerçekleştirilen uygulamalar incelenmiştir. Stilistik ögelere ve bunların uygulanış biçimlerine ilişkin anlamlı bulgulara ulaşılmış, problemler sonuçlarıyla değerlendirilmiştir.