ABD MEDYASINDA BAYRAKTAR TB2 İNSANSIZ HAVA ARACI HAKKINDA YAYIMLANAN HABERLERİN KAMU DİPLOMASİSİ BAĞLAMINDA İNCELENMESİ

Bu araştırmada Türkiye’de üretilen Bayraktar TB2 Silahlı İnsansız Hava Aracı (SİHA) Sistemi’nin ABD merkezli medya kuruluşları tarafından hangi bağlamda haberleştirildiği incelenmiştir. Bu amaçla, The Wall street Journal ve The Washington Post gazeteleri ile Forbes ve Foreign Affairs dergilerinin 1 Temmuz 2020 - 2021 tarihleri arasında yayımlanan dijital sürümlerinde “armed drones’ anahtar kelimesiyle yapılan arama sonucu ulaşılan Bayraktar TB2 SİHA’lara ilişkin haberler, betimsel analize tabi tutulmuş ve kamu diplomasisi bağlamında yorumlanmıştır. Türkiye’de üretilen silahlı insansız hava araçları stratejik açıdan gerek Türkiye-ABD ilişkileri bağlamında gerekse daha geniş kapsamlı uluslararası ilişkiler bağlamında askeri, siyasi ve ekonomik sonuçlar doğurmaktadır. Bu sonuçların uluslararası çapta faaliyet gösteren ABD merkezli medya kuruluşları tarafından hangi bağlamlarda haberleştirildiğini, bir başka ifadeyle nasıl çerçevelendiğini betimleyerek analiz etmek Türkiye’nin uluslararası topluma dönük olarak sürdürdüğü kamu diplomasisi faaliyetlerinin planlanmasında ufuk açıcı olması bakımından önemlidir. Yapılan analiz sonucunda, incelenen haberlerde beş ortak konunun ön plana çıktığı görülmüştür. Bunlar, Bayraktar TB2 SİHA’ların sonuca etki eden oyun değiştirici rolü, hava savunma sistemleri karşısındaki üstünlüğü ve buna bağlı olarak yeni bir savaş konsepti oluşturması, düşük maliyetle üretilmesi ve son olarak rekabetçi avantajlara dayalı bir ihracat potansiyeline sahip olmasıdır.

Analysis of the News Published in the US Media About Bayraktar TB2 Armed Unmanned Aerİal Vehicle in the Context of Public Diplomacy

In this research, in which context of the Bayraktar TB2 Armed Unmanned Aerial Vehicle System, that is produced in Turkey domestic and national means, was reported by US-based media organizations was examined. For this purpose, the news about Bayraktar TB2 armed drones, which were found as a result of a search with the keyword "armed drones" in the digital editions of Forbes and Foreign Affairs magazines as well as The Wall Street Journal and The Washington Post journals published between July 1, 2020 - 2021 were subjected to descriptive analysis and interpreted in the context of public diplomacy. Armed unmanned aerial vehicles produced in Turkey have strategic military, political and economic both in the context of Turkey-USA relations and in the context of wider international relations. Analyzing these consequences by describing in which contexts they are reported by the US-based media organizations operating internationally is important for Turkey's public diplomacy activities towards the international community. As a result of the analysis, it has been seen that five common issues came to the fore. These are the decisive role of TB2 armed drones, its superiority over air defense systems, its game changer role and, accordingly, creating a new war concept, low cost production and finally an export potential based on competitive advantages.

___

  • Baykar. Eylül 22, 2021 tarihinde https://www.baykartech.com/iha-15.html adresinden alındı
  • Binark, F. M. (2007). Yeni Medya Çalışmalarında Yeni Sorular ve Yöntem Sorunu. F. M. Binark (Dü.) içinde, Yeni Medya Çalışmaları (s. 21-44). Ankara: Dipnot.
  • Cull, N. J. (2009). Public diplomacy: Lessons from the past. Los Angeles, CA: Figueroa Press.
  • Cull, N. J. (2008). Public diplomacy: Taxonomies and histories. The annals of the American academy of political and social science , 616 (1), 31-54.
  • Cull, N. J. (2006, Nisan 18). USC Center on Public Diplomacy. Haziran 10, 2021 tarihinde https://uscpublicdiplomacy.org/blog/public-diplomacy-gullion-evolution-phrase adresinden alındı
  • Ekşi, M. (2014). Kamu diplomasisi ve Ak Parti dönemi Türk dış politikası. Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Entman, R. M. (2004). Projections of power: Framing news, public opinion, and U.S. foreign policy. Chicago: University of Chicago Press.
  • Erdinç, İ. E. (2020). Türkiye dış politikasının meşruiyeti ve ikna ediciliği üzerine. S. Çeçen, S. Karacagil, A. O. Tiro, Ö. Kahya, & Ş. Bozgun (Dü) içinde, Current debates on social sciences (1.Baskı b., s. 291-306). Ankara: Bilgin Kültür Sanat Yayınları.
  • Erzen, M. Ü. (2014). Kamu diplomasisi. İstanbul: Nehir Yayınları.
  • Forbes. Eylül 17, 2021 tarihinde https://www.forbes.com/connect/ adresinden alındı
  • Foreign Affairs. Eylül 18, 2021 tarihinde https://mediakit.foreignaffairs.com/ adresinden alındı
  • Kalın, İ. (2012). Türk dış Politikası ve kamu diplomasisi. A. Özkan, & T. E. Öztürk (Dü) içinde, Kamu diplomasisi (s. 145-160). İstanbul: Tasam Yayınları.
  • Karadağ, H. (2016). Uluslararası ilişkilerde yeni bir boyut kamu diplomasisi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Kavoğlu, S. (2018). Türk kamu diplomasisi halkla ilişkiler eksenli model arayışları. Konya: Eğiyim Yayınevi.
  • Krause, P., & Evera, S. V. (2009). Public diplomacy: Ideas for the war of ideas. Middle East Policy , 16 (3), 106-134.
  • Leonard, M. (2002). Public diplomacy. London: Foreign Policy Centre.
  • Leonard, M., Stead, C., & Smewing, C. (2002). Public diplomacy. London: Foreign Policy Center.
  • Melissen, J. (2005). The New Public Diplomacy. London: Palgrave Macmillan.
  • Nye, J. S. (2003). Amerikan gücünün Paradoksu, dünyanın tek süper gücü neden tek başına davranamaz? (G.Koca, Çev.) İstanbul: Literatür.
  • Nye, J. S. (2009). Get Smart Combining Hard and Soft Power. Foreign Affairs , 88 (4), 160-163.
  • Nye, J. S. (2008). Public diplomacy and soft power. The annals of the American academy of political and social science , 616 (1), 94-109.
  • Nye, J. S. (2005). Soft Power. The means to success in world politics. New York: Public Affairs.
  • Özkan, A. (2014). Yeni yüzyılda Türkiye'nin kendi hikâyesini yazmasında iletişim stratejisi olarak kamu diplomasisinin rolü. Uluslararası sosyal bilimler kongresi, (s. 229-253). Artvin.
  • Potter, E. (2003). Canada and the new public diplomacy. International Journal , 58 (1), 43-64.
  • Price, M., Haas, S., & Margolin, D. (2008). New technologies and international broadcasting: Reflections on adaptations and transformations. The Annals of the American Academy of Political and Social Science , 616 (1), 150-172.
  • Sancar, G. A. (2012). Kamu diplomasisi ve uluslararası halkla ilişkiler. İstanbul: Beta Yayınları.
  • The Wall Street Journal. Eylül 16, 2021 tarihinde https://classifieds.wsj.com/products/ adresinden alındı
  • The Wall Street Journal. Eylül 16, 2021 tarihinde https://www.wsj.com/about-us?mod=wsjfooter adresinden alındı
  • The Washington Post. Eylül 15, 2021 tarihinde https://www.washingtonpost.com/about-the-post/#mission adresinden alındı
  • The Washington Post. Eylül 18, 2021 tarihinde https://www.washingtonpost.com/public-relations/audience-traffic/ adresinden alındı
  • Tuch, H. N. (1990). Communicating with the world: US public diplomacy overseas. New York: St. Martin's Press.
  • Van Dijk, T. A. (2004). Digital Media. J. D. Downing, D. McQuail, P. Schlesinger, & E. A. Wartella (Dü) içinde, The Sage Handbook of Media Studies (s. 145-163). London: Sage Publishing.
  • Wilson III, E. J. (2008). Hard Power, Soft Power, Smart Power. The annals of the American academy of Political and Social Science , 616 (1), 110-124.
  • Yıldırım, G. (2015). Kültürel Diplomasi Ekseninde. Uluslararası Halkla İlişkiler Perspektifinden Kamu Diplomasisi. İstanbul: Beta Yayıncılık.