II. Ürün Mısır Yetiştiriciliğinde Farklı Gübre Kaynaklarının Verim ve Besin Elementleri İçeriğine Etkisi

Bu çalışma, Mardin ilinin Artuklu ilçesine bağlı Göllü köyünde iki yıl süreyle 2015 ve 2016 yıllarında 2. ürün olarak (Haziran-Kasım dönemi) yürütülmüştür. Tarla uygulamasında ticari hibrit mısır çeşidi Dekalp 5401 (Ç1) ve Limagrain Helen (Ç2) materyal olarak kullanılmıştır. Deneme ‘‘Tesadüf Bloklarında Bölünmüş Parseller’’ deneme planına göre üç tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Çalışmada, gübresiz kontrol parseli, standart ticari gübre (8 kg da-1 P2O5, 20 kg da-1 N), tavuk gübresi (1000 kg da-1), çiftlik gübresi (1500 kg da-1) ve solucan gübresi (1200 kg da-1) sırasıyla G1, G2, G3, G4 ve G5 olarak gruplandırılmıştır. Bu çalışmada tane veriminin yanında bazı makro (K, Na, Mg ve Ca) ve mikro (Fe, Cu, Zn ve Mn) elementlerin tanedeki içeriklerine bakılmıştır. Araştırmada elde edilen sonuçlara göre; tane verimi en yüksek 1223 kg da-1 ile Ç1’in G2 (standart gübre) uygulamasında elde edilirken, K oranı Ç1’in G2 ve G5 uygulamalarında, Na oranı Ç1’de G2 ve Ç2’nin G4 uygulamalarında, Mg oranı ise her iki çeşidin G2 uygulamalarında, Ca oranı ise Ç2’nin G2 uygulamasında en yüksek oranlar elde edilmiştir. Demir (Fe) ve Zn oranı Ç1’in G3 uygulamasında, Cu oranı Ç2’in G2 ve G4 uygulamalarında, Mn oranı ise Ç1’in G2 uygulamasında elde edilmiştir. Tane verimi bakımından G2 uygulamasının başarılı olduğu, N, P, K, Ca ve Mg gibi makro elementler ile Fe, Cu, Zn ve Mn gibi mikro elementlerin içeriği bakımında G2 uygulamasının diğer organik gübre kaynaklarında önemli bir yere sahip olduğu kanaatine varılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Mısır (Zea Mays), Organik Gübreler, Bitki Besleme

The Effect of Different Fertilizer Sources on Yield and Nutrient Content in Corn Cultivation as the Second Crop

This study was carried out for two years in Göllü village in the Artuklu district of Mardin province in 2015 and 2016 as the second product (June-November period). Commercial hybrid maize variety Dekalp 5401 (Ç1) and Limagrain Helen (Ç2) were used as materials of the field application. The trial was conducted in three iterations according to ''Split Plots in Coincidence Blocks'' trial plan. In the study, fertilizer-free control parcel, standard commercial fertilizer (8 kg da-1 P2O5, 20 kg da-1 N), chicken manure (1000 kg da-1), farm manure (1500 kg da-1) and worm manure (1200 kg da-1) are grouped as G1, G2, G3, G4 and G5 respectively. In this study, besides the grain yield, the content of some macro (K, Na, Mg and Ca) and micro (Fe, Cu, Zn and Mn) elements in the grain were examined. According to the results obtained in the research; while the highest grain yield is obtained in G2 (standard fertilizer) application of Ç1 with 1223 kg da-1, K ratio in G2 and G5 applications of Ç1; Na ratio in G1 and G2 applications in G1 and G2; Mg ratio in G2 applications of both types; and Ca ratio in G2 application of Ç2 are the highest. While iron (Fe) and Zn ratio were obtained in G3 application of Ç1; Cu ratio was obtained in G2 and G4 applications of Ç2; and Mn ratio was obtained in G2 application of Ç1. It has been concluded that G2 application is successful in terms of grain yield and G2 application has an important place in other organic fertilizer sources in terms of macro elements such as N, P, K, Ca and Mg and the content of micro elements such as Fe, Cu, Zn and Mn.

Keywords:

Corn (Zea Mays), Organic Fertilizers, Plant Nutrition,

PDF

___

Anonim 2020. Mardin 2020 Yılı Meteoroloji Bülteni. Mardin Meteoroloji Müdürlüğü.
Aydeniz A, Brohi A, 1991. Kümes Artıkları ve Kuş Dışkısı. II. Ulusal Gübre Kongresi. 643-676, Ankara.
AOAC 1980. Official Methods of Analysis. 13th Edition, Association Official Analytical Chemists, Washington DC.
Bamire AS, Amujoyegbe B J, 2004. Economics of Poultry Manure Utilization in Land Quality İmprovement Among İntegrated Poultry-Maize Holder Farmers in Southwestern Nigeria. Journal of Sustainable Agriculture 23(3): 21-37.
Başar H, 2009. Tavuk Gübresi Topraklarda Nasıl Uygulanmalıdır. Bursa’da Gıda ve Tarım, 11: 26-31.
Bek Y, 1986. Araştırma ve Deneme Metotları. Çukurova Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Ders Notu, Yayın No: 92, Adana.
Bryan RB, 1968. The Development, Use and Efficiency of İndices of Soil Erodibility, Geoderma, 2: 5-25.
Cihangir H, Öktem A, 2018. Bazı Organik Besin Kaynaklarının Cin Mısırın (Zea mays L. everta) Tane Verimine Etkisi. Tarım Bilimleri Dergisi. 24(2018), 60-67.
Çığ F, 2010. Mikrobiyolojik ve İnorganik Gübrelemenin Bazı Arpa (Hordeum vulgare L.) Çeşitlerinde Verim ve Verim İle İlgili Karakterlere Etkilerinin Araştırılması. Doktora Tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Van.
Dogan Y, Togay N, Togay Y. 2019. Determining İrrigation Scheduling and Different Manure Sources of Yield And Nutrition Content on Maize (Zea mays L.) Cultivation. Applıed Ecology and Envıronmental Research 17(2):1559-1570.
Dogan Y, Ekinci MB, Togay N, Togay Y, 2015. Determination of Suitable Nitrogen Doses For Growing Second Product Maize (Zea mays l.) Varieties in Chickpea Planting Fields and İts Economic Analysis. Indian J. Agric. Res., 49 (2) 2015: 125-133.
FAO 2020. FAO Statistics Division (FAOSTAT ). Food and Agriculture Organization of The United Nations. http://faostat.fao.org/site/575/ (Erişim tarihi: 30 Haziran 2020)
Gonzales R F, Cooperband LR, 2002. Compost. Sci. Util. 10: 226.
Hallauer AB, Miranda JB, 1987. Quantative Geneticts in Maize Breeding. Iowa State University Press Ames, 118- 119, Iowa-USA.
Kan A, 2005. Sert Mısırda Organik ve İnorganik Gübre Dozlarının Koçan Püskülü Verimi ve Püsküldeki Bitki Besin Elementi İçerikleri Üzerine Etkileri. Türkiye VI. Tarla Bitkileri Kongresi, 5-9 Eylül 2005, Antalya (Araştırma Sunusu) Cilt I, s. 253-256.
Khan HZ, Malik MA, Saleem MF, 2008. Effect of Rate and Source of Organic Material on The Production Potential of Spring Maize (Zea mays L.). Pakistan Journal of Agricultural Sciences 45(1): 40-43.
Korkmaz A, Kızılkaya R, Horuz A, Sürücü A, 1999. Mısır Bitkisine Uygulanan Tavuk Gübresinin Amonyum Sülfat Gübresine Eşdeğer Miktarının Belirlenmesi, Karadeniz Bölgesi Tarım Sempozyumu, O.M.Ü. Ziraat Fakültesi, Samsun, 4-5 Ocak.
Özdemir N, 1991. Toprağa Karıştırılan Organik Artıkların Toprağın Bazı Özellikleri İle Strüktürel Dayanıklılığı ve Erozyona Duyarlılığı Üzerine Etkileri, Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 24 (1).
Margaretha S L, Ningsih S, Zubachtiroddin W, 2014. Corn Response To N, P And K Fertilizers at Dry Land and Dry Climate. – Cereal Crop Research, East Lombok.
Neill M, Robinson K, 2001. NMSU Testing Organic Alternative to Chemical Fertilizers. New Mexica State University Research Bulletins 6: 2194-2195.
Prasanna K, Halepyati AS, Desai BK, Pujari BT, 2007. Effect of İntegrated Nutrient Management on the productivity and nutrient uptake by maize (Zea mays L.). Karnataka Journal of Agricultural Sciences 20(4): 833-834.
Randhawa MS, Maqsood M, Wajid SA, Haq M A, 2012. Effect of Integrated Plant Nutrition and İrrigation Scheduling on Yield And Yield Components Of Maize (Zea mays L.). – Pak. J. Agri. Sci. 49(3): 267-273.
Resmi Gazete 2010. Organik Tarımın Esasları ve Uygulanmasına İlişkin Yönetmelik. http://www. resmigazete.gov.tr/eskiler/2010/08/20100818-4.htm/ (Erişim tarihi: 29.09.2020).
Sezer İ. Yanbeyi S, 1997. Çarşamba Ovasında Yetiştirilen Cin Mısırda (Zea Mays L.) Bitki Sıklığı ve Azotlu Gübrenin Tane Verimi, Verim Komponentleri ve Bazı Bitkisel Karakterler Üzerine Etkisi. O.M.Ü., Ziraat Fakültesi, Tarla Bitkileri Bölümü. Türkiye II. Tarla Bitkileri Kongresi. 22-25 Eylül, Samsun, s.128-133.
Shen W, Yang H, 2008. Effects of Earthworm and Microbe on Soil Nutrients and Heavy Metals. Agricultural Sciences in China Volume 7, Issue 5, Pages 599–605.
Sözüdoğru S, Karaca A, Haktanır K, 1996. Tavuk Gübresinin Azot Mineralizasyonu ve Üreaz Aktivitesi Üzerine Etkisi. Ankara Ün. Ziraat Fak. Yayın No: 1445, Bilimsel Araştırma ve İncelemeler, Ankara: 798.
Warman PR, Havard KA, 1998. Yield Vitamin and Mineral Contents of Organically and Conventionally Grown Potatoes and Sweet Corn. Agriculture, Ecosystem&Environment Volume:68. 207-216.
Yağmur B, Okur B, 2018. Bazı Doğal Toprak Düzenleyicilerin Mısır (Zea mays L.) Bitkisinin Verim Parametreleri Üzerine Etkileri. Ege Üniv. Ziraat Fak. Derg., 2018, 55 (4):471-477. DOI: 10.20289/zfdergi.419225.