Erdal ÇAÇAN, Mahmut KAPLAN, Kağan KÖKTEN, Halit TUTAR

Bingöl Koşullarında Bazı Adi Fiğ Hat ve Çeşitlerinin (Vicia sativa L.) Tohum Verimi, Kes Verimi ve Kes Kalitesi Açısından Değerlendirilmesi

Bu çalışma, Bingöl koşullarında bazı adi fiğ hat ve çeşitlerinin tohum verimi, kes verimi ve kes kalitesini

Anahtar Kelimeler:

Adi fiğ, kes verimi, kes kalitesi, korelasyon

Evaluation of Some Common Vetch (Vicia sativa L.) Line and Cultivars in Terms of Seed Yield, Straw Yield and Straw Quality in Bingöl Conditions

This study was conducted to determine the seed yield, straw yield and quality of common vetchlines and cultivars for two years between 2014 and 2015 in Bingöl conditions. In the research; 21 different commonvetch lines and cultivars were used as material. The study was carried out according to the randomized blockdesign. In the study; seed yield, straw yield, thousand grain weight, crude ash, crude protein, crude protein yield,acid detergent fiber (ADF), neutral detergent fiber (NDF), digestible dry matter (DDM), dry matter intake (DMI)and relative feed value (RFV) characteristics were investigated. In the results of research; seed yield, straw yield,thousand grain weight, crude ash, crude protein, crude protein yield, ADF, NDF, DDM, DMI and RFV valuesranged from 38.8-94.8 kg da-1, 105.7-289.8 kg da-1, 37.9-56.3 g, 9.4-15.3%, 8.1-12.4%, 12.1-31.1 kg da-1, 29.5-37.3%, 42.0-51.4%, 59.8-65.9%, 2.37-2.89% and 111.2-147.1 respectively. In terms of the examined parameters;the Hat-1, GAP-2604, GAP-61721, Soner and Alper genotypes were found to be superior over the others in Bingölecological conditions.

Keywords:

Common vetch, straw yield, straw quality, correlation,

PDF

___

Açıkgöz E, 2001. Yem Bitkileri. Uludağ Üniversitesi Güçlendirme Vakfı Yayın No: 182, 95 s.
Açıkgöz E, 2011. Yem Bitkileri Yetiştiriciliği. Süt Hayvancılığı, Eğitim Merkezi Yay. Hayvancılık Serisi. Anonim, 2017. Türkiye İstatistik Kurumu, Bitkisel Üretim İstatistikleri Veri Tabanı. http://www.tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=1001. (Erişim tarihi: 31 Aralık, 2017).
AOAC, 1990. Association of Official Analytical Chemists. Official Method of Analysis. 15th.ed. Washington, DC. USA. 66 p.
Babat S, Anlarsal AE, 2011. Diyarbakır ekolojik koşullarında bazı adi fiğ (Vicia sativa L.) çeşitlerinin verim ve verim öğelerinin belirlenmesi üzerine bir araştırma. Ç.Ü. Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi, 26(3): 37-46.
Bayram İ, 1997. Bazı tarımsal artıkların beyaz çürükçül mantarlarla delignifiye edilerek yem değerlerinin artırılma olanaklarının araştırılması. Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi, 44: 1-9.
Çil A, Çil AN, Yücel C, 2006. Bazı adi fiğ (Vicia sativa L.) hatlarının Harran Ovası koşullarına adaptasyonu. Harran Üniv. Ziraat Fak. Dergisi, 10(1/2): 53-61.
Er C, Başalma D, Ekiz H, Sancak C, 2011. Tarla Bitkileri-II. T.C. Anadolu Üniversitesi Yayını No:2254.
Erdurmuş C, Çeçen S, Yücel C, 2010. Antalya koşullarında bazı yaygın fiğ (Vicia sativa) hat ve çeşitlerinin verim ve verim özelliklerinin belirlenmesi. Akdeniz Üniv. Ziraat Fak. Derg,, 23(1):53-60.
Ekiz H, Altınok S, Sancak C, Sevimay CS, Kendir H, 2011. Tarla Bitkileri. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, Yayın No:1588, 491 s.
Gül İ, Gül Dumlu Z, Tan M, 2015. Yerli fiğ (Vicia sativa L.)’de kimyasal gübre, ahır gübresi ve bazı toprak düzenleyicilerin ot ve tohum verimine etkileri. Iğdır Üniv. Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 5(1): 65-72.
Karadağ Y, Büyükburç U, 2004. Tokat-Kozova koşullarında farklı tohumluk miktarlarının bazı adi fiğ (Vicia sativa L.) çeşitlerinde ot ve tohum verimine etkisi. Tarım Bilimleri Dergisi, 10(2): 149-157.
Karaman MR, 2012. Bitki Besleme. Gübretaş Rehber Kitaplar Dizisi:2. Editör: Zengin, M., Toprak ve Bitki Analiz Sonuçlarının Yorumlanmasında Temel İlkeler (Bölüm 12), 874 s.
Kalaycı M, 2005. Örneklerle Jump Kullanımı ve Tarımsal Araştırma İçin Varyans Analiz Modelleri. Anadolu Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü Yayınları, Yayın No:21.
Kökten K, 2011. Bingöl ekolojik koşullarında bazı adi fiğ (Vicia sativa L.) hat ve çeşitlerinde tohum verimi ve bazı tarımsal özelliklerin belirlenmesi. Bingöl Üniversitesi Fen Bil. Dergisi, 1(2):81-85.
Kurt O, 2012. Tarla Bitkileri Yetiştirme Tekniği. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ders Kitabı, No:44, 171 s.
Morrison JA, 2003. Hay and Pasture Management, Chapter 6. Illinois Agronomy Handbook, 72 p.
Seydoşoğlu S, 2014. Diyarbakır ekolojik koşullarında bazı yaygın fiğ (Vicia sativa L.) genotiplerinin verim ve verim unsurlarının belirlenmesi. Türkiye Tarımsal Araştırmalar Dergisi, (2014)1: 117-227.
Sezen Y, 1995. Gübreler ve Gübreleme. Atatürk Üniversitesi Yayınları No:679, Ziraat Fakültesi Yayınları No:303, Erzurum, 15 s.
Şehu A, Yalçın S, Önol AG, Koçak D, 1998. Kaba yemlerin bazı özelliklerinden yararlanarak kuzularda kuru madde tüketimi ve canlı ağırlık artışının belirlenmesi. Tr. J. of Veterinary and Animal Sicences 22: 475-483.
Temel S, Tan M, 2002. Erzurum şartlarında adi fiğ (Vicia sativa L.)’in ekim ve hasat zamanlarının belirlenmesi üzerine bir araştırma. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fak. Dergisi, 33(4): 363-368.
Temel S, Keskin B, Yıldız V, Kır A E, 2015. Iğdır ovası taban koşullarında adi fiğ (Vicia sativa L.) çeşitlerinin kuru ot verimi ve kalitesi özelliklerinin incelenmesi. Iğdır Üni. Fen Bilimleri Enst. Der., 5(3): 67-76.
Van Soest P J, Robertson J B, Lewis B A, 1991. Methods for dietary fiber, neutral detergent fiber and non-starch polysaccharides in relation to animal nutrition. J. Dairy Sci., 74: 3583-3597.