Avrupa Birliği ve Türkiye’de Çevre Politikaları Environmental

Çevre politikası, bir ülkenin çevre konusundaki tercih ve hedeflerinin belirlenmesi olarak tanımlanmaktadır. Avrupa Birliği (AB) çevre konusunda politika üretmeye 1972 yılında eylem planlarıyla başladı. Bu dönem içerisinde atıkların geri dönüşümü, su ve hava kirliliği ile ilgili minimum standartların ve yasal zeminin oturtulması gerçekleştirildi. Çevre ve doğal kaynakların korunması ile ilgili AB politikalarının önemi 1980’lerden bu yana artmıştır. Çevre korumanın Birlik politikalarının içine entegre edilmesi ilkesi çevre korunmasının gereklerinin sürdürülebilir gelişmenin teşvik edilebilmesi için diğer Birlik politika ve aktivitelerine entegre edilmesi gereğini ortaya koymaktadır. Türkiye’de gerek ulusal gerekse uluslararası düzeyde bugüne kadar birçok çalışma yapılmıştır. Türkiye’de çevre bilinci hızlı bir şekilde artmakta, mevzuat altyapısı hızla değiştirilmeye çalışılmaktadır. Bu konuda ülkemizin yenilenebilir enerji kaynakları açısından potansiyelinin yüksek olması avantajdır. Çevre mevzuatının geniş kapsamlı ve çok ayrıntılı olması, toplumun sadece bugününü değil gelecek nesilleri de ilgilendirmesi, Türkiye’nin uyum çalışmalarını etkileyen unsurlar arasındadır. Bu nedenle, Türkiye’de sadece çevre alanı ile ilgili kesimlerin değil, tek tek tüm bireylerin AB’de bu alana yönelik uygulamaları ve politikaları yakından takip etmesi gerekmektedir

Environmental Politics in European Union and Turkey

Environment policy is defined as the determination of preference and targets of a country for environment.European Union (EU) began to make policy for environmental matters in 1972 with action plans. Fromthis date, recycling of waste, determination of minimum standards for water and air pollution and the constitutionof their legal base have been realized. EU laws regarding the conservation of environment and natural reserves havegained importance since 1980s. Principle of the integration of environmental conservation with EU laws requiresalso their integration with other EU policies and activities so that this principle can contribute to sustainable development.Several national and international studies have so far been conducted in Turkey. Environmental awarenessis rapidly increasing in Turkey and related legal base is attempting to be changed. It is the advantage of Turkey thatit has high potential of renewable energy sources. The fact that environmental regulations are too comprehensiveand detailed and related to next generations is among the factors which affect Turkey’s adaptation efforts. Therefore,not only people related to environmental matters but also ordinary ones in Turkey should be closely interestedin EU’s application and policies.

___

  • Budak, S., 2000. Avrupa Birliği ve Türk Çevre Politikası, Büke Ya- yınları. İstanbul.
  • CFCU, 2010. Central Finance & Contracts Unit, Merkezi Finans İhale Birimi, www.cfcu.gov.tr, Erişim Tarihi Eylül 2010.
  • Çevre Bakanlığı, 2002.Türkiye’deki Çevre ile İlgili Mevzuatın Analizi Projesi Final Raporu, Ankara.
  • DELTUR, 2010. Delegation of the European Commission to Tur- key, Avrupa Komisyonu Türkiye Temsilciliği, www.deltur. cec.eu.int, Erişim Tarihi Eylül 2010.
  • DPT, 2010. Devlet Planlama Teşkilatı, www.dpt.gov.tr, Erişim Ta- rihi Eylül 2010.
  • Durmaz, B., 2004. Avrupa Birliği’nde Çevre Politikası Alanında Muhtemel Müzakere Sürecine Yönelik Gerekli Hazırlıkların Örneklerle Çalışılması. Uzmanlık Tezi, Avrupa Birliği Genel Sekreterliği., Sektörel ve Bölgesel Politikalar Dairesi., Anka- ra.
  • EEB-Kalkınma Birliği, 2008. Erzurum, Erzincan Bayburt İlleri Kal- kınma Birliği, www.eeb-kalkinmabirligi.gov.tr, Erişim Tarihi Temmuz 2008.
  • Egeli, G., 1996. Avrupa Birliği ve Türkiye’de Çevre Politikaları, Türk Çevre Vakfı Yayını, Ankara.
  • Maden, T., 2005. Avrupa Birliği Çevre Politikaları, Y.Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  • Türkiye Çevre Vakfı, 1998. Türkiye’nin Çevre Sorunları, Türkiye Çevre Vakfı Yayınları, Ankara.
  • Türkiye Çevre Vakfı, 2001. Avrupa Birliği’nde ve Türkiye’de Çevre Mevzuatı, Türkiye Çevre Vakfı Yayınları, Ankara.
Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi-Cover
  • ISSN: 2146-0574
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 2011
  • Yayıncı: -
Sayıdaki Diğer Makaleler

Patates İlaçlamasında Farklı Tip Püskürtme Memelerinin Damla Taşınma Etkinlikleri

Bahadır SAYINCI, Saim BASTABAN

Balochistan, Pishin Süt Sığırcılık Çiftliğinde Yarı-Entansif Koşullarda Holştayn Irkı Sürülerinin Performans Analizi Üzerinde Bir Çalışma

İrshad ALI, Mohammad Masood TARIQ, Masroor Ahmad BAJWA, Ferhat ABBAS, Ghous Bux ISANI, Ghulam Hussain SOOMRO, Abdul WAHEED, Khalidullah KHAN

Farklı Tip Gömücü Ayak ve Kapatma Düzenine Sahip Doğrudan Ekim Makinalarının Farklı İlerleme Hızlarında Kullanılmasının Toprak Yüzey Pürüzlülüğüne Etkisi

Sefa ALTIKAT, Ahmet ÇELİK

Çin’in Tropik Meyve Piyasasına Bakış

Yan-wen Tan Monzur MORSHED, Jian-bo GUAN, Shan-ni CHEN

Avrupa Birliği ve Türkiye’de Çevre Politikaları Environmental

Tuba Turan BAYRAM, Aysun ALTIKAT, Fatma Ekmekyapar TORUN

Gevaş (Van)’da Yetiştirilen Üzüm Çeşitlerinin Ampelografik Özelliklerinin Belirlenmesi Üzerine

M. Fatih KILIÇ, Adnan DOĞAN, Ahmet KAZANKAYA, Cüneyt UYAK

Zirai Meteorolojik Açıdan Iğdır İklim Etüdü

Mücahit KARAOĞLU

Iğdır Yöresinde Yetiştirilen Bazı Kayısı Genotiplerin Fizikokimyasal Özellikleri ile Mineral İçerikleri

Ferhad MURADOĞLU, Mücahit PEHLUVAN, Muttalip GÜNDOĞDU, Tuncay KAYA

Pakistan’daki Beetal Tekelerinin Testis Özellikleri, Vücut Ölçüleri ve Canlı Ağırlıkları Arasındaki İlişkiler

Abdul WAHEED, Muhammad Sajjad KHAN, Atif Nisar AHMED, Mohammad Masood TARIQ, Mubasher RAUF, Ecevit EYDURAN

Solunum Sistemleri Konusunda Uygulanan Çoklu Zekâ Kuramının Öğrencilerin Akademik Başarısına Etkisi

Murat KURT, İbrahim GÜMÜŞ, Derya Günay ERMURAT