Kentsel Siyasetin Öteki Yüzü: Kentsel Yoksulluk

Kentleşme süreçleri, modernleşme tecrübesinin siyasal bağlamına özgürlük, yurttaşlık gibi kavramlar vasıtasıyla etki etmektedir. Kentsel mekânın kapitalizm bağlamında dönüşümü ve tektipleşmesi, mekânsal dönüşümü kimlik alanına da taşımaktadır. Ulus-devletin mekânı olarak işaretlenebilecek kentsel alanın siyasal hegemonyanın da odağı olması kaçınılmazdır. Kentsel mekânın inşası devletin konut politikaları gibi dolayımlarla müdahalesi sonucunda siyasal hegemonyanın görünürleşmesine de katkı sağlamaktadır. Kent bir kimlik alanı olduğu ölçüde kentsel alan, ulus-devletin ideal yurttaşının yeniden üretiminin imkânını verirken farklılaşan kimliklere, siyasal ve toplumsal hareketlere de evsahipliği yapmaktadır. Dolayısıyla hem siyasal iktidarın hegemonyasını doğru okuyabilmek adına, hem de alternatif toplumsal ve muhalif siyasal kimlikleri anlayabilmek için kent, mekân, siyaset ilişkisini tartışmak önemlidir.

The Other Side of Urban Politics: Urban Poverty

Urbanization processes affect the political context of modernization experience through concepts such as freedom and citizenship. The transformation and monotype of the town environment also carries the transformation of the environment to the area of identity. The town area which might also be marked as the environment of the nation state is unavoidable to be the focus of the political hegemony. The construction of the town environment also contributes to the visibility of the political hegemony as a result of the state to intervene with tools such as housing policies. To the degree that town is an area of identity, urban area gives the chance to the reproduction of the ideal citizens of the nation state and houses differing identities and political and social movements. Therefore, on behalf of both reading correctly the political hegemony of the government and understanding the alternative political and opponent identities, it is important to discuss the relationship between town, environment and politics.  

___

  • Bauman, Z. (1999). Çalışma, Tüketicilik ve Yeni Yoksullar, çev. Ümit Öktem, İstanbul: Sarmal Yayınevi.
  • Castells, M. (1997). Kent Sınıf İktidar, Ankara: Bilim ve Sanat Yayınevi.
  • Çetin, İ. (2012). “Kentsel Ayrışma ve Mekânsal Kümelenme Biçimleri”, İdealkent, Sayı: 7, s.60-187.
  • Cordellier, S. (1998). Üçüncü Dünyanın Sonu mu?, İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Erder, S. (1997). Kentsel Gerilim, Ankara: Um-ag.
  • Erdoğan, N. (2002). Yoksulluk Halleri: Türkiye’de Kent Yoksulluğunun Toplumsal Görünümleri, İstanbul: De Ki (Demokrasi Kitaplığı).
  • Erkan, N.E. (2009). “Kentsel Yenileme ve İstanbul: Kente Teslim Olmak, Kenti Teslim Almak”, Kayasü vd. (ed.)içinde, 219-243.
  • Erman, T. (2002). “Kent Yoksulu ve Şiddet: Gecekondu Bağlamında Eleştirel Bir Yaklaşım”, Y. Özdek (ed.) içinde, 193-202.
  • Gottdiener, M. (2001). “Mekân Kuramı Üzerine Tartışma, Kentsel Praksise Doğru”, Praksis, Sayı:2, 248-270.
  • Göksu, A.E. (2009). “İllegal Ekonominin Karşı Devrimi Olarak Kentsel Suç”, Kayasü vd. (ed.) içinde, 409-427.
  • Grosz, E.; Bowman, G.; Donald, J., Robins,C. (1996). Yitik Ülke Masalları Kimlik ve Yer Sorunsalı, İstanbul: Sarmal Yayınevi.
  • Günay, B. (2009). “Gecekonduya Ne Oldu? Zilyetliğe Dayalı Kentten Sahipli Kente”, Kayasü vd. (ed.) içinde, 85-113.
  • Güney, Ö. (2012). “Türkiye’de Kentsel Dönüşüm Uygulamaları: Neo-liberal Kent Politikaları, Yeni Kentsel Aktörler ve Gecekondu Alanları”, İdealkent, Sayı:7, 64-84.
  • Güzey, Ö. (2009). “Küresel Rekabette Bir Araç Olarak Kentsel Dönüşüm Uygulamaları: Ankara Örneği”, Kayasü vd. (ed.) içinde, 177-197.
  • Harvey, D. (2004). Yeni Emperyalizm, İstanbul: Everest Yayınları.
  • Harvey, D. (2001). “Sınıf İlişkileri, Sosyal Adalet ve Farklılık Politikası”, Praksis, Sayı:2, 173-204.
  • Kamacı, E. (2009). “Güneybatı Ankara Koridorunun Gelişimi: Yenikent Bahçeli Evler Yapı Kooperatifi”, Kayasü vd. (ed.) içinde, 327-353.
  • Kayasü,S.; Işık, O.; Uzun, N.; Kamacı, E. (2009). Gecekondu, Dönüşüm Kent, Ankara: ODTÜ Mimarlık Fakültesi Basım İşliği.
  • Kayasü, S. ; Uzun, N. (2009). “Kentsel Dönüşüm/Kentsel Yenileş(tir)me Kavramlarına Genel Bir Bakış”, Kayasü vd. (ed.) içinde, 151-163.
  • Kılıçbay, M.A. (1993). Şehirler ve Kent, Ankara: Gece Yayınları.
  • Kıvanç, Ü. (1996). “Oldu En Sonunda Oldu”, Birikim, sayı:85/Mayıs, 12-14.
  • Lautier, B. (1998). “Güney’de ve Kuzey’de Yoksulluk”, S. Cordellier (ed.) içinde, 111-121.
  • Lefebvre H. (1998). Modern Dünyada Gündelik Hayat, İstanbul: Metis Yayınları.
  • Mumford, L. (2007). Tarih Boyunca Kent, İstanbul: Ayrıntı Yayınevi.
  • Özbudun, S. (2002). “Küresel Bir Yoksulluk Kültürü mü?”, Y.Özdek(ed.) içinde, 53-69.
  • Özdek, Y. (2002). Yoksulluk, Şiddet ve İnsan Hakları, Ankara: Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü İnsan Hakları Araştırma ve Derleme Merkezi (TODAİ).
  • Özkazanç, A. (2002). “Örgütlü Modernliğin Çözülmesi Sürecinde Suçun Yeniden Siyasallaşması”, Y. Özdek (ed.) içinde, 381-394.
  • Simmel, G. (2012). Modern Kültürde Çatışma, İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Şen, M. (2002). “Kökene Dayalı Dayanışma-Yardımlaşma: Zor İş…”, N.Erdoğan(ed.) içinde, 164-192.
  • Şengül, H.T. (2001). “Sınıf Mücadelesi ve Kent Mekanı”, Praksis, Sayı:2, 9-32.
  • Şenol, L.F.; Cantek, L. (1998). “Vitrinin Dışı Haritanın Dibi veya Kenar Mahalleye Dair ‘Dip’ Notlar”, Birikim, Sayı: 111/112, 126-136.
  • Şenses, F. (2002). Küreselleşmenin Öteki Yüzü: Yoksulluk, İstanbul: İletişim Yayınevi.