1980 Sonrası Konut Politikalarının Mekansal Yansımaları: Ankara Örneği

Konutun hem bir üretim hem de tüketim malı olması gerçeği, insana dayalı her türlü değişimin yansıdığı temel unsurlardan birisi olması sonucunu doğurmaktadır. Üretim piyasasındaki her türlü gelişme konutun arz boyutunu etkilerken, değişen sosyal ve kültürel çevre konuta olan talebin hem niteliksel hem de niceliksel boyutunu yıllar içerisinde değiştirmektedir. Bu farklı faktörlerin etkisinde kalan konut sektöründe, konut arzı ve talebi arasında dengesizlikler ortaya çıkmakta, dolayısıyla konut talebinin konut arzını nasıl şekillendirdiği sorusu önem kazanmaktadır. Bu çalışmanın amacı, 1980 sonrası konutun temel özelliklerindeki değişimi Ankara’nın farklı ilçeleri kapsamında, değişen konut politikaları ile ilişkilendirerek incelemektir. Çalışma, Ankara’nın yıllar içerisinde çeşitlenen konut yapısını, mekansal olarak ortaya koymakta ve özellikle konut fiyatları açısından, kentin kuzeyi ve güneyi olmak üzere önemli bir ayrışmanın var olduğunu göstermektedir. 

The Spatial Reflections of post-1980 Residence Policies: The case of Ankara

Housing as a both production and consumption good, is affected from every dynamics of human life. While every aspects of production sector affect the supply side of housing, changing social and cultural environment affect both qualitative and quantitative aspects of housing demand. These different factors may create a gap between demand and supply sides of housing which makes housing market in disequilibrium. Then, the question of how demand effects housing supply gains importance. The intention in this study is to examine different dynamics of housing sector in relation to different housing policies by focusing different neighborhoods in Ankara. The results of the study revealed a spatial variety in housing sector after 1980s, and also revealed an important segmented structure between the south and the north of the city in terms of housing prices.

___

  • Alkan, L. (2011). 5582 Sayılı Mortgage Yasası Üzerine Bir Değerlendirme, Yasal ve Yönetsel Boyutlarıyla Planlama, Bayındırlık ve İskan Bakanlığı, TAU Genel Müdürlüğü, Yenigün Matbaacılık Ltd. Şti.: Ankara.
  • Ergöz-Karahan, E. (2009). Konut Talebinin Modellenmesi ve Konut Kariyeri Kavramı, İstanbul Ticaret Üniversitesi, Fen Bilimleri Dergisi, Yıl:8, Sayı:15, 79-105.
  • Karasu, M. A. (2005). Türkıye’de Konut Sorununun Çözümünde Farklı Bir Yaklaşım; Belediye-Toplu Konut İdaresi-Konut Kooperatifleri İşbirliği Modeli, Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1, 56-87.
  • Karasu, M. A. (2009). Devletin Değişim Sürecinde Belediyelerin Konut Politikalarında Farklılaşan Rolü, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, C.14, S.3, 245-264.
  • Kızıltepe, M. (2013). Dönüşüme Gelene Kadar Konut Politikası Neye Dönüştü? Ne Yapmalı?, Planlama, 23(1), 12-18.
  • Öztürk, N. ve Fitöz, E. (2009). Türkiye’de Konut Piyasasının Belirleyicileri: Ampirik Bir Uygulama, ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 5, Sayı 10, 21–46.
  • Tosun, E. K. ve Fırat, Z. (2012). Kentsel Mekândaki Değişimler ve Kişilerin Konut Tercihleri: Bursa Örneği, Business and Economics Research Journal, Volume 3, Number 1, 173-195.
  • Türel, A. (1989). 1980 Sonrasında Konut Üretimindeki Gelişmeler, ODTU MFD, 9:1, 137-154.
  • http://www.hurriyetemlak.com, Son Erişim Tarihi: 13/09/2013.