BİLGİ ÇAĞI EKONOMİSİNE TEORİK BİR YAKLAŞIM

Bilgi çağı ekonomisi, üretimde azalan verimler kanunu yerine artan verimler kanununun geçerli olmasıdır. Buna göre, kısa dönemde değişken faktör girdisinin toplam ürüne katkısı artan oranlarda olacaktır. Bu da firmaların marjinal maliyet marjinal hasılat eşitliği kuralına göre dengeye gelmelerini önleyecektir. Denge kavramının yerini belirsizlik alacaktır. Uzun dönemde, ölçek ekonomilerinin yerini, alan ekonomileri almıştır. Alan ekonomilerinin sağlamış olduğu avantajlar gelişmiş ülke firmalarının karşılaştırmalı üstünlüklerini artırmaktadır. Bunun nedeni söz konusu firmaların gerek birleşerek gerek var olan karşılaştırmalı üstünlükleri sayesinde, dışsal maliyetlerini gelişmekte olan ülke firmalarına yüklemelerinden kaynaklanmaktadır. Böylece gelişmiş ülkelerdeki firmaların marjinal maliyetleri negatif olurken, gelişmekte olan ülkelerin katma değeri düşük mallar üreterek fakirleşmelerine yol açmaktadır.

The meaning of 'the economy in the information age' is that the law of diminishing returns has been replaced with the law of increasing returns.Accordingly, the amount added to the total product by the variable factor i.e. input will be increasing proportionaly. This will prevent the fırms from be in equilibrium according. That is the condition of the marginal cost equal to the marginal return equilibrium notion will be replaced with uncertainity. In the long run, the 'economies of scale' have been replaced with the 'economies of scope'. The advantages coming from the economies of scope increase the comparative advantages of the developed country's fırms. The cause of this fact is that these fırms transfer the external costs to the developing countries' fırms by joint or by the comparative advantages. Thus, while marginal costs of developed countries' fırms become negative, developing countries become poorer as producing goods which have lower added value.